Συγκλονίζουν τα σκίτσα του Δημήτρη Γεωργοπάλη, σκιτσογράφου της RealNews, και του ηθοποιού και συγγραφέα Γιώργου Γαλίτη, για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Η συντριπτική πλειοψηφία των νεκρών στο σιδηροδρομικό δυστύχημα είναι φοιτητές, οι οποίοι, έπειτα από το τριήμερο της Αποκριάς επέστρεφαν στο Πανεπιστήμιό τους, στην Θεσσαλονίκη.
Πριν φύγουν από τα σπίτια τους, αλλά και στη διάρκεια της διαδρομής, μιλούσαν με τις οικογένειές τους. Η αγωνία κάθε οικογένειας, όταν ένας μέλος της λείπει, αποτυπώνεται στη φράση που όλοι, μικροί και μεγάλοι, έχουμε πει ή εξακολουθούμε να λέμε στα ταξίδια μας. «Θα σε πάρω, όταν φτάσω». Μια υπόσχεση που όταν δίνεται, αντιστρέφονται οι ρόλοι.
«Θα σε πάρω» υπόσχεται το παιδί. Την ώρα που υπόσχεται είναι ο δυνατός. Πεπεισμένος ότι θα φτάσει, χαρούμενος, δικαιωμένος που επέλεξε να περάσει τρεις μέρες μακριά από τα βιβλία, κοντά σε φίλους και συγγενείς. Και τώρα θέλει να περάσει ακόμα μερικές ώρες ξεγνοιασιάς, με την παρέα του, με τις σκέψεις του, με την ξεκούρασή του. Να κοιμηθεί με την ησυχία του, να χωνέψει τις τρεις μέρες ζωής που ρούφηξε αχόρταγα. Χωρίς να σκοτίζεται για την αγωνία της οικογένειας. Γλέντησε με την ψυχή του και δεν έπαθε τίποτα. Πρόσεχε και τα κατάφερε. Τούτη την ύστατη ώρα την ευθύνη της ασφάλειάς του, την έχουν άλλοι. Οι επαγγελματίες του τρένου. Το παιδί κοιμάται ήσυχο.
«Θα σε πάρω», ακούει η μάνα. Εκείνη την ώρα είναι η αδύναμη. Αυτή που τα έδωσε όλα για να φτάσει το παιδί της να ανοίξει τα φτερά του, να αλωνίζει την Ελλάδα ή τον κόσμο όλο, να επιλέγει πώς θα ζει, αν θα διαβάζει ή αν θα διασκεδάζει, αν θα δουλεύει ή αν θα κοιμάται, αν θα πηγαίνει στο μάθημα ή αν θα πίνει καφέ, αυτή η γυναίκα, όταν αποχωρίζεται το παιδί της, χάνει ένα κομμάτι από το είναι της. Είναι η αδύναμη. Και δεν μπορεί να πει κουβέντα. Μπορεί μόνο να βλέπει το παιδί της να ζει και να καμαρώνει. Αλλά ζητεί ένα τηλεφώνημα, για να μετριάσει την αγωνία της απώλειας.
Μάνα και παιδί έχουν, έστω και λανθανόντως, στο υποσυνείδητο, επίγνωση αυτής της αντιστροφής των ρόλων. Το παιδί, σε αναγνώριση των όσων έχει ζήσει και συνεχίζει να ζει έχοντας σαν βάση την οικογένεια, δίνει την υπόσχεση, για να έχει και το κεφάλι του ήσυχο. Ένα τηλεφώνημα δεν κοστίζει τίποτα.
Η μάνα, το ζητεί ξέροντας ότι πλέον είναι το μόνο που δικαιούται να ζητεί από το παιδί, που του έδωσε φτερά να πετάξει στην ζωή. Ένα τηλεφώνημα για να έχει το κεφάλι της ήσυχο.
Ένα τηλεφώνημα. «Μαμά Έφτασα».
Δείτε το σκίτσο του σκιτσογράφου της Realnews Δημήτρη Γεωργοπάλη
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε το σκίτσο του ηθοποιού και συγγραφέα Γιώργου Γαλίτη
