“Οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες”. Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτό το κλισέ; τον καιρό, έρχεται η στιγμή που η πραγματικότητα γίνεται αποδεκτή: όντως είμαστε συναισθηματικά όντα.
Οι γυναίκες είναι όμορφες, ατελείς, θαρραλέες και βαθιά συναισθηματικές.
Πολλές φορές έχουν προσπαθήσει να φανούν ατάραχες μπροστά σε καταστάσεις που στην πραγματικότητα τις πλήγωσαν. Όμως μέσα από τη διαδικασία της προσωπικής ανάπτυξης, της αυτογνωσίας ή και της θεραπείας, διαπιστώνουν πόσο συχνά υποκρίνονταν ότι δεν τις ενοχλούσε τίποτα.
Μπορεί κάποιοι να διαφωνούν – και είναι απολύτως θεμιτό – αλλά υπάρχουν μερικά πράγματα που πολλές γυναίκες ισχυρίζονται πως δεν τις επηρεάζουν, ενώ κατά βάθος τις αγγίζουν έντονα.
Και ήρθε η ώρα να τα αναγνωρίσουμε.
Τα 10 πράγματα που κάνουν μια γυναίκα έξαλλη, ακόμα κι αν δεν το παραδέχεται
- Όταν τις βάζετε “friendzone”
- Όταν δεν τις συστήνετε κανονικά
- Η απόρριψη
- Όταν η ωμή ειλικρίνεια παραείναι… ωμή
- Η μη κατάλληλη αντίδραση στον θυμό τους
- Όταν τις λέτε “να ηρεμήσουν”
- Η ακατάλληλη συμπεριφορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
- Τα μπερδεμένα μηνύματα
- Όταν δεν τις ακούτε πραγματικά
- Όταν δεν τις κάνετε προτεραιότητα
Όταν τις βάζετε “friendzone”
Η απόρριψη πονάει. Τελεία. Μπορεί να μην συμβαίνει συχνά — τουλάχιστον όχι με τρόπο που να μένει χαραγμένος στη μνήμη — αλλά όλοι θυμόμαστε εκείνες τις φορές που μας έβαλαν στο περιβόητο “friend zone”.
Δεν ήταν τόσο το “friend zone” που με πονάει· ήταν περισσότερο η σύγκριση.
Όσο κι αν έλεγα ότι το καταλαβαίνει μέσα της μια γυναίκα, νιώθει πληγωμένη και απογοητευμένη. Κάτι που ισχύει, για όλες τις γυναίκες.
Μια μελέτη του Πανεπιστημίου Binghamton έδειξε ότι πάνω από το 40% των γυναικών έχουν βρεθεί στο “friend zone” τουλάχιστον μία φορά. Αυτό αποδεικνύει ότι αυτός ο τύπος απόρριψης είναι πολύ πιο συνηθισμένος απ’ όσο θα θέλαμε να παραδεχτούμε.
Το να απορρίπτεται κανείς δεν έχει να κάνει μόνο με το “όχι” — έχει να κάνει με τις συγκρίσεις, την αίσθηση ότι “δεν ήμουν αρκετή”, και τη δυσφορία του να προσπαθείς να κρατήσεις την αξιοπρέπειά σου όταν μέσα σου χτυπιέσαι. Όσο κι αν προσποιούμαστε ότι όλα είναι εντάξει, αυτή η μορφή απόρριψης αφήνει πάντα ένα μικρό σημάδι.
Όταν δεν τις συστήνετε κανονικά
Τίποτα δεν πληγώνει μία γυναίκα περισσότερο από το να συνειδητοποιεί ότι τελικά, δεν είναι τόσο σημαντική στη ζωή του συντρόφου της. Η στιγμή της αλήθειας, συνήθως, έρχεται όταν έρθει η ώρα να σε συστήσει σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο — φίλο ή μέλος της οικογένειας. Και μπορεί εκείνη τη στιγμή να μη δείξουμε τίποτα, αλλά αν η σύσταση δεν περιλαμβάνει τα απαραίτητα στοιχεία και την αληθινή φύση της σχέσης, αργά ή γρήγορα θα υπάρξει αντίδραση.
Σύμφωνα με πρόσφατη ψυχολογική μελέτη, όταν κάποιος που θεωρείσαι κοντινός/ή φίλος/η σε παρουσιάζει με τρόπο που υποβαθμίζει τον ρόλο σου — π.χ. ως “συνάδελφος” ή “απλώς φίλη” — αυτό μπορεί να προκαλέσει έντονη αβεβαιότητα για το πού πραγματικά βρίσκεσαι στη ζωή του.
