Μια ακρόαση στο Κογκρέσο εξέτασε πρόσφατα μια μυστηριώδη σφαίρα την οποία φαίνεται να απέφυγε ένας πύραυλος του αμερικανικού στρατού στον αέρα. Ένας φυσικός, εξηγεί τι μπορεί να συνέβη.
Λίγοι μπορούν να το καταλάβουν: Το βίντεο που προβλήθηκε σε ακρόαση στο Κογκρέσο σχετικά με τα «Αγνώστου Ταυτότητας Ανώμαλα Φαινόμενα», ή UAP, φαίνεται να δείχνει έναν πύραυλο του αμερικανικού στρατού να αναπηδά πάνω σε μια μυστηριώδη σφαίρα στον αέρα.
To σύντομο και θολό βίντεο, μοιάζει σαν να έχει καταγραφεί από ένα σημείο πάνω από τα διασταυρούμενα αντικείμενα και δημοσιοποιήθηκε στη διάρκεια ακρόασης διαφάνειας της Επιτροπής Εποπτείας της Αμερικανικής Βουλής στις 9 Σεπτεμβρίου. Τράβηξε την προσοχή όλης της χώρας, αλλά αυτό που πολλοί πίστευαν ότι είδαν, αποδείχθηκε τελικά μια ψευδαίσθηση. Άρα, τι είναι;
Ένας εμπειρογνώμονας στη φυσική των πυραύλων εξηγεί
Εκπρόσωπος του στρατού των ΗΠΑ δήλωσε σε email ότι, παρόλο που η ακρόαση και το βίντεο αποτελούν μέρος του δημόσιου αρχείου, το νεομετονομασθέν “Υπουργείο Πολέμου” «δεν έχει επαληθεύσει τη γνησιότητα του βίντεο, ούτε έχει εκδώσει οριστική επιβεβαίωση για το περιστατικό. Οι αναφορές του Τύπου δεν αναφέρουν καμία επιβεβαίωση από το Πεντάγωνο».
Για περισσότερες πληροφορίες, ρωτήθηκε ένας ειδικός στη φυσική των πυραύλων. Ο Δρ. Fred Lamb, θεωρητικός αστροφυσικός στο πανεπιστήμιο του Ιλινόις, προήδρευσε σε μια έκθεση για βαλλιστικούς πυραύλους νωρίτερα το 2025 για την Αμερικανική Εταιρεία Φυσικής.
Επισήμανε πως, οποιαδήποτε ανάλυση απαιτεί «πάρα πολλές υποθέσεις» από εμπειρογνώμονες όπως είναι ο ίδιος, «οι οποίοι δεν διαθέτουν ανεξάρτητη γνώση του γεγονότος» αλλά εξήγησε ότι θα προσπαθήσει όσο μπορεί να το εξηγήσει, βασιζόμενος σε τεκμηριωμένες παραδοχές.
Το συμπέρασμα του Lamp — με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία — ήταν ότι το αντικείμενο πιθανότατα ήταν ένα αερόστατο μεγάλου υψομέτρου, που καταστρέφεται στον αέρα από μια ειδική παραλλαγή αμερικανικού πυραύλου που έχει σχεδιαστεί για να εκτοξεύει λεπίδες.
Τόνισε ότι αυτός ο τύπος πλήγματος πυραύλου δεν είναι αυτό που θα περίμενε το κοινό να δει παρακολουθώντας ταινίες του Χόλυγουντ ή τηλεοπτικές σειρές με εκρήξεις βαλλιστικών πυραύλων.
«Ο κύριος λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι ταινίες ή οι τηλεοπτικές παραγωγές επιδιώκουν να κάνουν το γεγονός δυνατό, δραματικό και συναρπαστικό, όχι επειδή έτσι μοιάζει στην πραγματικότητα η καταστροφή ενός στόχου, όπως ενός αερόστατου», εξήγησε.
