Τη στιγμή που ο Μπόρις Τζόνσον δίνει μάχη με τον κορονοϊό στην Εντατική Νοσοκομείου του Λονδίνου, ανακαλούμε άλλους Βρετανούς ηγέτες που έδωσαν τη δική τους μάχη και νίκησαν. Εγκεφαλικά,καρδιακά επεισόδια, ισπανική γρίπη, ναρκωτικά, κορονοϊός. Ποιοι ηγέτες βγήκαν νικητές στη μάχη με τον δικό τους εχθρο που διεκδίκησε τη ζωή τους;
Στην Εντατική νοσηλεύεται από το βράδυ της Δευτέρας ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον αφού η κατάσταση της υγείας του παρουσίασε επιδείνωση. Όπως ανακοίνωσε η Ντάουνινγκ Στριτ το μεσημέρι της Τρίτης, η κατάστασή του ήταν σταθερή κατά τη διάρκεια της νύχτας και ο ίδιος έχει «καλή διάθεση». Λαμβάνει θεραπεία με οξυγόνο και αναπνέει χωρίς άλλη είδους βοήθεια, ανέφερε ο εκπρόσωπος. Επίσης, δεν χρειάζεται θεραπεία μηχανικού αερισμού ή μη επεμβατική αναπνευστική υποστήριξη. Σύμφωνα με την Ντάουνινγκ Στριτ, ο Μπόρις Τζόνσον δεν έχει διαγνωστεί με πνευμονία.
Ουίνστον Τσόρτσιλ: 1940-45 – 1951-55Υπέστη μία ελαφρά καρδιακή ανακοπή ενώ βρισκόταν στον Λευκό Οίκο στην Ουάσινγκτον το 1941, ακριβώς εναν χρόνο αφού ανέλαβε τον βρετανικό πρωθυπουργικο θώκο, ενώ δύο χρόνια μετά έπαθε πνευμονία. Το 1949 ενώ ήταν ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπέστη εγκεφαλικό ενώ έκανε διακοπές. Το εγκεφαλικό επηρέασε την υγεία του σε τέτοιο σημείο που ο βασιλιάς του πρότεινε να παραιτηθεί το 1951 ώστε να αναλάβει καθήκοντα ο Άντονι Ίντεν. Ο Τσόρτσιλ υπέστη δεύτερο εγκεφαλικό στη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Νο 10 ενώ ήταν ακόμη πρωθυπουργός, το 1953, κάτι που τον άφησε παράλυτο από τη μία πλευρά. Οι βοηθοί του και η οικογένειά του κράτησαν μυστική την κατάστασή του από τον Τύπο σε μια εποχή που ο Ψυχρός Πόλεμος μαινόταν και υπήρχαν φόβοι ότι δεν θα επιβιώσει. Ο Τσόρτσιλ παραιτήθηκε το 1955. Υπέστη τρίτο εγκεφαλικό το επόμενο έτος και πέθανε το 1965.
Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ: 1916-1922
Διάσημος για την ηγετική του φυσιογνωμία στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ ήταν μια αρκετά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, με ένα σκάνδαλο τιμής μετά τον πόλεμο και με την ερωτική του ζωή που αμαύρωσε τα ρεκόρ του, παρά το γεγονός ότι εισήγαγε την καθολική ψηοφορία το 1918. Τον Σεπτέμβριο του 1918 παρουσίασε πονόλαιμο αφού επισκέφθηκε την πλατεία του Άλμπερτ στο Μάντσεστερ και συγχρωτίστηκε με κόσμο στη διάρκεια τελετής για στρατιώτες. Αργότερα εγινε γνωστό ότι είχε ισπανική γρίπη που έβριθε τότε στο Μάντσεστερ. Πέρασε 11 ημέρες στο νοσοκομείο και τέθηκε υπό αναπνευστήρα προτού αναρρώσει.
Άντονι Ίντεν: 1955 – 57
Υπέφερε από έλκος για δεκαετίες αλλά υπεβλήθη σε επέμβαση το 1953 που τον άφησε με χρόνιο πόνο, κάτι που οδήγησε σε αλλεπάλληλες επεμβάσεις. ου συνταγογραφήθηκε βενδραδίνη που θεωρείτο αβλαβές διεγερτικό για τη μείωση της κόπωσης. Πρόκειται για μία μορφή αμφεταμίνης και μπορεί να γίνει εθιστική. Διαμαρτυρόταν για αϋπνία και εναλλαγή διαθέσεων, που είναι συμπτώματα του φαρμάκου. Κάποιοι ιστορικοί αποδίδουν την κακή του ηγεσία στη διάρκεια της κρίσης του Σουέζ το 1956 λόγω της χρήσης του ναρκωτικού. Ο Ίντεν παραιτήθηκε το 1957 και αργότερα έγινε Λόρδος Έιβον.
