Η τουρκική αμυντική βιομηχανία σπάει κάθε ρεκόρ, εξάγοντας οπλικά συστήματα σε πολλές χώρες, πετυχαίνοντας αύξηση 39% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο τον Σεπτέμβριο πέτυχε εξαγωγές ύψους 574 εκατ. δολ.
Του Χρήστου Μαζανίτη
Οι εξαγωγές της αμυντικής και αεροδιαστημικής βιομηχανίας την περίοδο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου αυξήθηκαν κατά 39% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, φτάνοντας τα 6 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Πρόεδρος της Προεδρίας των Αμυντικών Βιομηχανιών (SSB), Haluk Görgün, κοινοποίησε μια ανάρτηση στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δηλώνοντας ότι οι εξαγωγές της αμυντικής βιομηχανίας έχουν σπάσει τα ρεκόρ, λέγοντας:
«Η αμυντική και αεροδιαστημική μας βιομηχανία πέτυχε εξαγωγές 574 εκατομμυρίων δολαρίων τον Σεπτέμβριο του 2025».
Ο Görgün ανέφερε ότι «αυτή η άνοδος, που επιτεύχθηκε χάρη στη θέληση και την ισχυρή υποστήριξη του Προέδρου μας, κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν είναι απλώς ένα αριθμητικό επίτευγμα. Είναι επίσης η παγκόσμια εκδήλωση της τουρκικής μηχανικής, του εγχώριου οικοσυστήματος παραγωγής μας και του στρατηγικού μας οράματος».
Το βιομηχανικό θαύμα
Όπως έχουμε αναφέρει στο enikos.gr, η Τουρκία έχει επιλέξει έναν αντίθετο δρόμο από αυτόν που έχουν τις τελευταίες δεκαετίες διαλέξει όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις: να μην ψωνίζει από το ράφι και να παράγει εγχώρια όλο και περισσότερα οπλικά συστήματα.
Οι αμυντικές εξαγωγές της Τουρκίας ανήλθαν συνολικά σε 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024, μια σημαντική αύξηση από 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023. Και είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο 9μηνο του 2025 έχουν φτάσει τα 6 δις, ξεπερνώντας σε πωλήσεις το 2023 και υπολείπεται ένα δις για να ξεπεράσουν τις εξαγωγές και του 2024, με τις εκτιμήσεις να αναφέρουν ότι θα αγγίξουν τα 8 δις. Δηλαδή, όσα θα δαπανήσει για το εξοπλιστικό πρόγραμμά της η Ελλάδα για τα επόμενα 5 χρόνια!
Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας έχει γνωρίσει μια σημαντική και στοχευμένη εξέλιξη από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, μετατρεπόμενη από χώρα εξαρτώμενη από εισαγωγές σε αναδυόμενο εξαγωγέα οπλικών συστημάτων.
Η στροφή προς την εγχώρια παραγωγή ξεκίνησε από την εποχή του Οζάλ ως απάντηση στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια για την εξάρτηση από ξένους προμηθευτές (ιδίως τις ΗΠΑ) και τους περιορισμούς/εμπάργκο όπλων. Έτσι, υιοθετήθηκε μια νέα πολιτική με βασικές αρχές, που συνοψίζεται σε τρεις άξονες:
- Συμπαραγωγή σε μεγάλα προγράμματα (αεροσκάφη, υποβρύχια, τεθωρακισμένα), επιτρέποντας τη μεταφορά τεχνογνωσίας.
- Προώθηση της Έρευνας και Ανάπτυξης (Ε&Α) και εμπλοκή των πανεπιστημίων.
- Ενίσχυση και ενοποίηση κρατικών εταιρειών όπως οι Aselsan (ηλεκτροπτικά), Roketsan (πύραυλοι) και Havelsan (λογισμικό).
Δηλαδή, ακριβώς τα αντίθετα απ’ όσα κάνει η Ελλάδα, η οποία έχει αποφασίσει να αγοράζει μαχητικά και πλοία για το Πολεμικό Ναυτικό χωρίς καμία βιομηχανική συμπαραγωγή. Άλλωστε, μόλις χθες γράφαμε στο enikos.gr για την απόφαση να ναυπηγηθούν όλες οι FDI Belharra στη Γαλλία κι εν συνεχεία να προμηθευτούμε μεταχειρισμένες FREMM – Bergamini από την Ιταλία, παρά το γεγονός ότι υπάρχει έγγραφη πρόταση για ναυπήγηση στα ναυπηγεία Ελευσίνας, με 10% χαμηλότερο κόστος.
Η μεγάλη ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας επιταχύνθηκε δραματικά από το 2002 με την πολιτική ηγεσία να θέτει ως μεγαλεπήβολους στόχους την αμυντική αυτάρκεια και τη μετατροπή της χώρας σε μεγάλο εξαγωγέα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αριθμός των αμυντικών προγραμμάτων αυξήθηκε από 62 (αξίας $5.5 δισ. το 2003) σε 800 σήμερα (προϋπολογισμού άνω των $60 δισ.).
Το ποσοστό της εγχώριας συμμετοχής στα αμυντικά προγράμματα αυξήθηκε σημαντικά, φτάνοντας, σύμφωνα με τουρκικούς ισχυρισμούς, περίπου το 80% σήμερα, από 25% το 2003.
Ο κύκλος εργασιών της αμυντικής βιομηχανίας εκτοξεύτηκε από περίπου 1 δισ. δολ. το 2002 σε περίπου 11 δισ. δολ το 2020, με τις εξαγωγές να προσεγγίζουν πέρυσι τα 7,1 δις και μέχρι στιγμής φέτος τα 6 δις.
Πλέον, τουρκικές εταιρείες όπως οι Aselsan, TAI, και Roketsan κατατάσσονται στις 100 κορυφαίες του κόσμου.
