«Έφυγε» ο σπουδαίος σκηνογράφος Γιώργος Πάτσας

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Ένας από τους σπουδαιότερους σκηνογράφους μας,ο Γιώργος Πάτσας εξέπνευσε σήμερα το βράδυ, βυθίζοντας σε πένθος τον καλλιτεχνικό κόσμο. Στο πλευρό του είχε την σύντροφο ζωής του και άξια σκηνοθέτιδα Νικαίτη Κοντούρη που στάθηκε βράχος δίπλα του στα όμορφα αλλά και πολύ δύσκολα που ήρθαν απο ένα αυτοάνοσο απο το οποίο έπασχε εδώ και καιρό.

Τελευταίο έξοχο έργο του,το σκηνικό του Ψηλά από τη γέφυρα που ανέβασε στο Εθνικό εκείνη,με τον Γιώργο Κιμούλη πρωταγωνιστή… Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό, δίπλα στους Γιώργο Βακαλό, Παναγιώτη Τέτση και Παύλο Μοσχίδη, αποφοιτώντας το 1965. Το 1968 ξεκίνησε επαγγελματική σταδιοδρομία, σκηνογραφώντας το έργο Ταρτούφος [Tartuffe], στο ΚΘΒΕ. Μέχρι σήμερα, έχει σκηνογραφήσει περίπου 400 έργα, όλων των ειδών: όπερα, αρχαίο δράμα, μουσικοχορευτικές παραστάσεις κ.ά.

Συνεργάστηκε με θέατρα στην Ελλάδα (ΚΘΒΕ, Αμφιθέατρο, Εθνικό Θέατρο), με τα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και με θεατρικές σκηνές πόλεων της Ευρώπης (Ντύσσελντορφ, Αγία Πετρούπολη, Βιέννη, Ζυρίχη, Λουκέρνη, Τύμπινγκεν, Μόσχα, Βιντσέντζα) και των ΗΠΑ. Δημιούργησε σκηνικά για παρουσιάσεις έργων σε Φεστιβάλ του εξωτερικού (Ισπανία, Γερμανία κ.α), καθώς και για κινηματογραφικές ταινίες.

Μεταξύ άλλων έχει σκηνογραφήσει τα θεατρικά έργα: Εκκλησιάζουσες, Όνειρο καλοκαιρινής νύκτας [A midsummer night’s dream], Ονειρόδραμα [Ett drömspel], Ηλέκτρα, Ιππόλυτος, Δεσποινίς Τζούλια [Fröken Julie], Φτωχέ φονιά [Poor murderer], Βρυκόλακες [Gengangere], Ο γυάλινος κόσμος [The glass menagerie], Πέρσες, Ορέστης κ.ά. Βραβεύτηκε τρεις για τα κουστούμια σε κινηματογραφικές παραγωγές.

Του απονεμήθηκε Ασημένιο Μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας Prague Quadrennial (1995, 2003) και το Μεγάλο Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής (Αθήνα, 1998). Διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου. Συνεργάζεται με την ΕΛΣ από το 1971.

Μέχρι σήμερα δημιούργησε σκηνικά ή/και κοστούμια για 17 όπερες και τέσσερα χοροδράματα, σε άνω των 60 παραγωγές ή/και αναβιώσεις παραγωγών, όπως: Ανοιξιάτικο παραμύθι, Ιφιγένεια εν Ταύροις [Iphigénie en Tauride], Κάρμεν [Carmen], Η μεγαλοψυχία του Τίτου [La celemenza di Tito], Τόσκα [Tosca], Φάουστ [Faust], Φιντέλιο [Fidelio], Η απαγωγή από το σεράι [Die entführung aus dem Serail], Κώστας Καρυωτάκης, Μήδεια [Medée] (Ηρώδειο, 1993), Η λίμνη των κύκνων, Ρωμαίος και Ιουλιέττα κ.ά.

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