Αυτό που βλέπουμε δεν είναι τα γεγονότα
Τα δημοσιεύματα του Τύπου σχετικά με την ακρόαση υποστήριξαν ότι το περιστατικό συνέβη στον εναέριο χώρο κοντά στην Υεμένη και αφορούσε μια παραλλαγή του πυραύλου “Hellfire” βάρους περίπου 100 λιβρών (45 κιλών). Γενικά, ο Αμερικανικός Στρατός χρησιμοποιεί αυτούς τους πυραύλους τύπου AGM-114, δήλωσε ο εκπρόσωπος – κυρίως την παραλλαγή με καθοδήγηση λέιζερ, γνωστή ως “Romeo”, από τον αριθμό σειράς της, AGM-114R.
Ωστόσο, υπάρχουν τουλάχιστον δέκα παραλλαγές του Hellfire, εξήγησε ο Lamb. Η ανάλυσή του για το βίντεο βασίζεται στην υπόθεση ότι χρησιμοποιήθηκε μία από αυτές τις παραλλαγές, η οποία εκτοξεύτηκε από ένα drone τύπου MQ-9 Reaper, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Πρόσθεσε ότι η κάμερα που κατέγραψε το περιστατικό βρισκόταν σε δεύτερο drone, πολύ ψηλότερα, εξοπλισμένο με «θερμική κάμερα πολύ υψηλής μεγέθυνσης».
Ο Lamb σημείωσε επίσης ότι αυτός ο τύπος drone έχει επιχειρησιακό ύψος περίπου 25.000 πόδια, ελαφρώς χαμηλότερο από τα συνηθισμένα ύψη πτήσης των εμπορικών αεροσκαφών.
Ο Lamb ανέφερε το υψόμετρο και τη φωτογραφική μηχανή ώστε να τονίσει όλες τις αβεβαιότητες που έχει να λάβει υπόψη του το κοινό: την απόσταση από την κάμερα στο φόντο, ποιο είναι το φόντο (μπορεί να είναι ωκεανός ή σύννεφα), η πορεία του υποτιθέμενου πυραύλου, η απόσταση από την κάμερα στον στόχο και η κατεύθυνση προς την οποία δείχνει η κάμερα (σε σχέση με το έδαφος).
«Δεν γνωρίζουμε τίποτα απ’ όλα αυτά», τόνισε, κάτι που σημαίνει πως, ένας ανεκπαίδευτος παρατηρητής μπορεί να συνάγει συμπεράσματα, υποθέτοντας -ανάμεσα σε πλήθος παρανοήσεων- ότι «ο πύραυλος και ο στόχος κινούνται προς το ίδιο πλάνο» ή «ότι η κάμερα δεν περιστρέφεται». Δεν είναι βέβαιο, λοιπόν, το τι αναζητάμε.
Σύμφωνα με τον Lamb, μια πιθανότητα είναι η κάμερα να έκανε έντονο ζουμ στα διασταυρούμενα αντικείμενα, δημιουργώντας την οπτική ψευδαίσθηση που είναι γνωστή ως «parallax». Στο περιορισμένο πεδίο όρασης, όπως αυτό που διαθέτουν οι φακοί της φωτογραφικής μηχανής, ο στόχος μπορεί να εμφανίζεται πως κινείται πολύ γρήγορα – πως αυτή θα ήταν η περίπτωση όπου υπήρχαν κάποια αντικείμενα στο φόντο με τα οποία θα συγκρίναμε την κίνηση.
Άλλα UAP που φαινόταν να κινούνται πολύ γρήγορα έχουν διαπιστωθεί ότι δεν κινούνται με τη δική τους βούληση, αλλά μόνο επειδή ο άνεμος τα παρασέρνει, εξηγεί ο Lamb.
Άρα, υποστηρίζει ότι είναι δυνατό -όχι αναμφισβήτητα- πως ο «στόχος» ήταν ένα μπαλόνι που αντανακλούσε το φως του ήλιου, το οποίο εμφανίζεται να κινείται γρήγορα «κυρίως εξ αιτίας της κύλισης parallax, αλλά και επειδή το παρασέρνει ο άνεμος σε μεγάλο υψόμετρο».
