Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε σήμερα σε εκδήλωση του κόμματος με τίτλο «ΠΡΟΣΕΧΩ – Ο δρόμος για την Ασφάλεια», όπου και παρουσιάστηκε το στρατηγικό σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας για την οδική ασφάλεια.Την εκδήλωση που έγινε στο Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου, συντόνισαν οι δημοσιογράφοι κ. Τάκης Πουρναράκης και η κυρία Χριστίνα Σταθάκη (Πρόεδρος του StAr, Ίδρυμα Άρη Σταθάκη για την οδική ασφάλεια), ενώ ο παραολυμπιονίκης Μανώλης Μαράκης αναφέρθηκε στα προσωπικά βιώματά του καθώς ο ίδιος υπήρξε θύμα τροχαίου σε ηλικία 15 ετών.Στην ομιλία του ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε:
«Κυρίες και κύριοι, αγαπητέ Τάκη, αγαπητή Χριστίνα, σας ευχαριστώ πάρα πολύ που βρίσκεστε σήμερα μαζί μας, σε αυτόν τον εξαιρετικά όμορφο και ιδιαίτερο χώρο. Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Χαραγκιώνη, εμπνευστή του ελληνικού Μουσείου Αυτοκινήτου, για την ευγενική του πρόθεση να φιλοξενήσει μια εκδήλωση διαφορετική – θα έλεγα – από τις συνηθισμένες εκδηλώσεις που οργανώνουν πολιτικά Κόμματα, καθώς σήμερα θα παρουσιάσουμε το στρατηγικό μας σχέδιο για την οδική ασφάλεια.
Είμαι γονιός. Έχω τρία παιδιά. Τη Σοφία, η οποία θα κλείσει τα 20, τον Κωνσταντίνο, ο οποίος θα κλείσει τα 19 και τη Δάφνη, η οποία αισίως θα κλείσει τα 14. Και, νομίζω, ότι δεν υπάρχει γονιός με παιδιά στην εφηβεία, μετά την ηλικία των 18, όταν τα παιδιά αρχίζουν και βγαίνουν το βράδυ και κινούνται αυτόνομα, που να μην ανησυχεί αν θα γυρίσουν τελικά στο σπίτι σώα. Αν θα εμπλακούν σε κάποιο τροχαίο ατύχημα και τι μπορεί αυτό να σημαίνει για τη ζωή τους. Δυστυχώς, τα στατιστικά στοιχεία για τα τροχαία δυστυχήματα στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά απογοητευτικά. 11.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία. Και, για κάθε ένα θάνατο από τροχαίο, αντιστοιχούν 4 βαρύτατοι τραυματισμοί, που συχνά οδηγούν σε βαριές αναπηρίες και 8 τραυματισμοί, οι οποίοι επιβάλλουν περίθαλψη σε νοσοκομείο.
Δεν θα σταθώ καθόλου στις οικονομικές επιπτώσεις αυτού του φαινομένου, διότι δεν πιστεύω ότι μπορούμε να βάλουμε κάποιο οικονομικό τίμημα στην ανθρώπινη αξία. Θα πω μόνο ότι έχουμε μια συνολική υποχρέωση, ως οργανωμένη Πολιτεία, να αναδείξουμε αυτό το ζήτημα, ως ζήτημα πρώτης πολιτικής προτεραιότητας. Και να το κάνουμε κάθε μέρα του χρόνου. Να μην περιμένουμε να μας δοθεί κάποια αφορμή, κάποιο τραγικό τροχαίο δυστύχημα, όπως αυτό το οποίο έγινε πριν από ένα μήνα και στοίχισε τη ζωή σε 4 ανθρώπους, για να ευαισθητοποιηθούμε πάλι για τα ζητήματα οδικής ασφάλειας. Αλλά μετά από μια εβδομάδα, μετά από ένα μήνα, να αδρανήσουν οι πολιτικές μας και να βρεθούμε πάλι αντιμέτωποι με την ίδια κατάσταση. Έχουμε εκπονήσει, σε συνεργασία με ειδικούς, ένα στρατηγικό σχέδιο οδικής ασφάλειας, το οποίο κινείται σε έξι άξονες.
Θα πω μόνο ότι το σχέδιο αυτό αντιμετωπίζει και τα ζητήματα της εκπαίδευσης και τα ζητήματα της αστυνόμευσης και τα ζητήματα των υποδομών, τα ζητήματα των ελέγχων, τα ζητήματα των πρώτων βοηθειών, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το ΕΚΑΒ και πόσο γρήγορα ή πόσο αργά μάλλον καταφέρνει να φτάνει στα ατυχήματα. Και, βέβαια, ένα ζήτημα το οποίο έχει πάντα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς βρίσκεται στην αιχμή της καινοτομίας, τα ζητήματα των έξω μεταφορών και, πως από ένα σημείο και πέρα, ίσως η τεχνολογία να είναι αυτή η οποία θα μας επιτρέψει να λύσουμε το πρόβλημα της οδικής ασφάλειας, αναλαμβάνοντας δράση και καλύπτοντας τις φυσικές ανθρώπινες αδυναμίες. Αλλά, μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε ακόμα. Όχι μόνο εμείς, η μεγαλύτερη γενιά, αλλά κυρίως η νεότερη γενιά.
