Η ηθοποιός Ελισάβετ Κωνσταντινίδου μιλά στο enikos.gr για την θεατρική πρεμιέρα της «Θελεστίνας» την Πέμπτη 22 Μαΐου στην Αθήνα, την αγάπη που εισπράττει καθημερινά από τον κόσμο και το αληθινό κέρδος από τις επαναλήψεις των τηλεοπτικών σειρών που έχει πρωταγωνιστήσει.
Νάντια Ρηγάτου
Μετά από μια πολύ πετυχημένη θεατρική παρουσία στη Θεσσαλονίκη, με ένα θέατρο καθημερινά γεμάτο και πάνω από 14.000 θεατές να την έχουν απολαύσει, η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου είναι έτοιμη να παρουσιάσει την «Θελεστίνα» στο αθηναϊκό κοινό από τις 22 Μαΐου στο θέατρο Ήβη.
Έχετε άγχος για την πρεμιέρα στις 22 Μαΐου ή τώρα το έργο είναι δοκιμασμένο από τη Θεσσαλονίκη;
Το άγχος είναι πολύ σχετική κουβέντα, υπάρχει μία ανάγκη να είναι ωραία τα πράγματα. Βεβαίως μεταφέρεται ένα έργο που εκεί είχε το χώρο του- γιατί στο βασιλικό θέατρο είχε ενδιαφέρον έτσι όπως είχε στηθεί, και άρα πρέπει να βρει το χώρο του εδώ. Μακάρι να έρθει και να το τιμήσει και το αθηναϊκό κοινό. Είναι ένα έργο το οποίο γίνεται δεύτερη φορά στην Ελλάδα. Είχε επιδιώξει στο παρελθόν να το κάνει ο καλός σκηνοθέτης Ανδρέας Βουτσινάς με τη Δέσπω Διαμαντίδου και ακόμα μία φορά ήταν να γίνει με τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη. ‘Άρα και μόνο να δεις ένα έργο που δεν έχει παιχτεί και που είναι του 1499, που σε ταξιδεύει στο Μεσαίωνα έχει ενδιαφέρον.
Τι σας αρέσει σε αυτή την ηρωίδα;
Στη «Θελεστίνα» μου αρέσει που δεν είναι ένα πράγμα αλλά έχει πολλές πλευρές και με κάποιον τρόπο επιδιώκει να τις καλύψει όλες. Και μόνο να καταφέρεις να δουν οι άνθρωποι όλες τις πλευρές αυτού του όντος έχει παικτικά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για μένα.
Υπήρχε κάτι που σας δυσκόλεψε στο να μπείτε σε αυτό το ρόλο;
Μα τίποτα δεν είναι εύκολο έτσι κι αλλιώς. Μου άρεσε πολύ και μπήκα με την ψυχή μου στη «Θελεστίνα». Ήταν ένα ον πάρα πολύ χρήσιμο στην εποχή της, μιλάμε για μια εποχή μεσαίωνα, που δεν επιτρεπόντουσαν οι αμβλώσεις, που η γυναίκα έπρεπε να παντρευτεί παρθένα, άρα η «Θελεστίνα» έκανε αυτά που απαγορευόντουσαν και βοηθούσε τις γυναίκες. Ήταν μια έξυπνη γυναίκα, στοργική, φιλική, πρώην πόρνη, έκανε συνοικέσια, είχε τα δίχτυα της παντού.. Στο εξωτερικό είναι πάρα πολύ σπουδαίο έργο η «Θελεστίνα». Λένε πως ακόμα και ο Σαίξπηρ έχει κλέψει από τον Ντε Ρόχας πράγματα στην μετέπειτα πορεία του.
Ποιο μήνυμα θα θέλετε να έχει πάρει ο θεατής φεύγοντας από την παράσταση;
Θα ήθελα να σκεφτεί από πόσα χρόνια πίσω η γυναίκα δεν είχε τη θέση που της άρμοζε και έπρεπε να παλέψει να αποδείξει ότι είναι άνθρωπος κι αυτή. Το θέμα της γυναίκας θα ήθελα να σκεφτεί που ακόμα και σήμερα βλέπουμε κακοποιήσεις, βιασμούς, δολοφονίες γυναικών από συζύγους, από πρόσωπα συγγενικά…γενικώς τραβάει ένα ζόρι η γυναίκα και η παράσταση είναι ένας ύμνος στη γυναίκα.
‘Έγινε κάποιο ευτράπελο στις παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη;
Δεν θυμάμαι κάτι που να μοιραστώ, παρατήρησα μόνο πως επειδή εμένα με έχουν στο μυαλό τους ως κωμικό ηθοποιό οι περισσότεροι –όχι όλοι ευτυχώς, και το έργο είναι ιλαροτραγωδία, δεν έχει μόνο γέλιο, ήταν λίγο παράξενο γιατί δεν με έχουν συνηθίσει σε κλασικά έργα αν και έχω παίξει αρκετά.
Η πορεία στην τηλεόραση πιστεύετε ότι επισκίασε το ταλέντο σας στο δράμα;
Όχι δεν το επισκίασε. Απλά ανέδειξε περισσότερο το κωμικό στοιχείο. Εγώ έτσι κι αλλιώς και κωμωδία που παίζω δραματικά παίζω, δεν παίζω κωμικά, άσχετα που ο θεατής γελάει. Είμαι μια ηθοποιός που ότι κι αν κάνω δίνω 100% την ψυχή μου. Και λαμβάνω πάρα πολλή αγάπη από τον κόσμο. Και στη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ έντονη.
Να φανταστώ σας ρωτάνε για το «Παρά Πέντε»; Τώρα είστε πάλι σε δύο επαναλήψεις τηλεοπτικών σειρών.
Ναι, παίζουν και οι «Συμπέθεροι απ’ τα Τίρανα».
Τελικά αυτό είναι κέρδος ή κόστος για έναν ηθοποιό;
Αν χαίρεται ο κόσμος… Δεν έχει νόημα να πούμε ότι το κέρδος το έχουν τα κανάλια και όχι οι ηθοποιοί. Για τον ηθοποιό δεν έχει οικονομικό κέρδος. Το ότι εισπράττει όμως την αγάπη του κόσμου κάθε μέρα και ο κόσμος θέλει να τον βλέπει να παίζει, αυτό είναι κέρδος. Τι να κάνουμε τώρα που δεν έχει και οικονομικό κέρδος…Είναι χαρά μου να χαίρεται ο κόσμος, έχω πάρει πάρα πολλή αγάπη από αυτή την εργασία.
Τηλεοπτικά υπάρχει κάτι που ετοιμάζετε;
Κάνω συζητήσεις αλλά δεν είναι κάτι ανακοινώσιμο ακόμα.
