Αννίτα Ναθαναήλ: «Αν μου έλεγες, ότι θα έπρεπε να έχω ένα μικρό ποσοστό αναπηρίας για να είμαι καλά με τον άνδρα μου…»

Η Αννίτα Ναθαναήλ πέρασε μία σοβαρή περιπέτεια με την υγεία της, καθώς από ιατρικό λάθος κινδύνεψε να χάσει το πόδι της. Καλεσμένη σήμερα (15/4) στην εκπομπή της Σταματίνας Τσιμτσιλή μίλησε για τα όσα έζησε τότε και αποκάλυψε πως αυτή η δοκιμασία την έφερε ξανά κοντά με τον σύζυγό της, με τον οποίο είχαν απομακρυνθεί και ένιωθε ότι δεν είναι μαζί ουσιαστικά.

Μάλιστα, η Αννίτα Ναθαναήλ εξομολογήθηκε στη συνέντευξή της πως: «Δεν ξέρω αν θα είχε γίνει και χωρίς αυτό, αλλά είμαι τόσο καλά στην οικογένειά μου που λέω χαλάλι».

Μιλώντας για τον σύζυγό της και την σχέση τους, είπε ότι: «Είναι τρομερό, αλλά μερικές φορές είναι ορισμένα πράγματα καρμικά. Αν μου έλεγες, ότι θα έπρεπε να έχω ένα μικρό ποσοστό αναπηρίας για να είμαι καλά με τον άνδρα μου… Είναι η αλήθεια ότι πλέον ζω με μια αναπηρία μόνιμη, μέχρι κάποια στιγμή να μπορέσω να εγχειριστώ ξανά, αλλά την αντιμετωπίζω.  Η ζωή μου έδωσε αυτά τα λεμόνια!».

Συνεχίζοντας αναφέρθηκε στην περιπέτεια που πέρασε με την υγεία της: «Η αλήθεια είναι η εξής, ιατρικά λάθη συμβαίνουν. Αυτό που δεν συμβαίνει είναι να σε εγκαταλείπει ο γιατρός. Αυτό δυστυχώς συνέβη σε εμένα. Εξαφανίστηκε τελείως, από τη 13η μέρα και μετά δεν μου ξαναμίλησε. Για καλή μου τύχη, δεν έχασα το μέλος μου από το γόνατο και πάνω, που έπαθα το ισχαιμικό επεισόδιο και άρχισε να μαυρίζει το πόδι.

Έκανα ένα χειρουργείο στο καπάκι για να επαναφέρω εν μέρει τη βλάβη στα νεύρα, γιατί ο πόνος ήταν αφόρητος. Από εκεί και πέρα ζω με αυτό. Η ζωή μου έδωσε αυτά τα λεμονάκια και φτιάχνω τη λεμονάδα μου. Έχω μάθει να ανταπεξέρχομαι χωρίς να παραπονιέμαι. Κάνω ειδικές ασκήσεις ενδυνάμωσης. Στην αρχή δεν περπατούσα, ήμουν δύο μήνες σε αναπηρικό καροτσάκι, αλλά τώρα είμαι καλά, το παλεύω».

Επιπλέον, η Αννίτα Ναθαναήλ εξήγησε πως: «Συγκυριακά, δεν ξέρω αν θα είχε γίνει και χωρίς αυτό, αλλά είμαι τόσο καλά στην οικογένειά μου που λέω χαλάλι. Πιστεύω ότι ο Κρις ευαισθητοποιήθηκε πάρα πολύ από όλη αυτή την ιστορία και ένιωσε ότι πρέπει να είναι δίπλα μου και μου έδωσε το 100%. Αυτό που δεν άλλαξε ποτέ, ήταν ότι είχαμε κοινό παρανομαστή τα παιδιά μας.

Δεν είχαμε χωρίσει ποτέ αλλά είχαμε απομακρυνθεί και ένιωθα ότι δεν είμαστε μαζί ουσιαστικά… Ευτυχώς αυτό έφυγε και μπορώ να πω ότι τα θαύματα συμβαίνουν. Από μένα υπήρχε πάντα η πρόθεση, ήμουν αφοσιωμένη στην σχέση μου και στην οικογένειά μου! Δόξα τω Θεώ τώρα όλα είναι καλά».

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