Χάρολντ Γουίλσον: 1964-1970 – 1974 -1976
Γλωσσολόγοι θεωρούν ότι ο ηγέτης των Εργατικών στα μέσα του 1970 έδειχνε σημάδια ψυχικής κατάπτωσης και υπαινίσσονταν ότι είχε άνοια. Η ανακοίνωσή του την άνοιξη του 1976 οτι παραιτείται οδήγησε στη δημιουργία θεωριών συνωμοσίας. Αλλά η έρευνα υποστηρίζει ότι πράγματι έπασχε από κάποια μορφή άνοιας. Αργότερα διαγνώστηκε με Αλτσχάιμερ. Επίσης, παρουσίασε καρκίνο του εντέρου από τον οποίο έχασε τη ζωή του το 1995.
Γκόρντον Μπράουν: 2007-2010
Τα προβλήματά του ξεκίνησαν δεκαετίες νωρίτερα όταν έχασε την όραση στο αριστερό του μάτι και παρουσίασε πρόβλημα όρασης και στο δεξί του μάτι, παρά τέσσερις επεμβάσεις, όταν δέχτηκε κλωτσιά στο κεφάλι σε σχολικό αγώνα ράγκμπι.
Έδωσε μάχη με την περιορισμένη όρασή του αλλά υπέστη περαιτέρω προβλήματα τον Σεπτέμβριο του 2009. Το 2017 σε συνέντευξη αποκάλυψε ότι έχασε εντελώς την όρασή του τον Σεπτέμβριο για μία εβδομάδα. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο όπου του είπαν ότι έπρεπε να υποβληθεί σε επέμβαση για ρήξη αμφιβληστροειδούς. Αλλα τελικά έπειτα από περαιτέρω εξετάσεις αποφασίστηκε ότι άλλη μια επέμβαση θα οδηγούσε σε περαιτέρω επιπλοκές.
Τόνι Μπλερ: 1997-2007
Στα 43 του ήταν από τους νεότερους πρωθυπουργούς της Βρετανίας Και σίγουρα ενεργητικός και δραστήριος. Το 2003 σε ηλικία 50 ετων πέρασε πέντε ώρες με γιατρούς αφού υπέφερε από έντονους πόνους ενώ βρισκόταν στην πρωθυπουργική εξοχική κατοικία στο Τσέστερς. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αφού παραπονέθηκε ότι δεν ήταν καθόλου καλά, αλλά δεν χρειάστηκε ασθενοφόρο. Ωστόσο, μεταφέρθηκε σε άλλο νοσοκομείο, στο Λονδίνο αυτήν τη φορά που είχε ειδική μονάδα θεραπείας, όπου διαπιστώθηκε ότι πάσχει από υπερκοιλιακή ταχυκαρδία. Του έδωσαν θεραπεία για να του ρυθμίσουν τον καρδιακό παλμό προτού του επιτρέψουν να επιστρέψει στην Ντάουνινγκ Στριτ. Το επόμενο έτος υπεβλήθη σε επέμβαση με τοπική αναισθησία.
Τερεζα Μέι: 2016-2019
Διεγνώσθη με διαβήτη τύπου 1 το 2012 ενώ ήταν υπουργός Εσωτερικών. Αυτή η μορφή διαταραχής στο πάγκρεας σμαίνει ότι έπρεπε να διατηρήσει το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα με ενέσεις. Επιπλοκές σε σοβαρές περιπτώσεις περιλαμβανουν την απώλεια της κυκλοφορίας του αίματος στις άκρες, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμούς ενώ τα υπερβολικά υψηλά και χαμηλά επίπεδα σακχάρου μπορεί να οδηγήσουν σε κώμα και πιθανόν θάνατο. Φέρεται η ίδια να έκανε ενέσεις ινσουλίνης μόνη της αρκετές φορές τη μέρα. Της άρεσε πού το περπάτημα μαζί με τον σύζυγό της Φίλιπ.
