Το περιοδικό TIME δημοσίευσε σήμερα το πρωί μια συνέντευξη με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, στην οποία επανέλαβε αυτό που φαίνεται να είναι πλέον η θέση των ΗΠΑ για το μέλλον της Κριμαίας, την οποία η Ρωσία κατέλαβε και προσάρτησε το 2014.
«Η Κριμαία θα παραμείνει με τη Ρωσία», είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος στο περιοδικό.
Επιπλέον, στη συνέντευξή του στο TIME, ο Τραμπ κατηγόρησε εκ νέου το Κίεβο για την έναρξη του πολέμου.
«Νομίζω ότι αυτό που προκάλεσε την έναρξη του πολέμου ήταν όταν άρχισαν να μιλούν για ένταξη στο ΝΑΤΟ», είπε χαρακτηριστικά.
The first 100 days of President Donald Trump’s second term have been among the most destabilizing in American history.
He sat down with TIME at the White House on April 22 for a rare long-form, on-the-record interview about the last three months. Read our story:… pic.twitter.com/FkCTUxCviT
— TIME (@TIME) April 25, 2025
Ο Τραμπ έγραψε την Τετάρτη στην πλατφόρμα του Truth Social ότι, η Κριμαία «χάθηκε πριν από χρόνια» και τόνισε ότι «δεν είναι καν θέμα συζήτησης» στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου.
Πού βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις και το «αγκάθι» της Κριμαίας
Αν διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές στις δηλώσεις που έκανε χθες από το Οβάλ Γραφείο, δίπλα στον Αμερικανό Πρόεδρο, ο Μάρκο Ρούμπιο φαίνεται ότι οι συνομιλίες για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο.
«Τους έχουμε δείξει την γραμμή του τερματισμού. Χρειαζόμαστε και οι δύο να πουν ‘ναι’ αλλά αυτό που συνέβη χθες το βράδυ με αυτές τις πυραυλικές επιθέσεις θα πρέπει να υπενθυμίζουν σε όλους γιατί αυτός ο πόλεμος χρειάζεται να τελειώσει», είπε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, αναφερόμενος και στις αιματηρές επιθέσεις στο Κίεβο, που στοίχισαν τη ζωή σε 12 ανθρώπους.
Με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά για το σχέδιο που προτείνουν οι Αμερικανοί η Κριμαία είναι το βασικό «αγκάθι» για συμφωνία. Η Ουάσινγκτον θέλει το Κίεβο να αναγνωρίσει ότι η Κριμαία ανήκει de jure, δηλαδή εκ του νόμου, και όχι de facto, δηλαδή κατά την πραγματικότητα, στην Ρωσία.
Αυτό σημαίνει ότι νομικά η εξουσία της Ρωσίας στην Κριμαία, την οποία κατέλαβε το 2014, δεν θα μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί. Αυτό προκαλεί δύο πολύ σοβαρά προβλήματα στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι που τον οδηγούν να αρνείται κατηγορηματικά μία τέτοια εξέλιξη.
Πρώτον θα πρέπει να υποχωρήσει από την κόκκινη γραμμή του Κιέβου ότι δεν θα συμφωνήσει σε καμία παραχώρηση ουκρανικών εδαφών στην Ρωσία. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι αν το Κίεβο συμφωνήσει στην παραχώρηση της Κριμαίας δεν εμποδίζει τίποτα την Ρωσία να διεκδικήσει και άλλες ουκρανικές περιοχές και κατ’ ουσίαν να «τεμαχίσει» εδαφικά την χώρα.
Το δεύτερο βασικό πρόβλημα είναι ότι αν αναγνωριστεί στην Ρωσία ότι μπορεί να καταλάβει εδάφη μέσω πολέμου κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, τότε είναι σαν να ανοίγει η πόρτα και σε άλλες ρωσικές πολεμικές επιχειρήσεις για κατάληψη εδαφών.
