Η Alexandra Bling, έπειτα από πολλά χιλιόμετρα επιτυχημένων -πάντα εικαστικών– διαδρομών, συστήνεται ξανά στο αγαπημένο της Fay’s Control, ως ζωγράφος μεγάλων διαστάσεων έργων Τέχνης αυτή τη φορά.
Λένε πως αυτά που ακούμε από τους κηδεμόνες μας μικροί καταγράφονται σαν πεποιθήσεις στο υποσυνείδητο μας και καθορίζουν τις επιλογές μας και τον χαρακτήρα μας.
Έτσι παρ΄ ότι αν με ρωτήσεις να θυμηθώ ποια στιγμή αισθάνθηκα δέος στη ζωή μου, θα σου έλεγα: Όταν μου έφερε ο πατέρας μου από ένα ταξίδι του στο Λονδίνο μια κασετίνα γεμάτη χρωματιστές ξυλομπογιές carat d ache, η άποψη για τις σπουδές και το επάγγελμα του καλλιτέχνη, ήταν ξεκάθαρη και την άκουγα πολλές φορές,:» Οι ζωγράφοι δεν έχουν δουλειά..»
Σπούδασα και ασχολήθηκα με παρεμφερή με τη ζωγραφική επαγγέλματα. Σχέδιο μόδας, διακόσμηση…
Δημιούργησα δική μου σειρά ρούχων, τη zizi’s la Maggie est partout όπου τα prints που είχα δημιουργήσει ως εικονογράφος έγιναν αγαπημένα σε όλο τον κόσμο. Εργάστηκα σαν Καθηγήτρια σχεδίου μόδας, stylist, διακοσμήτρια, αλλά κάτι έλειπε πάντα… Ένα άλλο αγαπημένο μου Μότο είναι το: Κάθε εμπόδιο για καλό.
Και σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή της ζωής μου βρέθηκα μόνη πρόσωπο με πρόσωπο με έναν μεγάλο λευκό καμβά. Κατά καιρούς ζωγράφιζα και γέμιζα ντουλάπια και αποθήκες με έργα, χωρίς να πιστεύω σε αυτά και χωρίς να νιώθω πως έχει νόημα παρότι η καρδιά μου ήθελε πολύ να έχει.
Όμως εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή ήταν που ο φόβος με έσπρωξε να φτιάξω το δικό μου τούνελ διαφυγής χρησιμοποιώντας τον λευκό καμβά. Και ήταν θαυμάσιο. Ανακάλυψα τον εαυτό μου, την αλήθεια μου, αφαίρεσα φίλτρα, και άρχισα να εξαφανίζω φόβους.
Το έργο μου “FIREWORKS & FIREFLIES” if you don’t know me by now you will never ever know me) είναι το πρώτο μου ως έναρξη της ανακάλυψης της ταυτότητας μου και βιωματικό.
Και μπορώ να πω ότι στην πραγματικότητα λέω ιστορίες με τους πίνακες μου. Η μεγαλύτερη μου αξία είναι η ελευθερία. Και είναι ελευθερία να σταματά ο χρόνος να μπαίνω σε οποία διάσταση εγώ επιλέξω να παίρνω συναισθήματα γνώριμα και κοινά σε όλους και να συνδέομαι.
Τα συνήθη σχόλια από την παρουσίαση των έργων μου είναι: «Ηλεκτριστήκαμε», «Σε κατακλύζει το συναίσθημα», «Είναι ζωντανοί»…
Αλλά προσωπικά το καλύτερο σχόλιο που μου έχουν κάνει μέχρι στιγμής είναι το «Θέλω να μου πεις, ναι υπέροχη δουλειά, ναι ξεχειλίζει το συναίσθημα Αλλά αυτό που δεν μπορώ να εξηγήσω είναι πως έκανες δουλειά πέντε ετών σε ενάμιση» … Έχω ξεκάθαρο το συναίσθημα μέσα μου. Την ιστορία. Και απλά το ζωγραφίζω. Δεν σπαταλάω λεπτό. Δεν θέλω. Υπήρξε φορά που ξεκίνησα στις 12:00 το πρωί και σταμάτησα στις 4:00 το πρωί.
Έχω αγάπη στην κίνηση και στο στοιχείο του νερού. Στην γένεση στην δημιουργία.
Μου αρέσει να φωτίζω το σκοτάδι και τις γωνιές εκείνες του μυαλού και της καρδιάς που φοβόμαστε να πούμε ότι έχουμε έτσι ώστε να δώσω ένα ακόμα μήνυμα. «Δεν είσαι μόνος σου».
Πίνακες μου βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές: Πέγκυ Περουζ Ζερτεο, Μαρι Μπιθα, Φαντινα, Βασιλης Σαρηκεχαγιας, Ελενη Ζέκκα.
Η δουλειά που ετοιμάζω αυτόν τον καιρό αφορά την γυναίκα. Την μητρότητα, την παιδικότητα και τον καθρέφτισμα μας στους ανθρώπους γύρω μας. Κυνηγώντας την υπερφυσική νοημοσύνη και την κρυφή γνώση, προκαλώ και προσκαλώ να σκεφτούμε έξω από το κουτί. Εκτός αν είναι κρυστάλλινο ροζ τότε ίσως δώσουμε μια εξαίρεση.
Είμαι μητέρα της Ίλιας και της Εστέλλας. Πάντα Ονειροπόλος. Χαμίνι στα πριβέ μου. Αγαπώ τα δειλινά – Τα χρώματα είναι εξωφρενικά βαθιά και υπνωτικά αυτή την ώρα της ημέρας.
Σιωπηλή μένω (κατ´εξαίρεση) για ώρες το καλοκαίρι κάνοντας όμορφες σκέψεις σε μια ζαχαρωτή άμμο ενός μικρού ελληνικού νησιού.
Δεν με νοιάζει που δεν κρατάω περιποιημένα χέρια αφού τα ακρυλικά χρώματα στα οποία βουτάω ακόμα και αμέσως μετά το Μανικιούρ φεύγουν δύσκολα η δεν φεύγουν καθόλου. Απλά γιατί είναι στο DNA μου και αυτό φαίνεται πια. Αυτό άλλωστε σημαίνει πραγματικά « Να είσαι ο εαυτός σου»…
Πηγή: fayscontrol.gr