Πιστεύω ακράδαντα ότι τα ζητήματα οδικής ασφάλειας πρέπει να διδάσκονται πάνω από όλα στα σχολεία. Και τα παιδιά είναι αυτά τα οποία, συχνά, θα μπορέσουν να πείσουν τους γονείς οδηγούς, να αλλάξουν συμπεριφορές. Είναι και αυτό ένα σκέλος του Προγράμματος, το οποίο θα παρουσιάσουμε.
Κλείνοντας, θέλω να τονίσω, ότι δεν είναι τυχαία η μέρα που επιλέξαμε να παρουσιάσουμε το στρατηγικό μας σχέδιο για την οδική ασφάλεια. Είναι Μ. Τετάρτη. Αύριο και μεθαύριο η Ελλάδα θα είναι στους δρόμους για τη μεγάλη έξοδο του Πάσχα και ξέρουμε στατιστικά ότι μάλλον θα θρηνήσουμε πάλι θύματα. Εύχομαι, λοιπόν, αυτή η χρονική στιγμή να είναι ένα καμπανάκι ευαισθητοποίησης για τους οδηγούς, οι οποίοι θα κινηθούν στους ελληνικούς δρόμους, τις επόμενες ημέρες, ώστε να είναι προσεκτικοί. Να κάνουν τα αυτονόητα. Να μην οδηγούν όταν έχουν πιει. Να μην οδηγούν και, ταυτόχρονα, να μιλούν στο τηλέφωνο. Να φοράνε τη ζώνη τους. Να φοράνε τα κράνη τους, όσοι οδηγούν μηχανές. Και, κυρίως, να συμπεριφέρονται με αξιοπρέπεια και με σεβασμό. Και να μην θεωρούν ότι, επειδή έχουν πιάσει ένα τιμόνι, έχουν μετατραπεί όλες και όλοι σε οδηγούς αγώνων.
Η δράση μας για την οδική ασφάλεια δεν σταματάει με την παρουσίαση του σημερινού στρατηγικού σχεδίου. Η ΟΝΝΕΔ, με την καθοδήγηση του Προέδρου μας, του Κώστα Δέρβου, θα βρεθεί στους δρόμους, τις επόμενες δύο ημέρες, θα μοιράσει φυλλάδια στα διόδια. Θα κάνει και αυτή μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για αυτό το πολύ σημαντικό πρόβλημα. Αλλά, τελικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, όσο και αν πολλές φορές θέλουμε να μεταθέτουμε την ευθύνη αλλού, στις υποδομές, στην αστυνομία, η οποία ενδεχομένως να μην κάνει και αυτή πάντα τελείως άρτια τη δουλειά της, η ευθύνη για την οδική ασφάλεια είναι πρωτίστως ατομική. Αφορά τον καθένα από εμάς, ο οποίος κάθεται στο τιμόνι και εκείνη τη στιγμή πρέπει να αντιληφθεί ότι αναλαμβάνει μια ευθύνη, όχι μόνο για τη δική του ζωή, αλλά και για τη ζωή των συνεπιβατών του, των παιδιών που – πολύ συχνά – είναι στα αυτοκίνητα χωρίς παιδικά καθίσματα, αλλά και των άλλων, οι οποίοι – στο κάτω-κάτω της γραφής – δεν φταίνε τίποτα αν ένας οδηγός μεθυσμένος εμπλακεί σε ένα τροχαίο δυστύχημα και αφαιρέσει μια ζωή.
Έχουμε ένα συγκεκριμένο στόχο. Θέλουμε – και νομίζω ότι πρέπει πάντα τα στρατηγικά αυτά σχέδια να ποσοτικοποιούν τους στόχους τους – να μειώσουμε κατά 50% τα θανατηφόρα τροχαία δυστυχήματα, μέσα σε μια δεκαετία. Μπορούμε να το κάνουμε. Αρκεί να υπηρετήσουμε με συνέπεια και σταθερότητα μια συγκροτημένη στρατηγική. Να κινητοποιήσουμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς – και είναι πολλοί αυτοί – και κυρίως να κάνουμε αυτό το οποίο σε μια οργανωμένη Πολιτεία θα ήταν αυτονόητο. Να θέσουμε τα ζητήματα της οδικής ασφάλειας πολύ ψηλά στην πολιτική μας προτεραιότητα. Δεν πρέπει η οδική ασφάλεια να αφορά μόνο κάποιους ανθρώπους.
Με την ευκαιρία αυτή, θέλω να μνημονεύσω ιδιαίτερα τον Άρη Σταθάκη, με τον οποίον ήμασταν μαζί στη Βουλή και ο οποίος αφιέρωσε πράγματι τη ζωή του σε αυτόν τον καλό σκοπό. Δεν χρειαζόμαστε, όμως, μόνο κάποιους φωτισμένους ανθρώπους, οι οποίοι θα ταχθούν και θα δώσουν όλη τους την ψυχή με σκοπό να προωθήσουν την οδική ασφάλεια. Πρέπει όλοι να βάλουμε το λιθαράκι μας. Πρώτα από όλα, τα πολιτικά Κόμματα. Και ως ένα Κόμμα, το οποίο έχει υψηλό το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης, παρουσιάζουμε σήμερα και θέτουμε σε δημόσια διαβούλευση το στρατηγικό μας σχέδιο για την οδική ασφάλεια».