Ντούσαν Ίβκοβιτς: Νέα στοιχεία για την αιτία θανάτου του

Μία μόλυνση από περιστέρια φαίνεται πως στάθηκε μοιραία για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος πέθανε την Πέμπτη σε ηλικία 78 ετών στο Βελιγράδι.

Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο TV Prva, ο προπονητής και επιστήθιος φίλος του, Ντούσαν Βουγιόσεβιτς αποκάλυψε πως ο “Ντούντα” «πλήρωσε» το μεγάλο του πάθος με τα περιστέρια.

«Ήξερα ότι είχε κάποια συγκεκριμένα προβλήματα και ότι μολύνθηκε από περιστέρια που ήταν το μεγάλο του πάθος», είπε χαρακτηριστικά.

ΙΒΚΟΒΙΤΣ-ΒΟΥΓΙΟΣΕΒΙΤΣ

«Γνωρίζω, επίσης, ότι είχε κάποια προβλήματα με τον έρπητα. Αν και ποτέ δεν ξέρεις τι σου φέρνει το αύριο. Είναι ένας δαίμονας που ονομάζεται αύριο», συμπλήρωσε ο Βουγιόσεβιτς.

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τη σερβική ιστοσελίδα “Kurir”, ο Ίβκοβιτς άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Βελιγραδίου εξαιτίας υγρού στους πνεύμονες και έρπη.

Θλίψη για τον θάνατο του θρύλου του μπάσκετ

Ένα «πέπλο» θλίψης έχει απλωθεί πάνω από το ελληνικό και παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα για τον θάνατο του Ντούσαν Ίβκοβιτς σε ηλικία 78 ετών.

Ένας προπονητής – θρύλος του μπάσκετ με πολλές επιτυχίες στο βιογραφικό του. Γεύτηκε τη χαρά των τροπαίων, ενέπνευσε τον σεβασμό συναδέλφων του προς το πρόσωπό του, τον εμπιστεύτηκαν μεγάλοι σύλλογοι και έγινε «δάσκαλος» για πολλά νέα παιδιά που εξελίχθηκαν σε αστέρια του παρκέ.

Ο «Ντούντα» όμως, άφησε πολύ έντονο αποτύπωμα και στο ελληνικό μπάσκετ. Θεωρούσε την Ελλάδα κάτι σαν δεύτερη πατρίδα του. Κάθισε στον πάγκο του Άρη 1980-1982), του ΠΑΟΚ (1991-1993), του Πανιωνίου (1994-1996), της ΑΕΚ (1999-2001) και του Ολυμπιακού (1996-1999 και 2010-2012).

Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν η μοναδική ομάδα που καθοδήγησε δύο φορές και την οδήγησε στην κατάκτηση δύο τροπαίων Euroleague (1997, 2012). Στο πλούσιο βιογραφικό του είχε επίσης τρία πρωταθλήματα στην Ελλάδα και τέσσερα Κύπελλα.

Ντούσαν Ίβκοβιτς-2

Ντούσαν Ίβκοβιτς: Πώς γεννήθηκε η αγάπη του για την Ελλάδα

Όσον αφορά το πως προέκυψε η αγάπη του για την Ελλάδα ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε δώσε συνέντευξη στο ρωσικό δίκτυο «sport.ru» τον Μάρτιο του 2020 και είχε δηλώσει:

«Για πρώτη φορά επισκέφθηκα την Ελλάδα το 1980. Τότε είχα αναλάβει τον Άρη και μετακόμισα εκεί μόνο και μόνο επειδή ο γιος μου είχε αναπνευστικά προβλήματα και οι γιατροί του συνέστησαν να αλλάξει κλίμα. Τότε άρχισα να έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους από τη Ελλάδα.

Η δεύτερη περίοδος είναι η αρχή της δεκαετίας του ’90, όταν διαλύθηκε η μεγάλη Γιουγκοσλαβία και ανέλαβα τον ΠΑΟΚ. Πιστεύω ότι όλα άλλαξαν ουσιαστικά όταν εγώ και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχαμε την ευκαιρία να επηρεάσουμε το ελληνικό μπάσκετ.

Ντούσαν Ίβκοβιτς - Ομπράντιβις

Προπονούσαμε πολλούς Έλληνες παίκτες που διέπρεψαν στην πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας. Χάρη σε αυτό, ανέπτυξα πολύ καλές σχέσεις με πολλούς ανθρώπους.

Είχα συνεχώς προσφορές από την Ιταλία και την Ισπανία, αλλά αποφάσισα να μείνω στην Ελλάδα. Εργάστηκα εκεί 16 χρόνια. Από εκεί έφυγα μόνο για τη Ρωσία όταν προπονούσα την ΤΣΣΚΑ και την Ντιναμό».

Ντούσαν Ίβκοβιτς- Σπανούλης

Το παρατσούκλι «σοφός»

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε τη λογική του δασκάλου και όσοι τον γνώρισαν, υποστηρίζουν ότι έβαζε πάντα την ομάδα πάνω από τα πρόσωπα.

Το παρατσούκλι που του βγάλαμε στην Ελλάδα ήταν «σοφός». Όχι μόνο για την ιδιότητα του «δασκάλου». Αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο λάμβανε τις αποφάσεις, οι οποίες πολλές φορές δεν άρεσαν και στους παίκτες. Ήταν αυστηρός, αλλά ήξερε μπάσκετ όπως και το πώς να κάνει καλύτερους τους παίκτες του.

Σχετικά με το παρατσούκλι του ο ίδιος ο Σέρβος προπονητής είχε πει: «μια μέρα ρώτησαν τον Φασούλα γιατί είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής κατά την περίοδο που αγωνιζόταν υπό τις οδηγίες μου στον ΠΑΟΚ κι εκείνος είχε πει “ρωτήστε τον σοφό”».

Ντούσαν Ίβκοβιτς- Ολυμπιακός

Οι άλλες μεγάλες επιτυχίες του Ίβκοβιτς

Ο Ντούντα ήταν ένας προπονητής με ισχυρή προσωπικότητα που προσαρμοζόταν στις απατήσεις των ομάδων και των προσώπων που τις αποτελούσαν και στο τέλος κατάφερνε πάντα να τις οδηγεί σε διακρίσεις.

Ο Ντούντα γεννήθηκε το 1943 στο Βελιγράδι και εξελίχθηκε σε κορυφαίο προπονητή.  Με την εθνική ομάδα της πρώην Γιουγκοσλαβίας είχε κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ (1988), το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής 1990), καθώς επίσης και χρυσό μετάλλιο στα Eurobasket το 1989 και το 1991.

Αργότερα και μετά την ανεξαρτητοποίηση των κρατών πανηγύρισε με την Εθνική Σερβίας το χρυσό στο Eurobasket του 1995 και το ασημένιο σε αυτό της Πολωνίας το 2009.

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