Στη σέντρα οι οργανωμένοι χούλιγκαν. Δικογραφίες για εγκληματικές οργανώσεις από οπαδούς όλων των μεγάλων ομάδων ετοιμάζουν οι Aρχές.
Της ΑΝΝΑΣ ΚΑΝΔΥΛΗ
Η δολοφονία του 19χρονου Άλκη στη Θεσσαλονίκη από οπαδούς του ΠΑΟΚ προκάλεσε την άμεση ενεργοποίηση των Αρχών και την επίσπευση των ερευνών τους, σε μια προσπάθεια να σπάσει πια το απόστημα της οπαδικής βίας που ταλανίζει επί σειρά ετών τη χώρα. Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, η δικογραφία που σχηματίστηκε με δράστες οπαδούς του Παναθηναϊκού -μέλη εγκληματικής οργάνωσης στο πλαίσιο της οποίας τελούσαν αξιόποινες πράξεις σχετιζόμενες με οπαδική βία δεν είναι η μοναδική.
Τις επόμενες ημέρες αναμένονται να σχηματιστούν και άλλες δικογραφίες που, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, θα αφορούν οπαδούς άλλων ομάδων. Όπως, δε, φάνηκε από το πλήθος και τη σοβαρότητα των κατηγοριών που αποδόθηκαν στους συνολικά 16 εμπλεκόμενους για επιθέσεις τους σε οπαδούς του Ολυμπιακού, η τιμωρία όσων διαπράττουν τέτοιου είδους εγκλήματα θα είναι εφεξής παραδειγματική.
Από τα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι αστυνομικές Αρχές, παρακολουθώντας σχεδόν δύο χρόνια τη δράση των συγκεκριμένων κατηγορουμένων αλλά και άλλων προσώπων με «ύποπτη» συμπεριφορά, προκύπτει ένα modus operandi που προσομοιάζει, κατά την εκτίμησή τους, και σε οπαδούς άλλων ομάδων.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφετηρία των ερευνών αποτέλεσε η επίθεση περίπου 40 αγνώστων δραστών σε βάρος γραφείου συνδέσμου φιλάθλων του Ολυμπιακού στον Κορυδαλλό, στις 24 Απριλίου του 2020.
Έκτοτε, συγκεκριμένα πρόσωπα μπήκαν στο «μικροσκόπιο». Το έργο των Αρχών, ωστόσο, δεν ήταν εύκολο, καθώς, όπως σημειώνεται από αρμόδιες πηγές, πολλά από τα θύματα τέτοιων επιθέσεων σπάνια προχωρούν σε καταγγελία είτε υπό τον φόβο νέων χτυπημάτων, είτε επειδή επιδίδονται και αυτά σε παρόμοιες έκνομες πράξεις, είτε επειδή αισθάνονται ντροπή, καθώς η «ήττα» επιφέρει υποτίμηση του προσώπου τους στους οπαδικούς κύκλους.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι αστυνομικοί έχουν ήδη καταλήξει σε επτά επιθέσεις για τις οποίες γνωρίζουν τους δράστες, αλλά όχι τα θύματα. Οι κατηγορούμενοι, βέβαια, αρνούνται όσα τους αποδίδονται, παραδεχόμενοι οι περισσότεροι, σύμφωνα με τους συνηγόρους υπεράσπισης Μιχάλη Δημητρακόπουλο και Νίκο Αλετρά, την ανάμειξή τους μόνο σε ορισμένες συμπλοκές.
Στοχοποίηση
Το κίνητρο των παραπάνω εμπλεκομένων σε όλες τις εγκληματικές πράξεις ήταν, σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, οπαδικό. Όποιος υποστήριζε διαφορετική ομάδα στοχοποιούνταν ως «εχθρός».