Βέβαια, δεν είναι μόνο η Κριμαία που εμποδίζει τον Ζελένσκι να συμφωνήσει στο αμερικανικό σχέδιο, καθώς και οι υπόλοιποι όροι της συμφωνίας φέρονται να είναι αρκετά σκληροί. Πρώτον η Ουκρανία θα δεχθεί ότι δεν γίνει μέλος του ΝΑΤΟ αν και μπορεί να συμμετάσχει στην Ε.Ε.
Επίσης το Κίεβο θα πρέπει να αναγνωρίσει de facto την ρωσική κατοχή του 20% των εδαφών της, δηλαδή τις περιοχές πίσω από τις γραμμές του μετώπου σε Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια.
Η «τελική προσφορά» των ΗΠΑ για τερματισμό του πολέμου
Η πρόταση των ΗΠΑ, που περιλαμβάνει μια μόνιμη εκεχειρία μεταξύ των δύο κρατών, Ουκρανίας-Ρωσίας, αλλά και την παραχώρηση της Κριμαίας, προέκυψε μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Στιβ Γουίτκοφ στη Μόσχα, όπου είχε πολύωρη συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Ένα από τα πρόσωπα που έχουν λάβει ενημέρωση για την πρόταση, τη χαρακτήρισε ως «την ιδέα του Γουίτκοφ» να αναγνωρίσουν οι ΗΠΑ την Κριμαία ως ρωσική «χωρίς να αναγκάσουν την Ουκρανία να το αναγνωρίσει».
Σύμφωνα με το έγγραφο της «τελικής προσφοράς» των ΗΠΑ που είδε το Axios την Τετάρτη 23 Απρίλιου και επιβεβαίωσε σήμερα Παρασκευή (25/04) το Reuters, η Ρωσία παίρνει:
- Νομική αναγνώριση (de jure) της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία από τις ΗΠΑ.
- De facto αναγνώριση της κατοχής σχεδόν όλης της περιφέρειας Λουγκάνσκ, καθώς και των κατεχόμενων περιοχών στο Ντονέτσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια.
- Δέσμευση ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Το κείμενο αναφέρει ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Άρση των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από το 2014.
- Ενισχυμένη οικονομική συνεργασία με τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα στους τομείς της ενέργειας και της βιομηχανίας.
Από την άλλη, η Ουκρανία παίρνει:
- «Ισχυρές εγγυήσεις ασφάλειας» με τη συμμετοχή μιας ειρηνευτικής δύναμης από ευρωπαϊκά κράτη και ενδεχομένως και μη ευρωπαϊκών χωρών. Το έγγραφο, ωστόσο, δεν καθιστά σαφές τον τρόπο λειτουργίας αυτής και δεν αναφέρεται καμία συμμετοχή των ΗΠΑ.
- Επιστροφή ενός μικρού μέρους της περιφέρειας του Χάρκοβο που έχει καταλάβει η Ρωσία.
- Ανεμπόδιστη διέλευση στον ποταμό Δνείπερο, ο οποίος διατρέχει τη γραμμή του μετώπου σε τμήματα της νότιας Ουκρανίας.
- Αποζημιώσεις και βοήθεια για την ανοικοδόμηση της χώρας, χωρίς όμως να διευκρινίζεται η πηγή χρηματοδότησης.
- Ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια -ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη- θα θεωρείται ουκρανικό έδαφος, αλλά θα λειτουργεί υπό αμερικανική διαχείριση, παρέχοντας ρεύμα τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Ρωσία.
Επίσης, το έγγραφο της αμερικανικής πρότασης κάνει αναφορά στη συμφωνία Ουκρανίας-ΗΠΑ για τα ορυκτά, ενώ αναφέρεται ότι η Ουκρανία θα ανασυγκροτηθεί πλήρως και θα αποζημιωθεί οικονομικά, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας που προέκυψαν από την εισβολή θα αρθούν και πως προβλέπεται οικονομική συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας στον τομέα της ενέργειας και άλλων βιομηχανικών τομέων.
