Υπάρχει κάτι μαγνητικό σε ορισμένους ανθρώπους, το έχετε παρατηρήσει; Δεν είναι οι πιο φωνακλάδες. Δεν έχουν τέλεια feeds στο Instagram ή καλοδουλεμένες, «στημένες» ιστορίες. Και όμως, με κάποιον τρόπο, σας ελκύουν. Βρίσκεστε να θέλετε να περνάτε περισσότερο χρόνο μαζί τους, να αναζητάτε τη δική τους οπτική, να αισθάνεστε λίγο πιο ανάλαφροι μετά την παρουσία τους.
Τα άτομα που εμπνέουν αυτού του είδους τη σιωπηλή αφοσίωση μοιράζονται ορισμένα σπάνια χαρακτηριστικά. Αυτά δεν είναι τα στοιχεία που συνήθως συνδέονται με το χάρισμα ή τη συμπάθεια.
Στην πραγματικότητα, είναι τόσο διακριτικά που συχνά ούτε οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται τι είναι αυτό που τους κάνει τόσο ελκυστικούς. Τα καλά νέα είναι ότι αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να καλλιεργηθούν.
Ακολουθούν επτά σπάνιες ιδιότητες που κάνουν τους ανθρώπους να σας ερωτεύονται — όχι απαραίτητα με ρομαντική έννοια, αλλά με έναν βαθύτερο τρόπο, όπου κάποιος πραγματικά θέλει να σας έχει στη ζωή του.
Τα 7 γνωρίσματα που κάνουν τους άλλους να σας ερωτεύονται
- Ακούν χωρίς να σχεδιάζουν την απάντησή τους
- Αισθάνονται άνετα με τη σιωπή
- Θυμούνται μικρές λεπτομέρειες για εσάς
- Γιορτάζουν τις νίκες σας χωρίς να στρέφουν την προσοχή πάνω τους
- Παραδέχονται όταν κάνουν λάθος χωρίς υπερβολές
- Μοιράζονται την ευαλωτότητά τους χωρίς να απαιτούν βοήθεια
- Αφήνουν τους ανθρώπους να αλλάξουν χωρίς να κρατούν κακία
Ακούν χωρίς να σχεδιάζουν την απάντησή τους
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι καλοί ακροατές. Κουνάνε το κεφάλι στα σωστά σημεία, διατηρούν οπτική επαφή, προσθέτουν πού και πού ένα «μμ-χμ». Ωστόσο, οι πραγματικά σπάνιοι ακροατές κάνουν κάτι διαφορετικό: δεν προετοιμάζουν σιωπηλά την απάντησή τους όσο ο άλλος μιλά.
Έχει παρατηρηθεί ότι, συχνά, η προσοχή στρέφεται περισσότερο στη διατύπωση της «σωστής» συμβουλής παρά στο συναίσθημα που κρύβεται πίσω από όσα εκφράζονται.
Η εμπειρία και η εκπαίδευση σε προσεγγίσεις συναισθηματικής εστίασης δείχνουν πως η ενεργητική ακρόαση και οι ακριβείς αντανακλάσεις όσων ακούγονται μπορούν να εκτονώσουν μια σύγκρουση πολύ πιο γρήγορα από τις συμβουλές.
Όταν κάποιος νιώθει ότι πραγματικά ακούγεται —και όχι απλώς ότι τον περιμένουν να τελειώσει— κάτι αλλάζει. Χαλαρώνει. Ανοίγεται περισσότερο. Αρχίζει να συνδέει τον συνομιλητή του με την ασφάλεια και την κατανόηση.
Σε μια επόμενη συζήτηση, αξίζει να δοκιμάστε το εξής: αφήστε την ανάγκη για λύση ενός θέματος ή άμεση απάντηση και δώστε χώρο στην ουσιαστική ακρόαση. Η αλλαγή στη δυναμική γίνεται συχνά άμεσα αισθητή.
