ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑΤου ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗΤο ότι η Ελένη Ράντου είναι μια εξαιρετική ηθοποιός το ανακάλυψα πολλά χρόνια πριν όταν την είδα να «σαρώνει»την σκηνή ως… Στρίγκλα στο «Ημέρωμα της στρίγκλας»που με είχε γοητεύσει. Στο πέρασμα του χρόνου δεν έπαψα να την παρακολουθώ να προχωρά και να εξελίσσεται, να κατακτά και να νικά, να συναρπάζει και να ανεβάζει τον πήχη.Δεν χάνω ποτέ παραστάσεις της και την θεωρώ μια από τις ισχυρότερες θεατρικές μονάδες στην κωμωδία-και όχι μόνο. Φέτος στο πολύ μεγάλο ρίσκο που πήρε ανεβάζοντας το συγκλονιστικό έργο «Για μια ανάσα»,μου… έκοψε την ανάσα με τον τρόπο που βουτάει στην ηρωίδα του έργου της Ζίνι Χάρις. Την έχω δει πολλές φορές να «γίνεται»οι ηρωίδες που παίζει,αυτή τη φορά όμως ένιωσα να με καθηλώνει με τη«μεταμόρφωσή»της.Ήμουν στην πρώτη σειρά και την έβλεπα να πάσχει αληθινά,να ακολουθεί την πορεία της ηρωίδας της μέχρι το τέλος,να μάχεται, να πασχίζει,να αντιτάσσεται,να παλεύει, να εναντιώνεται,να μην ξεπουλιέται,να αγκαλιάζει,να φοβάται,να τρομάζει,να πανικοβάλλεται,να κομματιάζεται, να ουρλιάζει,να κλαίει,να συνθλίβεται… Στην σύγχρονη αλληγορία της Ζίνι Χάρις, που αγγίζει με μοναδικά πρωτότυπο τρόπο το ανυπεράσπιστο του σύγχρονου ανθρώπου μπροστά στο χρήμα και τη συναλλαγή «κεντά»η Ράντου.
Σ’αυτή την σύγχρονη οδύσσεια επιβίωσης, δύο γυναικών, που η ζωή τους μετατρέπεται σε απροσδόκητο θρίλερ ταξιδεύοντας σε μια Ευρώπη που καταρρέει, συνταράσσει έχοντας στο πλάι της την σπουδαία Ελένη Ουζουνίδου.Η Άννα της,που είναι ένας σύγχρονος Φάουστ παλεύει με θεούς και δαίμονες σε ένα υπαρξιακό ταξίδι επιβίωσης και η Ράντου βιώνει αυτή την πάλη με τρόπο που σου φέρνει δάκρια στα μάτια και σου σφίγγει το στομάχι-κυρίως με το φινάλε που είναι το φινάλε πολλών συνανθρώπων μας κι ίσως- ίσως μπορεί να γίνει και δικό μας. Πολλά τα μπράβο για την ερμηνεία της και για την έξοχη απόδοση του εντυπωσιακού κειμένου.
ΕΝΑ άλλο μεγάλο μπράβο αξίζει στον Σταμάτη Φασουλή που πέτυχε σε αυτήν την παράσταση μια απ’ τις πληρέστερες δουλειές του των τελευταίων χρόνων. «Φώτισε»όλες τις πτυχές του έργου,όλες τις λεπτές και επικίνδυνες γραμμές του,χωρίς να το καπελώσει,χωρίς να το βαρύνει με «σκηνοθετίτιδες»,αλλά τονίζοντας τα σπουδαία μηνύματά του που μας αφορούν όλους. Αρωγοί του η Μαγιού Τρικεριώτη-το λιτό σκηνικό της είναι ζηλευτό, αλλά η έκπληξη που μας επιφύλαξε στο φινάλε …έκλεβε παράσταση-,η Ιωάννα Τσιάμη-τέλεια τα κοστούμια της-,ο Σάκης Μπιρμπίλης-τι μαγικοί φωτισμοί-,η Ναλίσσα Γκριν-υπέροχες οι μουσικές της.
Για την Ελένη Ουζουνίδου έχω εκφράσει την λατρεία μου-είναι συναρπαστικό πλάσμα και κάθε φορά δεν την χορταίνω να σαρώνει τη σκηνή. Το «πάντρεμά»της με τη Ράντου μοναδικό! Ο Αντώνης Καρυστινός είναι εξαιρετικά ευθύβολος πλάι τους,ο Μελέτης Ηλίας …κόβει την ανάσα με την μεταμόρφωσή του και την δεξιοτεχνική δουλειά του,ο Κρις Ραντάνοφ είναι εξαιρετικά εύστοχος και καίριος στον ρόλο του.Συνεπής στο πλευρό τους ο Γιώργος Ματζιάρης.ΠΡΟΣΟΧΗ:Η παράσταση παίζεται μέχρι την Κυριακή για αυτό πρέπει να σπεύσετε να την δείτε! Η γνώμη μου είναι πως θα έπρεπε να πάρει παρατάσεις και ξανά παρατάσεις και να επαναληφθεί και του χρόνου γιατί πρόκειται για μια δουλειά-ψυχής που δεν πρέπει να χάσει κανείς…
