“Χριστιανισμός, Μαρξισμός, βίοι παράλληλοι”: Το νέο βιβλίο του Γιώργου Ρούση

Το νέο βιβλίο “Χριστιανισμός, Μαρξισμός, βίοι παράλληλοι”, του Γιώργου Ρούση παρά το ότι είναι μια θεωρητική επιστημονική μελέτη, αξίζει να διαβαστεί από ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό που ενδιαφέρεται να έλθει σ’ επαφή με μια προσπάθεια γκρεμίσματος του τείχους της αντιπαράθεσης που έχουν στήσει οι κυρίαρχοι ανάμεσα σε χριστιανούς και κομμουνιστές, με μια προσπάθεια προώθησης της μεγάλης αλήθειας του Che ότι: «Τη μέρα που οι Χριστιανοί θα πάρουν στα σοβαρά την πίστη τους η επανάσταση θα είναι ασταμάτητη».

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν με γραπτά κείμενά τους οι: Λιάνα Κανέλλη, βουλευτής του ΚΚΕ, Μιλτιάδης Βασιλείου, Αναπληρωτής Kαθηγητής Πνευμονολογίας, Γιώργος Κρανιδιώτης, γιατρός ΕΣΥ, ΜΔΕ Ιστορίας της Φιλοσοφίας και Σάββας Μιχαήλ, Συγγραφέας, Γ.Γ. του ΕΕΚ.

Πρόκειται για ένα άκρως ανατρεπτικό βιβλίο διότι σε αυτό :

-Τεκμηριώνεται πρωτίστως, ο παραλληλισμός του κοινού επαναστατικού οράματος του χριστιανισμού με τον μαρξισμό και, δευτερευόντως, επιχειρείται να δοθεί απάντηση στις κοινές αιτίες της εκτροπής τους από αυτό το όραμα.

-Ανατρέπεται η αντίληψη με βάση την οποία η θρησκεία αντιμετωπίζεται μόνον σαν όπιο του λαού, ενώ αποκρύπτεται η θετική συμβολή που αυτή μπορεί να έχει στην επαναστατικοποίηση των συνειδήσεων.

– Διαχωρίζεται σαφώς ο πρώιμος επαναστατικός χριστιανισμός και το μαρξικό κομμουνιστικο όραμα της χειραφέτησης από τους κατ’ όνομα επισήμους φορείς τους, δηλαδή τη Χριστιανική Εκκλησία και τους γραφειοκρατικούς κομματικούς μηχανισμούς .

– Στο πνεύμα του Ernst Bloch με βάση το οποίο «μόνον ένας πραγματικός χριστιανός μπορεί να είναι ένας καλός άθεος, μόνον ένας πραγματικός άθεος μπορεί να είναι ένας καλός χριστιανός», και κατ εικόνα της “θεολογίας της απελευθέρωσης”, προωθείται η συνεργασία των πραγματικών χριστιανών και κομμουνιστών στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και της πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας που τον στηρίζουν.

-Συνδεεται διαλεκτικά ο ρόλος του μαρξικου ιστορικου υλισμού και του χριστιανικού ιδεαλισμού, στην επίτευξη, όχι σ’ έναν παραδεισένιο επέκεινα αλλά εδώ και τώρα, του επαναστατικού πέρασματος από την προϊστορία της ανθρωπότητας στην ιστορία της.

-Υποστηρίζεται ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί, όπως μας καλεί να πράξουμε ο Walter Benjamin αντλώντας δύναμη, ελπίδα και εμπειρία από τα συντρίμμια που άφησαν οι ήττες του παρελθόντος αυτών των δύο επαναστατικών ρευμάτων.

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