Αισθάνονται άνετα με τη σιωπή
Η κουλτούρα μας αντιμετωπίζει τη σιωπή σαν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που πρέπει να καλυφθεί αμέσως. Όμως οι άνθρωποι που διαθέτουν αυτή τη σπάνια ιδιότητα αφήνουν τις ήσυχες στιγμές να «αναπνεύσουν».
Έχει παρατηρηθεί ότι σε τακτικές στιγμές ουσιαστικής επικοινωνίας —όπως ένας εβδομαδιαίος απολογισμός για προγράμματα, οικονομικά ή συναισθηματικό φορτίο— τα κενά ανάμεσα στα θέματα είναι συχνά εκεί όπου αναδύεται το πραγματικό νόημα. Εκεί εμφανίζεται αυτό που κάποιος δεν σκόπευε αρχικά να πει, η ευαλωτότητα που χρειάζεται λίγο χρόνο για να εκφραστεί.
Οι άνθρωποι που μπορούν να συνυπάρχουν άνετα με τη σιωπή δίνουν στους άλλους την άδεια να σκεφτούν, να νιώσουν και να φτάσουν στα δικά τους συμπεράσματα. Δεν βιάζονται να καλύψουν κάθε παύση με νευρική φλυαρία.
Έτσι δημιουργείται ένας χώρος και μια άνεση που οι περισσότεροι επιθυμούν βαθιά, αλλά σπάνια βιώνουν. Σε μια επόμενη συζήτηση, όταν εμφανιστεί η σιωπή, αξίζει να αντισταθεί κανείς στην παρόρμηση να τη γεμίσει. Συχνά, αυτό που θα προκύψει μπορεί να είναι απρόσμενο και ουσιαστικό.
Θυμούνται μικρές λεπτομέρειες για εσάς
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που θυμάται τα γενέθλιά σας και σε κάποιον που ρωτά πώς πήγε εκείνη η δύσκολη συζήτηση με την αδελφή σας. Οι άνθρωποι που κερδίζουν αθόρυβα τις καρδιές των άλλων είναι εκείνοι που προσέχουν τις «υποσημειώσεις» της ζωής τους.
Θυμούνται ότι αναφέρθηκε μια νέα συνταγή που δοκιμάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα. Επανέρχονται σε ένα εγχείρημα που προκαλούσε άγχος. Παρατηρούν όταν κάτι δεν πάει καλά, ακόμη κι όταν το χαμόγελο είναι παρόν.
Στο πλαίσιο της συμβουλευτικής πρακτικής, πέρα από εργαλεία και υλικό για όρια, στυλ δεσμού ή τρόπους αποκατάστασης της επικοινωνίας, συχνά καταγράφονται και μικρές λεπτομέρειες από τον κόσμο κάθε ανθρώπου. Όχι τα «κλινικά» στοιχεία, αλλά τα ανθρώπινα. Αυτή η προσέγγιση αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο κάποιος νιώθει ότι τον βλέπουν.
Αυτή η ιδιότητα μεταφέρει ένα βαθύ μήνυμα: ότι η προσωπική ιστορία του άλλου έχει αρκετή αξία ώστε να κρατηθεί στη μνήμη και την προσοχή. Και ακριβώς επειδή αυτού του είδους η προσοχή γίνεται όλο και πιο σπάνια, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη δύναμη.
Γιορτάζουν τις νίκες σας χωρίς να στρέφουν την προσοχή πάνω τους
Έχετε μοιραστεί ποτέ καλά νέα με κάποιον, μόνο για να στραφεί αμέσως στα δικά του επιτεύγματα; «Τέλεια! Μιλώντας για προαγωγές, να σας πω για τη δική μου…» Οι άνθρωποι με αυτή τη σπάνια ποιότητα κάνουν το αντίθετο. Όταν μοιράζεστε μια νίκη, μπαίνουν πλήρως στη χαρά σας.
Κάνουν ερωτήσεις για λεπτομέρειες. Αντανακλούν γιατί αυτό έχει σημασία. Δεν υποτιμούν ούτε αλλάζουν την πορεία της συζήτησης. Διοργανώνουμε ένα μηνιαίο δείπνο όπου τα τηλέφωνα μένουν εκτός τραπεζιού, και έχουμε παρατηρήσει ότι οι πιο κοντινοί μας φίλοι είναι εκείνοι που πραγματικά φωτίζονται όταν κάποιος άλλος πετυχαίνει.
