Τα ανοίγματα του Ερντογάν στην Ευρώπη και η απάντηση της Αθήνας

Του Παναγή Γαλιατσάτου

Τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας, δύο εικοσιτετράωρα μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., το τουρκικό σεισμογραφικό «Oruc Reis» σήκωσε άγκυρα από το λιμάνι της Αττάλειας, έπλευσε έως το ακρωτήριο της Χελιδωνίας και έστριψε δυτικά προς το Καστελλόριζο. Το Πεντάγωνο τέθηκε σε συναγερμό, εν αναμονή μιας νέας τουρκικής NAVTEX που θα προσδιόριζε την αποστολή του πλοίου. «Αρχίσαμε πάλι», σκέφτηκαν πολλοί στην κυβέρνηση και στις Ενοπλες Δυνάμεις. Τίποτε, ωστόσο, δεν συνέβη. Το τουρκικό ερευνητικό έκλεισε τον πομπό του και επέστρεψε στο λιμάνι. Νέα NAVTEX για έρευνες δεν εκδόθηκε, ούτε έγιναν οι συνήθεις εμπρηστικές δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων. Το αντίθετο, μάλιστα. Την Τρίτη το απόγευμα, ο Ερντογάν επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και εξέφρασε την επιθυμία του να ανοίξει «μια νέα σελίδα» με την Ευρωπαϊκή Ενωση, στη βάση των «κοινών συμφερόντων». Ταυτόχρονα, υποστήριξε ότι η Αγκυρα είναι έτοιμη για διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα και ισχυρίστηκε ότι η ελληνική πλευρά αποφεύγει τις διαπραγματεύσεις.

Ακόμα και έτσι, οι τουρκικές δηλώσεις είναι στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης. Η Τουρκία προσπαθεί να δείξει ότι συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της Ε.Ε. και η Αθήνα εξέλαβε την τουρκική συμπεριφορά ως μια ένδειξη περί τούτου, παραμένει ωστόσο εξαιρετικά επιφυλακτική και περιμένει να δει αν αυτή η συμπεριφορά θα έχει διάρκεια. Στο υπουργείο Εξωτερικών, άλλωστε, ξέρουν ότι ο Ερντογάν είναι σε θέση να αλλάξει προσωπείο εν ριπή οφθαλμού και δεν λησμονούν όσα δίδαξε η εμπειρία τα τελευταία χρόνια. Η περίοδος των εορτών, κατά την οποία η Ουάσιγκτον, οι Βρυξέλλες και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες «κατεβάζουν ρολά», αποτελεί μεγάλο πειρασμό για τον Ερντογάν προκειμένου να εκμεταλλευτεί το κενό για αιφνιδιαστικές πρωτοβουλίες. Πέρυσι, τέτοια εποχή, προχώρησε στο τουρκολιβυκό μνημόνιο και στην εισβολή στη Λιβύη. Επαναπροσδιορισμός Η Αθήνα αντιλαμβάνεται, επίσης, ότι αυτή η αλλαγή συμπεριφοράς του Ερντογάν δεν έχει ως αποδέκτη την ελληνική κυβέρνηση, αλλά τις Βρυξέλλες, την Ουάσιγκτον και τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, τις οποίες προσπαθεί να κατευνάσει και να προσεταιριστεί. Το γεγονός ότι το κάνει αυτό στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία έχει πολλές εξηγήσεις, κυρίως όμως είναι αποτέλεσμα της αλλαγής ηγεσίας στην Ουάσιγκτον, που υποχρεώνει τον Ερντογάν να επανεξετάσει τα δεδομένα. Για την Αθήνα, πάντως, μικρή σημασία έχουν τα κίνητρα του Ερντογάν. Αυτό που μετρά είναι αν αυτή η συμπεριφορά θα έχει διάρκεια και αν, μετά από ένα εξάμηνο εντάσεων και συνεχών προκλήσεων, θα υπάρξει μια ανάπαυλα. Η Αθήνα γνωρίζει, επίσης, ότι αυτή η αλλαγή στάσης δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας συνεννόησης κάτω από το τραπέζι ανάμεσα στο Βερολίνο και την Αγκυρα. Η πληροφόρηση που έχει η ελληνική κυβέρνηση είναι ότι οι δίαυλοι έχουν «παγώσει» και ότι δεν υπάρχουν επαφές. Η γερμανική πρωτοβουλία διαμεσολάβησης είναι νεκρή.

Διαβάστε αναλυτικά το δημοσίευμα της Realnews

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