Και ναι, μπορεί να μην ξεσπάσουμε εκείνη τη στιγμή, αλλά θα το εκφράσουμε αργότερα. Γιατί όταν υπάρχει πραγματική οικειότητα, χρόνος και συναισθηματική σύνδεση, ο όρος “φίλη”, δεν είναι ο κατάλληλος — είναι υποβάθμιση.
Οι λέξεις έχουν βαρύτητα. Και όταν κάποιος αποφεύγει να αναγνωρίσει δημόσια τη σχέση, στέλνει ένα μήνυμα: ότι η σύνδεση δεν είναι τόσο σημαντική όσο πιστεύαμε.
Αυτό δεν αφορά μόνο το πώς μας βλέπουν οι άλλοι — αφορά το πώς νιώθουμε ότι μας ιεραρχούν στη ζωή τους. Και αυτό μπορεί να αλλάξει ριζικά τη δυναμική της σχέσης.
Η απόρριψη
Βέβαια, προσποιούμαστε ότι δεν μας πειράζει όταν μας απορρίπτουν σε ένα ραντεβού — αλλά αυτό είναι ψέμα.
Όλοι θέλουμε να νιώθουμε επιθυμητοί. Όταν η σπίθα έχει ανάψει μέσα μας και εκείνος απλώς… δεν ενδιαφέρεται; Αυτού του είδους η απόρριψη μπορεί να πονέσει — όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και σωματικά. Οι εγκεφαλικές απεικονίσεις δείχνουν ότι η απόρριψη ενεργοποιεί τα ίδια κέντρα με τον σωματικό πόνο.
Πέρα από αυτό, οι ψυχολόγοι εξηγούν ότι η απόρριψη ρίχνει τον εσωτερικό μας “κοινωνιόμετρο” — δηλαδή την αίσθηση του ανήκειν και της προσωπικής μας αξίας — και πυροδοτεί συναισθήματα ντροπής, πληγής, μοναξιάς ή ακόμη και αμηχανίας.
Για πολλές γυναίκες, των οποίων η αυτοεκτίμηση είναι συνδεδεμένη με το να αισθάνονται επιθυμητές, αυτή η μορφή απόρριψης μπορεί να οδηγήσει σε φαύλο κύκλο άγχους και αμφιβολίας για τον εαυτό τους.
Γι’ αυτό δεν προκαλεί έκπληξη που εξωτερικά φαινόμαστε αδιάφορες, ενώ μέσα μας αναπαράγουμε κάθε λεπτό της αλληλεπίδρασης. “Μήπως δεν το ένιωσε;”, “Μήπως φταίει κάτι πάνω μου;”.
Ακόμα κι αν η αλήθεια είναι απλή — για παράδειγμα, ότι είναι δεσμευμένος — εμείς συχνά φτιάχνουμε άλλες δέκα, πολύ χειρότερες θεωρίες για την αιτία της απόρριψης. Όπως και να ‘χει, μπορεί να φαίνεται ότι δεν μας πειράζει… αλλά η απόρριψη μας αγγίζει, βαθιά.
Όταν η ωμή ειλικρίνεια παραείναι…ωμή
Η ωμή ειλικρίνεια, ενοχλεί όλες τις γυναίκες.
Αν εκείνη νοιάζεται — έστω και στο ελάχιστο — τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα εκραγεί αν η “ειλικρίνειά” σας δεν είναι αυτή που θέλει ή χρειάζεται να ακούσει.
Ίσως να μην ξεσπάσει επάνω σας, αλλά κάποιος, κάπου, θα έρθει αντιμέτωπος με αυτή τη συναισθηματική ωρολογιακή βόμβα που μόλις δημιουργήσατε με την… ωμή ειλικρίνειά σας. Μην το κάνετε αυτό.
Δεν λέμε να μην πείτε την αλήθεια — η ειλικρίνεια είναι σημαντική — αλλά η “βίαιη” ή “ωμή” ειλικρίνεια είναι το λάθος είδος αλήθειας. Υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος να πείτε τα πάντα.
Η συναισθηματική νοημοσύνη απαιτεί να γνωρίζουμε πότε, πώς και με ποια λόγια να μεταφέρουμε κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο να ακουστεί. Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζουμε την αλήθεια μπορεί είτε να χτίσει γέφυρες είτε να γκρεμίσει σχέσεις.