Τι συμβαίνει αν πυροβολήσουμε ένα μπαλόνι mylar;
Αν υποθέσουμε πως είναι μπαλόνι, ποιος αποφασίζει να πυροβολήσει το αντικείμενο; Όταν ρωτήθηκε αν πρόκειται για πιλότο, αξιωματικό ή κάποιον άλλον, ο Στρατός των ΗΠΑ δήλωσε ότι δεν μπορούσε να αποκαλύψει αυτή την πληροφορία «λόγω επιχειρησιακών λόγων».
Ο Lamp συμπλήρωσε πως, γενικά, «είναι πολλοί οι πιθανοί λόγοι για τους οποίος ο αμερικανικός στρατός μπορεί να ήθελε να ρίξει ένα μπαλόνι που αιωρούταν σε μια μια περιοχή όπου εκτυλίσσεται σύρραξη».
Αν υποθέσουμε ότι ο πύραυλος χτύπησε το μπαλόνι, το βίντεο δείχνει κάτι που φαίνεται να είναι αρκετά κομμάτια -που πετούν παράλληλα- μετά την επίθεση του πυραύλου.
«Ο πύραυλος συνεχίζει την πορεία του, υποδεικνύοντας ότι ο πύραυλος δεν εκτράπηκε σημαντικά από την αλληλεπίδρασή του με τον στόχο», πρόσθεσε ο Lamp για αυτό που έβλεπαν. «Αυτό μαρτυρά πως δεν υπήρχε πολλή αλληλεπίδραση και/ ή πως η μάζα του στόχου ήταν μικρή, όσο ένα μπαλόνι».
Περισσότερα στοιχεία για το ότι ο στόχος ήταν μπαλόνι είναι «το γεγονός ότι, μόλις ο στόχος διασταυρώνεται, τα κομμάτια που προκύπτουν απομακρύνονται αργά, όπως θα συνέβαινε αν απομακρύνονταν ενώ συνεχίζουν να παρασύρονται από τον άνεμο».
Τα οπτικά συστήματα της κάμερας, παρατήρησε, πιθανότατα δεν μπορούσαν να καταγράψουν όλα τα κομμάτια – αυτό που ήταν ορατό ήταν κομμάτια που «φαίνονται όλα να έχουν τα ίδια μη κυκλικά σχήματα και την ίδια κατεύθυνση».
Γιατί ο πύραυλος συνέχισε κανονικά και δεν εξερράγη;
Ο Lamb εξηγεί τις πιθανότητες, λέγοντας πως ίσως η κεφαλή του πυραύλου Hellfire να μην εξερράγη. Ή το πιο πιθανό, πρόκειται για έναν τύπο πυραύλου Hellfire που… δεν είχε μια ουσιαστική εκρηκτική κεφαλή, αλλά θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά να κόψει ή να σκίσει το μπαλόνι. Το πιο πιθανό παράδειγμα, πρόσθεσε, θα ήταν ο AGM-114R9X, ο οποίος εκτοξεύει κοφτερές λεπίδες με μόνο μια μικρή ποσότητα εκρηκτικού υλικού.
Οι πύραυλοι Hellfire χρησιμοποιήθηκαν σε πολλές επιχειρήσεις και από διάφορους κλάδους του στρατού, σύμφωνα με τον στρατό των ΗΠΑ. Αξιοποιήθηκαν το 1991 στη διάρκεια των επιχειρήσεων του Πολέμου στον Περσικό Κόλπο για την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», ενώ συνεχίζονται να χρησιμοποιούνται στον αδιάλειπτο «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας».
Οι πύραυλοι Hellfire εξαπολύονται από drones και από ελικόπτερα.
Λόγω της φύσης του βίντεο, είναι αδύνατον να γνωρίζουμε αν ένας πύραυλος Hellfire κατέστρεφε ένα μπαλόνι -ή να καταλήξουμε σε οποιαδήποτε λεπτομερή συμπεράσματα για αυτό που παρουσιάζεται- αλλά είναι μια ευκαιρία για όλους μας να συνειδητοποιήσουμε ότι μερικές φορές, αυτό που νομίζουμε ότι βλέπουμε σε μια οπτική καταγραφή μπορεί να μην είναι αυτό που υπάρχει πραγματικά μπροστά μας.
