Κι όμως… προκρίθηκε – Το σχόλιο του Χρήστου Μεγγλίδη για το “Ολυμπιακός-Γουλβς”

ΓΟΥΛΒΕΡΧΑΜΠΤΟΝ, ΑΠΟΣΤΟΛΗ ENIKOS.GR

Γράφει ο Χρήστος Μεγγλίδης

Ο Ολυμπιακός έχει κάθε δίκιο να διαμαρτύρεται ότι ο Πολωνός διαιτητής με τη φάση του πέναλτι που δεν έδωσε στον Ελ Αραμπί, αλλά και με ό,τι συνέβη στην υπόθεση του VAR για το ακυρωθέν γκολ του Καμαρά πάλι με πρωταγωνιστή της φάσης τον Ελ Αραμπί.

Ο Ολυμπιακός έχει κάθε δικαίωμα να υποστηρίζει ότι εκτός από την καταστροφική, όπως αποδείχτηκε, είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο του «Μολινό», στο υπόλοιπο διάστημα του αγώνα ήταν ανώτερος – έως πολύ ανώτερος – από την Γουλβς και είχε τις περισσότερες καλές στιγμές στην αναμέτρηση. Με ευκαιρίες τόσο για να ισοφαρίσει, όσο και για να ανατρέψει τα δεδομένα.

Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να καλύψει επάξια τα μεγάλα κενά των διεθνών Πορτογάλων του στην άμυνα. Κυρίως αυτό του Σα, καθώς ο Σισέ και ο (παίζοντας με ενέσεις) Μπα, έκανε ό,τι μπορούσαν. Ο Αλέν πλήρωσε την ευρωπαϊκή απειρία του με ένα λάθος αρχάριου, αν και στη συνέχεια ήταν αποτελεσματικός όποτε χρειάστηκε. Αλλά αυτό το λάθος θα τον στιγματίζει σε όλη την καριέρα του. Ένα λάθος, βέβαια, στο οποίο ευθύνη έχουν κι άλλοι. Εκείνοι που έχασαν την μπάλα στο ξεκίνημα της φάσης (Ελ Αραμπί, Ομάρ), αλλά και ο Σισέ που από τα τρία μέτρα έβαλε ρίσκο πασάροντας πίσω στον γκολκίπερ. Ο Ποντένσε είναι «γάτα», πήρε το πέναλτι και πρωταγωνίστησε στη φάση που έκρινε τον αγώνα.

Η πρόκριση δικαιωματικά από αυτό το ζευγάρι έπρεπε να πάει στον Ολυμπιακό. Στο πρώτο ματς ήταν απολύτως ανταγωνιστικός με δέκα παίκτες για μία ώρα αγώνα. Στον επαναληπτικό της Αγγλίας, έβαλε μια αγγλική ομάδα από τις καλύτερες της Πρέμιερ Λιγκ να αμύνεται, πολλές φορές μαζικά, προκειμένου να κρατήσει το προβάδισμα από το γκολ- δώρο. Η διαιτησία ήταν καθοριστική, στις συγκεκριμένες φάσεις που ο ρέφερι και οι VAR έπαιξαν όχι μόνον «έδρα», αλλά και δυνατότερο πρωτάθλημα.

Ο πρωταθλητής Ελλάδας έδειξε σε αυτό το ματς καριέρας για όλους και ιστορίας για τον ίδιο το σύλλογο ότι έχει ανέβει επίπεδο. Για την ακρίβεια δεν το έδειξε, το απέδειξε. Μπορεί να έχασε την ευκαιρία να φτάσει στο Final 8 και να διεκδικήσει απέναντι στη Σεβίλλη κι άλλο δρόμο μέχρι το φινάλε, ωστόσο κέρδισε ακόμη ένα μεγάλο κομμάτι ευρωπαϊκής καταξίωσης. Ανεκτίμητο. Κι ας είναι η πίκρα, η απογοήτευση και η οργή νωπές ακόμη. Αυτό που θα μείνει είναι η υπερηφάνεια για τη φετινή προσπάθεια. Και σίγουρα καμία τύψη για ό,τι έχει συμβεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο δίχως τη συνδρομή άλλων ομάδων, βαδίζει ολοταχώς προς την απαξίωση. Ευτυχώς για τον ίδιο, δυστυχώς για τους άλλους, ο Ολυμπιακός το καθήκον του το κάνει με συνέπεια και με το παραπάνω…

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