Μια αλήθεια που λέγεται με ψυχρότητα ή σκληρότητα, χωρίς ενσυναίσθηση, μπορεί να προκαλέσει περισσότερο πόνο απ’ όσο χρειάζεται — και να οδηγήσει σε συναισθηματική απόσταση.
Αντίθετα, όταν λέμε την αλήθεια με σεβασμό, κατανόηση και ευαισθησία, τότε μπορούμε να συνδεθούμε πραγματικά — ακόμη και μέσα από δύσκολες συζητήσεις.
Η μη κατάλληλη αντίδραση στον θυμό τους
Όταν οι γυναίκες είμαστε αναστατωμένες, αναμένουμε από τους ανθρώπους γύρω μας — και ιδίως από τον/την σύντροφό μας — να ανταποκριθούν με τον κατάλληλο τρόπο.
Θέλουμε ο θυμός μας να αναγνωριστεί και να γίνει σεβαστός. Θέλουμε να νιώσουμε ότι ο άλλος πραγματικά νοιάζεται. Αν είμαστε στεναχωρημένες ή εκνευρισμένες και η αντίδρασή σας είναι του τύπου “δεν έγινε και τίποτα”, τότε σχεδόν αυτόματα υποθέτουμε ότι δεν σας ενδιαφέρει. Δραματικό; Ίσως. Αληθινό; Απόλυτα.
Και υπάρχει επιστημονική βάση γι’ αυτό.
Μια ερευνητική μελέτη σε μορφή ημερολογιακής καταγραφής, διαπίστωσε ότι όταν η συναισθηματική μας αναστάτωση δεν αναγνωρίζεται ή όταν κάποιος ουσιαστικά αγνοεί ή απορρίπτει τα συναισθήματά μας, αυτό εντείνει το άγχος και επιβαρύνει περαιτέρω τη συναισθηματική μας κατάσταση. Όταν δεν λαμβάνουμε καμία ουσιαστική αντίδραση, δεν είναι απλώς εκνευριστικό — είναι συναισθηματικά επώδυνο.
Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που εκείνη είναι αναστατωμένη, μην το προσπεράσετε αδιάφορα. Ακόμη και μια απλή φράση όπως “Σε ακούω” ή “Καταλαβαίνω ότι νιώθεις έτσι — θέλεις να μου πεις περισσότερα;”, μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά.
Δεν χρειάζεται απαραίτητα να λύσετε το πρόβλημα — απλώς δείξτε ότι βλέπετε, σέβεστε και κατανοείτε αυτό που εκείνη βιώνει.
Αυτό, από μόνο του, μειώνει τη μοναξιά και αυξάνει το αίσθημα ασφάλειας και συναισθηματικής σύνδεσης.
Όταν τις λέτε “να ηρεμήσουν”
Δεν αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά σίγουρα μας ενοχλεί ιδιαίτερα όταν κάποιος μας λέει να “ηρεμήσουμε”, ειδικά όταν στην πραγματικότητα δεν έχουμε καν εκδηλώσει έντονη αντίδραση.
Για πολλές από εμάς, η φράση αυτή πληγώνει σε βαθύτερο επίπεδο: είμαστε άτομα που θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο. Και μισούμε να νιώθουμε ότι χάνουμε τον έλεγχο — κυρίως των ίδιων μας των συναισθημάτων.
Επιπλέον, όταν μας λένε να ηρεμήσουμε, υπονοούν πως είμαστε πιο αναστατωμένες απ’ όσο πραγματικά είμαστε. Αν, για παράδειγμα, νιώθουμε συναισθηματική ένταση σε επίπεδο 4, μην υποθέτετε πως βρισκόμαστε σε επίπεδο 8 και σίγουρα μην το εκφράζετε με τόνο επιβολής.
Σύμφωνα με ειδικούς του Northeastern University, το να λέει κάποιος σε άλλον να ηρεμήσει μπλοκάρει στην ουσία την ενσυναίσθηση. Δεν βοηθά στην εκτόνωση, αλλά διατηρεί την ένταση.
Η πραγματική αποφόρτιση επιτυγχάνεται μόνο όταν το άτομο νιώθει ασφαλές να χαμηλώσει τις άμυνες του — και μια διαταγή δεν δημιουργεί αυτό το πλαίσιο.