Βασική επιδίωξή τους ήταν να εξασφαλιστεί η «οπαδική υπεροχή» της εγκληματικής τους ομάδας, μέσα από την επίτευξη σειράς έκνομων ενεργειών με θύματα οπαδούς αντίπαλων συνδέσμων, είτε ως αντεκδίκηση σε αντίστοιχες ενέργειες σε βάρος τους, είτε προκειμένου να βρίσκονται απλώς «ένα βήμα μπροστά από αυτούς», σε έναν ιδιότυπο «διαγωνισμό σημείων».
Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα ήταν ο «εκμηδενισμός και εξευτελισμός του αντιπάλου». Η «οπαδική υπεροχή» αποτελούσε τον απόλυτο σκοπό των κατηγορουμένων και μέσω αυτής την καταξίωσή τους στους κόλπους των οργανωμένων οπαδών και την επίτευξη προσωπικών φιλοδοξιών με την ανέλιξη σε ηγετικές θέσεις των συνδέσμων.
Κάθε συμμετοχή σε εγκληματική δραστηριότητα της οργάνωσης ήταν ένα ακόμη «παράσημο τιμής», ενώ από τις καταγεγραμμένες συνομιλίες προκύπτουν «ευκρινώς», όπως σημειώνεται, «τα αντικοινωνικά χαρακτηριστικά της υπό έρευνα μορφής εγκληματικότητας, που στην καθομιλουμένη αποκαλείται “χουλιγκανισμός”».
Ο σχεδιασμός
Σύμφωνα με το διαβιβαστικό της Αστυνομίας, οι εγκληματικές τους ενέργειες αποτελούσαν «προϊόν άρτιου, πολυσχιδούς και λεπτομερούς επιχειρησιακού σχεδιασμού, ο οποίος αναγόταν σε πέντε βασικούς πυλώνες: πληροφόρηση, κατόπτευση και έρευνα, σχεδιασμός, εκτέλεση, επίδειξη».
Ως προς την πληροφόρηση, οι κατηγορούμενοι χρησιμοποιούσαν όλες τις ανοιχτές πηγές, όπως επίσημες ανακοινώσεις, καλέσματα, social media, ακόμη και ψευδή προφίλ σε αυτά, προκειμένου να μαθαίνουν για τις εκδηλώσεις των αντίπαλων οπαδών, αλλά και για την ιδιωτική τους παρουσία για λόγους αναψυχής σε τουριστικά θέρετρα, παραλίες, καφέ, εστιατόρια κ.α. Βασική στρατηγική που χαρακτήριζε όλες τις ενέργειές τους ήταν ο αιφνιδιασμός των «αντιπάλων».
Μετά την επιλογή του εν δυνάμει «στόχου», ακολουθούσε η «διακριτική» παρακολούθηση των θυμάτων και των χώρων που κινούνταν, ούτως ώστε να γνωρίζουν πού κατοικούν, πού και πόσες ώρες δουλεύουν, τι αυτοκίνητο έχουν, ακόμα και τι ώρα κοιμούνται! Κατά την επίθεση, φρόντιζαν να έχουν αριθμητική υπεροπλία, εξασφαλίζοντας την άνετη επικράτησή τους.
Σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία των κατηγορουμένων διαδραμάτιζε και η προμήθεια-κατασκευή του απαραίτητου «εξοπλισμού», όπως αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί και εμπρηστικοί μηχανισμοί, ναυτικές φωτοβολίδες (τις αποκαλούν «ναύτες»), φωτοβολίδες χειρός (τις αποκαλούν «γόνα»), κροτίδες, εύφλεκτες ύλες, σπρέι, μαχαίρια (τα οποία αποκαλούν «τσουριά» ή «ρίτσου»), ρόπαλα, πτυσσόμενες μεταλλικές ράβδους, κοκάλινα γάντια, κουκούλες full face, σκούρος ρουχισμός και άλλα συναφή αντικείμενα.
Διαβάστε εδώ κι εδώ ολόκληρο το δημοσίευμα της Realnews
