Η Μέρκελ απειλείται
Βερολίνο: Της Φαίης Καραβίτη
Απειλή για την παντοδυναμία της Άνγκελα Μέρκελ αλλά και νάρκη στην μελλοντική ευρωπαϊκή πολιτική του Βερολίνου αποτελεί το νεοσύστατο ευρωσκεπτικιστικό κόμμα «Εναλλακτική για την Γερμανία» (AfD), που κατόρθωσε μέσα σε λίγους μήνες από την ίδρυσή του να θεωρείται υπολογίσιμη δύναμη.
Ακόμη και το 4% που έδιναν στο κόμμα οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα είναι αρκετό προκειμένου να στερήσει από τους Φιλελεύθερους την είσοδο στην Βουλή και από τους Χριστιανοδημοκράτες το «πάνω χέρι» στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Επιπλέον, το ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα είναι πλέον υπαρκτό και οι θεωρίες περί ισχυρής Γερμανίας που δεν έχει ανάγκη το ευρώ ή, ακόμη καλύτερα, περί οικειοθελούς εξόδου από την Ευρωζώνη χωρών όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, καθίστανται όχι μόνο μη περιθωριακές, αλλά και διαρκώς ελκυστικότερες στην γερμανική κοινωνία. Είναι λοιπόν ζήτημα χρόνου να ακουστούν εντονότερα, ακόμη και από μέλη των υποτιθέμενων ευρωπαϊκών κομμάτων.
Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι η ίδια η Καγκελάριος στις τελευταίες προεκλογικές ομιλίες της καλεί τους υποστηρικτές της να μην ενισχύσουν τους Φιλελεύθερους με την μία ψήφο τους (το γερμανικό εκλογικό σύστημα επιτρέπει μία ψήφο για το κόμμα και μία για τον τοπικό υποψήφιο), λέγοντας χαρακτηριστικά, «είμαστε δύο ξεχωριστά κόμματα, ο καθένας αγωνίζεται για τον εαυτό του», ενώ ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν σταματά να «τρομοκρατεί» τους ψηφοφόρους, προειδοποιώντας ότι κάθε ψήφος στο AfD ισοδυναμεί είτε με μεγάλο συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες είτε, ακόμη χειρότερα, με κεντροαριστερό συνασπισμό.
Οι Χριστιανοδημοκράτες, γνωρίζοντας ότι η εσωτερική πολιτική ατζέντα τους ευνοεί ξεκάθαρα, επιχείρησαν σε αυτές τις εκλογές να περιορίσουν την συζήτηση σε θέματα φορολογίας, εκπαίδευσης, κατώτατου μισθού, ακόμη και… διοδίων για τους αυτοκινητόδρομους. Το εγχείρημα ωστόσο δεν πέτυχε απόλυτα, καθώς η διαχείριση της ευρωκρίσης δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί από την συζήτηση, όταν η Γερμανία διαδραματίζει ηγετικό ρόλο σε αυτήν.
Είναι ενδεικτικό ότι η μεγαλύτερη φοβία των Γερμανών, σύμφωνα με έρευνες, είναι η επέκταση της κρίσης και ο κίνδυνος να επηρεάσει και τη χώρα τους – έμμεσα ή άμεσα. Σε αυτό το πλαίσιο εντάχθηκε, αναπόφευκτα, το ελληνικό ζήτημα, υποχρεώνοντας Μέρκελ και Σόιμπλε όχι μόνο να απορρίψουν κατηγορηματικά ένα νέο «κούρεμα» αλλά και να προαναγγείλουν έξοδο της Ελλάδας από την ύφεση εντός του 2014 – ακόμη και σχεδόν να υιοθετήσουν τις θεωρίες περί πρωτογενούς πλεονάσματος.