Το να ακυρώνει κανείς τα συναισθήματα του άλλου — είτε με το να τα υποτιμά είτε με το να τα απορρίπτει — προκαλεί μεγαλύτερο άγχος και κάνει το άτομο να νιώθει χειρότερα, ιδίως όταν αυτή η στάση προέρχεται από έναν άνθρωπο που υποτίθεται πως πρέπει να είναι υποστηρικτικός.
Αν, λοιπόν, κάποιος επιθυμεί πραγματικά να βοηθήσει να διατηρηθεί η ψυχραιμία, το να ξεκινήσει με το “ηρέμησε” είναι ίσως το χειρότερο δυνατό σημείο εκκίνησης.
Η ουσιαστική υποστήριξη ξεκινά από την κατανόηση και την αποδοχή του πώς νιώθει ο άλλος — όχι από την απόρριψή του.
Η ακατάλληλη συμπεριφορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αποτελέσουν ναρκοπέδιο για μια σχέση — ειδικά όταν το ζευγάρι είναι μαζί — και ένα λάθος like, ένα DM ή ένα νέο follow μπορεί να ενεργοποιήσει έναν συναισθηματικό μηχανισμό έντασης.
Το να δει κάποια ότι ο σύντροφός της έκανε like ή σχολίασε σε ανάρτηση άλλης γυναίκας, ότι άρχισε να ακολουθεί νέες γυναίκες, να ανταλλάσσει προσωπικά μηνύματα ή να ανεβάζει φωτογραφίες χωρίς να την περιλαμβάνει; Αυτές οι φαινομενικά μικρές κινήσεις έχουν για εκείνη μεγάλο συναισθηματικό βάρος.
Και ναι, υπάρχουν αδιάσειστα επιστημονικά δεδομένα: ερευνητές ανέπτυξαν ειδική “κλίμακα ζήλιας”, η οποία έδειξε ότι οι αλληλεπιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίχως την παρουσία του/της συντρόφου προκαλούν πραγματική ζήλια — ιδιαίτερα στις νεαρές γυναίκες — και μπορούν να διαβρώσουν την ποιότητα της σχέσης, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν το άγχος και προκαλούν συναισθηματική αστάθεια.
Μια άλλη μελέτη κατέδειξε ότι η ζήλια που πυροδοτείται από τα social media μειώνει άμεσα την ικανοποίηση μέσα στη σχέση, ιδιαίτερα όταν το ζευγάρι δεν έχει αναπτύξει υγιή επικοινωνία. Επιπλέον, σύμφωνα με το Pew Research, περίπου 1 στους 3 νέους ενήλικες (18‑29 ετών) που βρίσκονται σε σχέση και χρησιμοποιούν μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν αισθανθεί ζήλια ή αβεβαιότητα σχετικά με την online συμπεριφορά του/της συντρόφου τους.
Ένα και μόνο “ασήμαντο” like ή ένα τυχαίο μήνυμα, μπορεί να πυροδοτήσει έντονα συναισθήματα. Όταν εκείνη λέει “Μην κάνεις like στη φωτογραφία της”, δεν είναι υπερβολική — απλώς δεν θέλει να βλέπει να προστίθενται νέες γυναίκες στις επαφές του συντρόφου της, δεν θέλει να δει κάποια να του στέλνει μήνυμα και, κυρίως, δεν θέλει να τολμήσει να στείλει εκείνος μήνυμα σε άλλη γυναίκα.
Επίσης, δεν θέλει να τον δει να ανεβάζει φωτογραφία με άλλη γυναίκα, εκτός κι αν πρόκειται για μέλος της οικογένειάς του. Και φυσικά, το πιο ευαίσθητο θέμα — που συχνά αποφεύγεται ή αρνείται ο ένας από τους δύο — είναι να μη δημοσιεύει κοινές τους φωτογραφίες ή να μην της επιτρέπει να τις μοιραστεί δημοσίως.
Σε έναν ψηφιακό κόσμο όπου η σύνδεση είναι συνεχής, η σαφήνεια και ο σεβασμός στα όρια του/της συντρόφου γίνονται κρίσιμα στοιχεία μιας υγιούς σχέσης.