Χωρίς ανταγωνιστική διάθεση, χωρίς κρυφές προσπάθειες υπεροχής. Απλώς καθαρή χαρά για τη χαρά σας. Αυτή η γενναιοδωρία πνεύματος είναι μαγνητική επειδή είναι τόσο ασυνήθιστη. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε εκπαιδευτεί να επιβεβαιώνουμε συνεχώς την αξία μας. Αλλά οι άνθρωποι που μπορούν να κάνουν ένα βήμα πίσω και να σας αφήσουν να λάμψετε; Αυτοί είναι που θέλουμε γύρω μας και όταν η ζωή γίνεται δύσκολη.
Παραδέχονται όταν κάνουν λάθος χωρίς υπερβολές
«Έχεις δίκιο. Συγγνώμη. Ήταν λάθος μου». Χωρίς περίπλοκες δικαιολογίες, χωρίς μετατόπιση ευθυνών, χωρίς «Συγγνώμη αλλά…». Απλώς μια καθαρή αναγνώριση. Ένα από τα πιο δύσκολα μαθήματα που μπορεί να πάρει κάποιος, είναι να ζητά ειλικρινά συγγνώμη, με υπευθυνότητα και θέληση διόρθωσης.
Όχι επιδεικτική αυτοτιμωρία, απλώς ειλικρινής ανάληψη ευθύνης. Οι άνθρωποι που μπορούν να παραδεχτούν το λάθος χωρίς να το κάνουν όλο μια παράσταση είναι εξαιρετικά σπάνιοι. Δεν βυθίζονται στην ντροπή ούτε γίνονται αμυντικοί. Απλώς αναγνωρίζουν τον αντίκτυπο, το διορθώνουν αν είναι δυνατόν και προχωρούν.
Αυτό το χαρακτηριστικό χτίζει εμπιστοσύνη ταχύτερα από σχεδόν οτιδήποτε άλλο, γιατί αποδεικνύει ότι εκτιμάτε τη σχέση περισσότερο από το να έχετε δίκιο. Αυτός είναι ο τύπος ανθρώπου που όλοι θέλουμε να έχουμε στο πλευρό μας.
Μοιράζονται την ευαλωτότητά τους χωρίς να απαιτούν βοήθεια
Υπάρχει μια τέχνη στο να μοιράζεται κανείς ό,τι είναι δύσκολο χωρίς να το μετατρέπει σε κρίση που οι άλλοι πρέπει να λύσουν. Στο βιβλίο του Rudá Iandê Laughing in the Face of Chaos αναφέρεται: «Τα συναισθήματά μας δεν είναι εμπόδια, αλλά βαθιές πύλες προς την ψυχή—πύλες προς τους απέραντους, ανεξερεύνητους χώρους του εσωτερικού μας κόσμου.»
Αυτό αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε το τι μοιραζόμαστε με τους άλλους. Άνθρωποι με αυτή τη σπάνια ικανότητα μπορούν να πουν «παλεύω με αυτό» χωρίς να χρειάζονται άμεσα να τους διορθώσει, να υποτιμήσει ή να καθησυχάσει κάποιος.
Δεν εκθέτουν την ευαλωτότητά τους για να κερδίσουν συμπάθεια. Απλώς εκφράζουν με ειλικρίνεια την ανθρώπινη εμπειρία.
Η δυνατότητα να μοιράζεται κανείς την κούραση ή τις δυσκολίες του χωρίς να φαίνεται κατηγορία προς τους άλλους, και να λέει «νιώθω καταβεβλημένος» χωρίς να υπονοεί «και φταίει κάποιος γι’ αυτό», αλλάζει την επικοινωνία και τη σχέση με τους γύρω.
