Οι αρχιερείς της Αυτοκρατορίας των Ίνκας, στο αρχαίο Περού, χρησιμοποίησαν τα ιερά τους κείμενα, γνωστά ως Κώδικες της Ιερής Γεωγραφίας, για να χτίσουν τα ιερά κέντρα της κοινότητάς τους (wakas), κατά μήκος των 42 γραμμών μακράς απόστασης γνωστές ως ceques. Το σύστημα των τεκών (ceques) ήταν μία σειρά από τελετουργικά μονοπάτια που οδηγούσαν προς τα έξω, από το Κούσκο (Cuzco), στην υπόλοιπη αυτοκρατορία των Ίνκας.
Οι ευθυγραμμίσεις του συστήματος ceque, ήταν συγκεντρωτικές, βλέποντας προς τον Ναό του Ηλίου στο Κούσκο, όπου ένας τεράστιος χρυσός δίσκος στο κέντρο του ναού, ακτινοβολούσε τις γραμμές σ’ ολόκληρη την αυτοκρατορία των Ίνκας.
Ο θεός-δημιουργός των Ίνκας, ο Βιρακότσα (Viracocha), ξεκίνησε το θρυλικό του ταξίδι από την πόλη Τιουανάκου (Tiwanaku), στις όχθες της λίμνης Τιτικάκα, και διέσχισε τις κορυφές των βουνών προς τα βορειοδυτικά, όπου εγκατέλειψε την ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού της Νότιας Αμερικής, κοντά στα σύνορα και το Περού και το Εκουαδόρ.
Ευθυγραμμίσεις του αρχαίου τοπίου: η γραμμή ley
Το καλοκαίρι του 1921, ο ερασιτέχνης αρχαιολόγος Alfred Watkins, όπως στεκόταν στην πλαγιά ενός λόφου στο Herefordshire, στην Αγγλία, παρατήρησε μία ευθεία γραμμή από εκκλησίες, σταυρούς πόλεων, και αρχαίους τύμβους ταφής. Το 1925 δημοσίευσε το βιβλίο του «Old Straight Track», στο οποίο εξηγεί ότι, ολόκληρη η αγγλική ύπαιθρος είναι διαμορφωμένη σύμφωνα με παρόμοιες ευθυγραμμίσεις. Ο αστρονόμος Clive Ruggles είναι η ηγετική προσωπικότητα όσον αφορά την αρχαία αστρονομία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην εγκυκλοπαίδεια Κοσμολογιών και Μύθων (2005), ο Ruggles παρατηρεί ότι οι στοιχίσεις των κτιρίων που απεικόνιζε ο Watkins, είχαν όλες τοπωνύμια που περιείχαν τη συλλαβή «ley», εξ ου και ο όρος «γραμμή ley».
Την εποχή εκείνη και, σε γενικές γραμμές ακόμη και σήμερα, οι αρχαιολόγοι, ως επί το πλείστον, αγνοούσαν τη θεωρία του Watkin, επειδή οι αρχαίοι Βρετανοί θεωρούνταν «πολύ πρωτόγονοι» ώστε να επινοήσουν ένα σύστημα σύμφωνα με το οποίο τα οικήματα θα χτίζονταν κατά μήκος των αρχαίων ευθυγραμμίσεων του τοπίου.
Σήμερα όμως, το σκεπτικιστικό αυτό επιχείρημα, συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στις πιθανότητες. Δεδομένου ότι, πολλά αρχαία χαρακτηριστικά είναι διάσπαρτα στην αγγλική ύπαιθρο, αυξάνονται και οι πιθανότητες να υπάρχουν στοιχίσεις.
Γραμμές Ceque του Αρχαίου Περού
Οι άρχουσες τάξεις και οι αρχιερείς της Αυτοκρατορίας των Ίνκας του αρχαίου Περού, σχεδίασαν ολόκληρη την επικράτειά τους γύρω από τα ιερά τους κείμενα, γνωστά ως Unancha Pacha Qellqa-Κώδικες της Ιερής Γεωγραφίας. Δημιούργησαν μία σειρά από προηγμένα αστρικά παρατηρητήρια, τα οποία συνδέονται μ’ ένα δίκτυο αρχαίων λίθινων μονοπατιών και καθιέρωσαν χιλιάδες μεσημβρινούς από τον βορρά προς τον νότο, μεταξύ των κοινοτικών κέντρων (wakas) και των φυσικών χαρακτηριστικών, ώστε να μπορούν να καταγράφουν το πέρασμα του χρόνου και για τη δημιουργία ακριβών γεωργικών, τόσο καθημερινών όσο και τελετουργικών, ημερομηνιών.
Στο Περού, οι ευθυγραμμίσεις αυτές ονομάζονται γραμμές ceque (ή seqe ή ceke), και τα μαθήματα του Ίνκας σαμάνου Deborah Byron καθόρισαν την ουσιαστική έννοια του σαμανικού όρου ceque, γράφοντας: “οι γραμμές C eke διασταυρώνονται στα wakas, τα σημεία της ισχύος που είναι εμποτισμένα με ενέργεια. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στα σημεία αυτά, μεγαλώνει η σαμανική του αντίληψη και εισέρχεται σε βαθύτερα επίπεδα συνείδησης. Οι σαμάνοι, μπαίνουν σε διάλογο με τους apus (θεούς του βουνού) και προσπαθούν ν’ ανοίξουν γραμμές ceque στα βουνά, για να βοηθήσουν τη θεραπεία στη γη”.