Τα μπερδεμένα μηνύματα
Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν ή όταν προκύπτουν προβλήματα σε μια σχέση, οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν μικρόψυχοι, εκδηλώνοντας τη στάση τους μέσα από λεπτά, διφορούμενα μηνύματα ή και ασυνείδητα υπονοούμενα. Αυτά τα υποσυνείδητα σήματα μπορεί να είναι ιδιαίτερα εκνευριστικά για μια γυναίκα.
Μια μελέτη του 2018 που εξέτασε σενάρια γνωριμιών διαπίστωσε ότι η αβεβαιότητα — όπως αυτή που προκαλείται από τα μπερδεμένα μηνύματα — μειώνει σημαντικά την ερωτική έλξη, ακόμη και σε υπάρχουσες σχέσεις. Με άλλα λόγια, όταν το μήνυμά σας είναι ασυνεπές, η σχέση χάνει τη “σπίθα” της.
Επιπλέον, όταν στέλνετε αντικρουόμενα σήματα, δεν προκαλείτε απλώς σύγχυση — πυροδοτείτε ένα αίσθημα αμφιθυμίας, και αυτό το συναισθηματικό πήγαινε-έλα οδηγεί σε άγχος και, τελικά, σε συγκρούσεις.
Όσο πιο μπερδεμένη νιώθει εκείνη, τόσο περισσότερο το σκέφτεται, και τόσο λιγότερη ικανοποίηση αντλεί από τη σχέση.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα μπείτε στον πειρασμό να παίξετε τον ρόλο του “μυστηριώδους” ή να προκαλέσετε συναισθηματικά, θυμηθείτε: δεν είστε έξυπνοι, απλώς δημιουργείτε περιττά προβλήματα.
Αν επιθυμείτε να νιώθει ασφάλεια, τότε η καθαρότητα είναι ένδειξη σεβασμού. Αφήστε επίσης τα υπονοούμενα και τα δραματικές αναρτήσεις εκτός κοινωνικών δικτύων.
Όταν δεν τις ακούτε πραγματικά
Οι γυναίκες από τη φύση τους, μισούν την παραμέληση.
Το χειρότερο που μπορεί να τις κάνει κάποιος, εκτός από να τις αγνοεί, είναι να μην τις ακούει με προσοχή.
Μισούν τα γενικά “κατάλαβα”, ή “εντάξει”, καθώς έχουν την αίσθηση πως, δεν τις ακούτε πραγματικά.
Να είστε ειλικρινείς. Μην δείχνετε πως, ενδιαφέρεστε να τις ακούσετε αν δεν ισχύει πραγματικά.
Όταν δεν τις κάνετε προτεραιότητα
Μπορεί να φαίνεται άδικο, όμως η αλήθεια είναι πως θέλουμε να είμαστε η επιλογή.
Ναι, ενδέχεται να μοιάζει εγωιστικό – αλλά όπως ειπώθηκε ήδη, είμαστε ατελείς. Όταν κάποιος μας βάζει συστηματικά σε δεύτερη μοίρα, αυτό πονάει. Δεν είναι απλώς ζήτημα εγωισμού – διαβρώνει σταδιακά το αίσθημα συναισθηματικής ασφάλειας.
Η έρευνα δείχνει ότι όταν κάποιος νιώθει πως ο σύντροφός του δεν τον εκτιμά ή δεν τον υποστηρίζει αρκετά, η ικανοποίηση μέσα στη σχέση μειώνεται σημαντικά με τον χρόνο. Δεν πρόκειται για απλή ζήλια – αλλά για έλλειψη σύνδεσης.
Ακόμη βαθύτερα, ο λεγόμενος “κανόνας του μικρότερου ενδιαφέροντος” (Principle of Least Interest) εξηγεί πως αυτός που φαίνεται λιγότερο αφοσιωμένος στη σχέση, τελικά κατέχει και περισσότερη δύναμη.
Αν μια γυναίκα αισθανθεί – ακόμη και υποσυνείδητα – ότι την αγνοούν ή την υποβαθμίζουν, θα το καταλάβει. Και αυτή η αίσθηση διαταράσσει τη δυναμική του δεσμού.
Οι γυναίκες θέλουν να νιώθουν ότι είναι προτεραιότητα στη ζωή των άλλων.
Μπορεί να πούμε “είμαι καλά”, αλλά όταν νιώθουμε ότι μπαίνουμε σε δεύτερη μοίρα, νιώθουμε απογοήτευση και αίσθημα παραμέλησης – και ας είμαστε ειλικρινείς: κανείς δεν θέλει τέτοια συναισθηματικά βάρη.
