Η σημερινή κοινωνία αποτελείται εξίσου από ισχυρές γυναίκες και άνδρες σε όλους τους τομείς. Όπως φαίνεται ωστόσο, ακόμη και οι γυναίκες σε θέσεις εξουσίας και με αξιοθαύμαστα κατορθώματα στην κοινωνία και τον επαγγελματικό στίβο, δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα και μοναδικό θέμα συζήτησης: τα παιδιά τους.
Η αρθρογράφος της Daily Mail Angela Epstein αφηγείται την εμπειρία που είχε σε μία επαγγελματική συνάντηση με μία παρέα καταξιωμένων γυναικών, η καθεμία σε διαφορετικό τομέα.
Φανταστείτε μία παρέα με μία δικηγόρο σε πολυεθνική, ντυμένη μ’ ένα απ’ τα πιο κομψά κοστούμια, ένα κορυφαίο στέλεχος τράπεζας με εκκεντρικό κούρεμα, μία υπεύθυνη ανθρώπινου προσωπικού της οποίας ο μισθός είναι εξαψήφιος, και ένα ακόμη στέλεχος σε εταιρεία τεχνολογίας, των οποίων η επαγγελματική ζωή σημειώνει τρομακτικά ανοδική πορεία. Η συγκεκριμένη παρέα γυναικών έχει ένα ανεξάντλητο απόθεμα ενδιαφερόντων προς συζήτηση. Την πολιτική, τα ταξίδια, βιβλία, ανάμεσα σε εκατοντάδες. Και όμως, όσο η βραδιά προχωράει, και οι σερβιτόροι πηγαινοφέρνουν στο τραπέζι την πιο ακριβή σαμπάνια και πιάτα με σολομό, η κουβέντα των πετυχημένων γυναικών μόνο συναρπαστική δεν είναι.
“Δεν έχουν άλλο θέμα συζήτησης”
Όχι επειδή δεν έχουν κάτι ενδιαφέρον να συζητήσουν-το αντίθετο. Αλλά επειδή, το επίκεντρο της συζήτησης για καθεμία από αυτές τις πετυχημένες και καλοντυμένες γυναίκες καριέρας, είναι ένα: τα παιδιά τους. Η δικηγόρος ήταν μέσα στο άγχος για τα μαθήματα επιλογής του λυκείου της κόρης της, ενώ η γκουρού της τεχνολογίας μιλούσε ακατάπαυστα για τον γιο της που είναι μία διάνοια και θα έπαιρνε ένα κορυφαίο κρατικό βραβείο για τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις. Οι συζητήσεις και οι αναλύσεις για τα παιδιά τους ήταν εκτενείς και λεπτομερείς, ανέλυαν περιστατικά από τη ζωή με τα παιδιά τους, ενώ δεν έγινε καμία αναφορά στην ανάπτυξη του επιχειρηματικού τους δικτύου, που ήταν και ο λόγος της συνάντησης.
Μην φανταστείτε τώρα ότι αυτή είναι μία μεμονωμένη περίπτωση. Η δημοσιογράφος που αφηγείται την ιστορία επιβεβαιώνει πως, δεν μπορεί να θυμηθεί πόσες φορές έχει βρεθεί σε γυναικείες παρέες-σε δείπνο, επαγγελματικές ή κοινωνικές διοργανώσεις, στις οποίες το μοναδικό θέμα συζήτησης, ήταν τα παιδιά. «Είναι πεπεισμένες ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ενδιαφέρον από τα παιδιά τους. Δεν τους νοιάζει η πολιτική, η ακρίβεια, οι εκλογές ή έστω, τα Oscar;».
“Με ενδιαφέρουν και άλλα θέματα εκτός απ’ τα παιδιά μου”
Όπως ομολογεί η αρθρογράφος «Δεν έχω τίποτα με τα παιδιά, το αντίθετο. Είμαι ευγνώμων που έχω τέσσερα παιδιά, τα οποία λατρεύω και ξέρω κάθε τι συμβαίνει στη ζωή τους. Όσο και αν τα παιδιά μου είναι ένα ζήτημα ανεξάντλητου ενδιαφέροντος και υπερηφάνειας, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι, ζητήματα που αφορούν τον κόσμο, εκτός των παιδιών μου, μ’ ενδιαφέρουν εξίσου. Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι που, πολλές γυναίκες δεν μπορούν να καταλάβουν».
«Πώς γίνεται στην εποχή της ακμής της γυναικείας πρωτοπορίας και προόδου να ξεχνάμε τα τόσα θέματα που μας αφορούν; Φαντάζεστε, αντίστοιχα, άνδρες στις παρέες τους να μιλούν μονίμως για τα παιδιά τους; Με τίποτα. Το αντίθετο, οι άντρες απολαμβάνουν και χαίρονται κάθε χαλαρή στιγμή μακριά απ’ τα παιδιά τους».
«Μία απ’ τις γυναίκες αυτές, κορυφαίο στέλεχος στα χρηματοοικονομικά, κατάφερε να ‘γυρίσει’ μία πολύ ενδιαφέρουσα πολιτική συζήτηση σε έναν κουραστικό μονόλογο για το πρώτο ταξίδι του γιου της στο εξωτερικό. Ποιος νοιάστηκε;» συνεχίζει.
«Οι ωραίες συζητήσεις μεταξύ έξυπνων, πετυχημένων γυναικών πρέπει μοιάζουν με παιδικό παιχνίδι, όχι ν’ αφορούν το παιδικό παιχνίδι» τονίζει η Angela Epstein.
«Άραγε, υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις από αυτή την μανία; Πιστέψτε με, το έχω προσπαθήσει. Ήμουν σ’ ένα γεύμα γενεθλίων και, έχοντας πιει ένα τζιν τόνικ με άδειο στομάχι, δεν άντεξα και είπα ότι κάθε συζήτηση σχετική με τα παιδιά, απαγορεύεται. Είναι βα-ρε-τό! τους φώναξα. Τι νομίζετε; Ότι όταν βγαίνουν τα παιδιά μας μιλάνε συνέχεια για τους γονείς τους; Εμάς τι στο καλό μας πιάνει και δεν έχουμε τίποτα άλλο να συζητήσουμε;» αναφέρει και καταλήγει:
«Για λίγο, με άκουσαν. Μέχρι την ώρα που ήρθε το γλυκό δηλαδή, γιατί μετά, η συζήτηση πήγε πάλι στο σχολείο, τις εξετάσεις, την επιλογή σχολής. Tότε ήταν που δεν άντεξα και ρώτησα στο άσχετο: τι αντισύλληψη χρησιμοποιείτε; Έπρεπε κάτι να πω για να τις κάνω να σταματήσουν να μιλούν εμμονικά για τα παιδιά τους…
Αν νομίζετε ότι όλος ο κόσμος θέλει ν’ ακούει συνεχώς για τα παιδιά σας, σας έχω νέα. Καμία όρεξη δεν έχει».