ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Πρώτος έμαθα την είδηση πως «έφυγε» σήμερα το μεσημέρι η Μαριάννα Τόλη. Ένα μήνυμα στο inbox του προσωπικού μου λογαριασμού στο Facebook με έκανε να «παγώσω». Αμέσως τηλεφώνησα στη γερή ομάδα του enikos.gr και τους έδωσα την πληροφορία. Ήθελα να το ψάξω καλά, αν και ήξερα ότι η Μαριάννα έδινε χρόνια μάχη με τον καρκίνο και τελευταία δεν ήταν καθόλου καλά. Η πηγή μου ήταν έγκυρη, αλλά το διασταύρωσα και με συνεργάτιδά της, πριν δώσω το τελικό οκ για να ανέβει η είδηση. Εκείνη δεν γνώριζε τίποτα. Λίγο αργότερα με πήρε και μου το επιβεβαίωσε. Είχε πέσει κι αυτή από τα σύννεφα. Πήρα και είπα ότι όντως«έφυγε»η πολυτάλαντη αυτή δημιουργός και ότι η είδηση έπρεπε να ανέβει αμέσως-όπως κι έγινε. Ακολούθησαν όλα τα σάιτ. Κάποια δεν ανέφεραν την πηγή, αλλά έγραψαν ότι ήθελαν.
Σημασία έχει ότι η Μαριάννα Τόλη δεν είναι πια μαζί μας. Πως ενώ πάλεψε με νύχια και με δόντια για να νικήσει την αρρώστιά της, δεν τα κατάφερε. Θυμάμαι πόσο πολύ είχε ταλαιπωρηθεί. Αλλά δεν το έβαζε κάτω. Έφτιαχνε παραστάσεις,θέατρα, έκανε όνειρα. Κανονίζαμε θυμάμαι να τα πούμε στο ραδιόφωνο. Αρχικά είχα μιλήσει με την Όλγα Παυλάτου, μετά με την Σεμίνα Διγενή. «Μην ρωτήσεις τίποτα για την ασθένειά της» μου τόνιζαν και οι δύο. Αν και δεν χρειαζόταν να μου το πουν. Ήταν κοινό μυστικό όλων πως η Μαριάννα έδινε μια σκληρή μάχη εδώ και χρόνια-κανείς όμως δεν το έγραφε. Κάποια στιγμή άρχισε να κυκλοφορεί έντονα η φήμη πως δεν είναι καλά και πως θα βγει δημοσίευμα αναλυτικό για την κατάστασή της. Της το είχα πει. «Εγώ δεν θα αναφερθώ στον αγώνα που δίνω-εκείνοι ας κάνουν ό, τι θέλουν. Θέλω να παλεύω χωρίς να το ξέρουν. Να μην με λυπούνται».
Καιρό μετά τα είπαμε στο ραδιόφωνο. Οκτώβριος ήταν και μου άνοιξε την καρδιά της για όλα, με χαμηλή φωνή-σχεδόν ψιθυριστή στο Αυλαία και Πάμε. Έβαλα να την ακούσω ξανά. Μισή ώρα εξομολόγηση-ψυχής. Τι κρίμα που έχασε τη μάχη μετά από τόσο αγώνα που έδωσε. Καλοτάξιδη να είναι…
