Ο εκ πεποιθήσεως εργένης Διονύσης Παπαγιαννόπουλος διέπρεψε ως κωμικός ηθοποιός, αλλά και ως γενναίος πολεμιστής στο Έπος του ’40.
Τέτοιες μέρες, πριν από 40 χρόνια, (14 Απριλίου 1984), Κυριακή των Βαΐων, έφυγε από τη ζωή κατά δραματικό τρόπο, μόνος και αβοήθητος, ο εκ πεποιθήσεως εργένης, αγαπημένος του τηλεοπτικού κοινού «Μπαρμπα-Γιώργης», Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Οι Αθηναίοι έμαθαν συγκλονισμένοι τον θάνατο του τρείς μέρες μετά. Το πρωί της Μεγάλης Τρίτης, η κυρά Αφροδίτη που φρόντιζε κάθε Τρίτη το νοικοκυριό του, πήγε στην γκαρσονιέρα πολυκατοικίας, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας 63, όπου διέμενε ο Νιόνιος. Άνοιξε, μπήκε μέσα και δεν πήγε στο υπνοδωμάτιο του γιατί νόμιζε ότι κοιμόταν και αφού καθάρισε το χολ, και το σαλονάκι, βγήκε για ψώνια.
Δεν σκέφτηκε το κακό, παρ’ ό,τι ο γειτονικός μανάβης της είπε πώς έχει να δει τον Κυρ- Διονύση από το Σάββατο. Όταν η Αφροδίτη γύρισε στο σπίτι, χτύπησε την πόρτα του υπνοδωματίου, ανοίγει και βρίσκεται μπροστά στο μακάβριο θέαμα. Ο Νιόνιος πεσμένος νεκρός στο δάπεδο και να αναδύεται αφόρητη δυσοσμία. Τρομοκρατήθηκε και κάλεσε αμέσως την Αστυνομία.
Το τραγικό νέο κυκλοφόρησε αμέσως παντού και το διαμερισματάκι πλημμύρησε από αστυνομικούς, δημοσιογράφους και γείτονες. Ο ιατροδικαστής Σταμούλης απεφάνθη: «Ο θάνατος προήλθε από καρδιακή προσβολή πριν από τρείς μέρες». Λίγη ώρα μετά κατέφθασε με κλάματα και κραυγές η αδελφή του Αγγελική Βλαστού με τον γιό της: «Διονύση μου! Τι σε βρήκε αδελφέ μου! Καμάρι μου! Θησαυρέ μου!».
Την επομένη η σωρός του μεταφέρθηκε στην εκκλησιά του Αγίου Ελευθερίου στου Γκύζη, όπου εψάλη η νεκρώσιμος ακολουθία. Κόσμος πολύς, πολλά τα στεφάνια, με πρώτα του αρχηγού της Ν.Δ. Ευ. Αβέρωφ και της υπουργού πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη. Όλα τα της κηδείας, φρόντισε ο ηθοποιός Νίκος Απέργης. Παρέστησαν καμιά δεκαριά ηθοποιοί, απών το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Το μεσημέρι, το γυάλινο φέρετρο που διέκρινες μέσα το πρόσωπό του, μεταφέρθηκε στην νεκροφόρα και ο «Μπάρμπα-Γιώργης» έπαιρνε τον δρόμο για την τελευταία του κατοικία στο Διακοφτό Κορινθίας, όπου γεννήθηκε στις 12-7-1912. Εκεί όπου έστησαν και την προτομή του.
Ο Παπαγιαννόπουλος, 8ο παιδί του Σπήλιου και της Μαρίας, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, έπαιξε στην καριέρα του ως ηθοποιός σε 135 ταινίες κυρίως κωμωδίες και στην τηλεόραση σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές, αλλά αγαπήθηκε από πολύ κόσμο στον ρόλο του «Μπαρμπα- Γιώργη» του Λούνα Πάρκ.
Πήρε μέρος στον πόλεμο του 1940 με το βαθμό του εφέδρου υπολοχαγού στην πρώτη γραμμή. Στην ίδια μονάδα υπηρετούσε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος, που ήταν ασυρματιστής και συχνά τον ρωτούσε πειραχτικά ο Νιόνιος: «Άκουσες κανένα καλό νέο να μας πεις;» Κι εκείνος του απαντούσε: «Βεβαίως! Μόλις τώρα ο εχθρός το ‘βαλε στα πόδια!»
Όταν έγινε η συνθηκολόγηση, ο Παπαγιαννόπουλος με τα πόδια από την Ήπειρο κατέβηκε στο Διακοφτό και μετά ήρθε στην Αθήνα. Χωρίς δουλειά ήταν και ο Τάκης Χορν κι ο Χατζίσκος και τους πήρε τότε η Κοτοπούλη κι έμειναν μαζί της όλη την κατοχική περίοδο. Έπαιξε σε διάφορα θεατρικά έργα, πήγε στο Εθνικό θέατρο, μετά συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους και κατόπιν άρχισε η συμμετοχή του στις ταινίες.
Έπαιξε τελευταία στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ταξίδι στα Κύθηρα» που πήγε στο φεστιβάλ των Καννών. Όνειρο του ήταν να παίξει το καλοκαίρι που ερχόταν Αριστοφάνη για πρώτη φορά στην Επίδαυρο. Δεν πρόλαβε όμως να χαρεί αυτόν τον ρόλο…
Ο Παπαγιαννόπουλος διατηρούσε καλή φιλία με τον βασιλιά Παύλο και τον Κωνσταντίνο, αλλά και τον Κων. Καραμανλή, που τον δεχόταν μαζί με τον Χορν στο σπίτι που διέμενε στην Ηρώδου Αττικού. Τακτικός θαμώνας του καφέ «Σόνια» στην Αλεξάνδρας, συναντιόμασταν τακτικά και όταν του είπα την κοινή ημέρα γεννήσεως μας (12 Ιουλίου), μου είπε με σοβαρότητα: «Εμείς οι καρκίνοι Τάσο, έχουμε ένα κουσούρι, ερωτευόμαστε τις όμορφες γυναίκες, αλλά εκείνες κοιτάζουν αλλού… Και οι σοφοί λένε, ότι αυτό είναι επικίνδυνο…». Ερωτευμένος ήταν πάντα ο Νιόνιος και αρκετές τσιμπημένες μαζί του.
Έκανε πολλές φιλανθρωπίες, στέλνοντας χρήματα για τους φτωχούς ανθρώπους κι έλεγε στον παπα-Κώστα στο Διακοφτό: «Μη γνώτω η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου… Δεν θέλω να ξέρουν ότι τα έδωσα εγώ. Αυτό να κάνεις και εσύ Τάσο», μου έλεγε σ’ εκείνο το διαμερισματάκι που έμενε. Την τελευταία πράξη της ζωής του, δεν πρόλαβε να την ολοκληρώσει. Στο τραπέζι του σαλονιού του βρέθηκε επιταγή 20.000 δρχ. που είχε έτοιμη να αποστείλει στην Μητρόπολη Αιγιαλείας για την ανέγερση εκκλησιαστικού Μουσείου στο Αίγιο. Αθάνατε Νιόνιο!