Όταν υπάρχει η ικανότητα να είναι κανείς γνήσιος για τις δυσκολίες του ενώ αναλαμβάνει την ευθύνη των συναισθημάτων του, οι άλλοι νιώθουν ταυτόχρονα πιο κοντά αλλά όχι υπεύθυνοι. Αυτή η ισορροπία είναι πολύτιμη.
Αφήνουν τους ανθρώπους να αλλάξουν χωρίς να κρατούν κακία
Πόσες σχέσεις παραμένουν «παγωμένες», με τα άτομα να μένουν κολλημένα σε αυτό που ήταν πριν από χρόνια;
Οι άνθρωποι με αυτή τη σπάνια ικανότητα αφήνουν τις σχέσεις να εξελίσσονται. Δεν επικεντρώνονται στα παλιά λάθη ούτε κρατούν τους άλλους σε μια ξεπερασμένη εκδοχή του εαυτού τους. Αντίθετα, συναντούν τον άλλο εκεί που βρίσκεται σήμερα. Η δυνατότητα να αφήνονται οι φιλίες και οι σχέσεις να αναπτύσσονται χωρίς να επιβάλλονται παλιές δυναμικές μπορεί να μεταμορφώσει τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Σε αυτή την προσέγγιση, οι άνθρωποι μπορούν να παίξουν διαφορετικούς ρόλους με το πέρασμα του χρόνου, χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα. Οι σχέσεις που διαρκούν περισσότερο είναι αυτές που αφήνουν χώρο για ανάπτυξη και αλλαγή χωρίς πικρία.
Απαιτείται μια γενναιόδωρη ευελιξία, η οποία είναι όλο και πιο σπάνια. Σημαίνει την ανανέωση της κατανόησης για κάποιον καθώς αλλάζει, τη συγχώρεση παλιών εκδοχών και τη δημιουργία χώρου για νέες.
Όπως γράφει ο Rudá Iandê: «Όπως ένα δέντρο που μεγαλώνει από έναν σπόρο, δεν προοριζόμαστε να είμαστε στατικές αντιγραφές των προγόνων μας, αλλά δυναμικές εκφράσεις της ζωτικής ενέργειας που ρέει μέσα μας.»
Όταν αυτή η σκέψη εφαρμόζεται στις σχέσεις, σταματά η ανάγκη να κρατιούνται οι άνθρωποι σε προκαθορισμένα πλαίσια.
Tips
Κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν έχει να κάνει με το να είστε πιο γοητευτικοί, πιο αστείοι ή πιο επιτυχημένοι. Είναι πιο ήσυχα από αυτό. Πιο λεπτά. Αυτό που έχουν κοινό είναι ένας βαθύς σεβασμός για την ανθρωπιά των άλλων.
Η ικανότητα να δίνετε χώρο στην εμπειρία κάποιου άλλου χωρίς να υποτιμάτε τη δική σας. Η προθυμία να είστε αυθεντικοί χωρίς να είστε βάρος. Έχουμε δει αμέτρητες σχέσεις να μεταμορφώνονται όταν ακόμη και ένα άτομο στη δυναμική αναπτύσσει αυτά τα χαρακτηριστικά.
Όλο το σύστημα μετατοπίζεται προς μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, ασφάλεια και αληθινή στοργή. Έτσι, αν αναρωτιέστε γιατί ορισμένοι άνθρωποι φαίνεται να καλλιεργούν εύκολα βαθιές συνδέσεις, αρχίστε να δίνετε προσοχή σε αυτά τα επτά χαρακτηριστικά.
Έπειτα σκεφτείτε: ποιο από αυτά θα μπορούσατε να εξασκήσετε αυτή την εβδομάδα; Γιατί αυτό που γνωρίζουμε τόσο από την πρακτική μας όσο και από τη δική μας ζωή είναι το εξής: οι άνθρωποι με τους οποίους ερωτευόμαστε, με κάθε τρόπο που έχει σημασία, είναι εκείνοι που μας κάνουν να νιώθουμε πιο πλήρως ανθρώπινοι στην παρουσία τους. Και αυτό είναι ένα δώρο που ο καθένας μπορεί να μάθει να δίνει.
