Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος μπορεί να αποφεύγει να κρίνει την ελληνική τηλεόραση, γιατί πιστεύει πως σε σωστές δόσεις όλα είναι χρήσιμα, αλλά τα σχόλιά του στο «Ράδιο αρβύλα» «σπάνε κόκαλα». Δεν κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια, ωστόσο θεωρεί ότι θα συνεχίσει να βρίσκεται στην παρέα του Αντώνη Κανάκη. Προς το παρόν, απολαμβάνει το καλοκαίρι του στην Αλόννησο κάνοντας καταδύσεις και ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα βγάλει… βράγχια.
Είχες καθημερινή τηλεοπτική παρουσία την περασμένη χρονιά. Το απολαμβάνεις ή προτιμάς να βρίσκεσαι λιγότερες ημέρες στον «αέρα»;
Κλασική περίπτωση νομίσματος με δύο όψεις. Από τη μία σαφώς και είναι καλύτερα τα τακτικά, καθημερινά ραντεβού, από την άλλη συνεπάγονται πολύ μεγαλύτερο φόρτο εργασίας. Ηταν μια πολύ επιτυχημένη χρονιά για τις εκ- πομπές «Ράδιο αρβύλα» και «Βινύλιο».
Ποιες ήταν οι αλλαγές που σας οδήγησαν στην κορυφή;
Οι δύο κύριες αλλαγές ήταν η μεγαλύτερη συμ μετοχή του κοινού στο περιεχόμενο των εκπομπών και ο χαρακτήρας «πάρτι» που απέκτησε το «Βινύλιο», δίνοντας έτσι μια διέξοδο στο κοινό, που ήταν εξ ανάγκης κλεισμένο σπίτι.
Υπάρχει κάποια εκπομπή που ονειρεύεσαι να κάνεις;
Μια σειρά περιηγητικών εκπομπών, με άξονα την αυτόνομη κατάδυση, οι οποίες θα αναδεικνύουν τους υποβρύχιους θησαυρούς που κρύβει η χώρα μας.
Είναι εύκολο για έναν άνθρωπο που δεν παρακολουθεί τηλεόραση να κάνει τηλεόραση; Νομίζω πως είναι καλύτερα έτσι. Γλιτώνεις από όλο το ανούσιο περιεχόμενο και διατηρείς μια υγιή αίσθηση έκπληξης όταν καλείσαι να σατιρίσεις τηλεοπτικά δρώμενα που δεν υποψιαζόσουν καν ότι υπάρχουν.
Εχεις προσπαθήσει να γίνεις αρεστός στους τηλεθεατές κάνοντας πράγματα που δεν σε εκφράζουν;
Πρώτον, έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος μάς συμπαθεί και μας νιώθει κάπως «δικούς του». Αυτή είναι και η απάντηση στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Ποτέ δεν λέμε ή κάνουμε κάτι από υπολογισμό, είμαστε αυτό ακριβώς που φαίνεται, με τα ελαττώματά μας, τις αδυναμίες μας, την πραγματική μας διάθεση.
Καλοκαίρι για εσένα είναι…
Η Αλόννησος. Ξεκάθαρα. Οχι μόνο το φυσικό περιβάλλον, αλλά οι άνθρωποί της, οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου και οι συνάδελφοι αυτοδύτες και ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί μας, το «Πράσινο Παγκάκι».
Η αγάπη σου για τις καταδύσεις είναι γνωστή. Τι είναι αυτό που αισθάνεσαι όταν «χάνεσαι» στον βυθό;
Μακάρι να υπήρχαν λόγια να το περιγράψω, εκτός από χιλιοφορεμένα κλισέ τύπου «μαγικό συναίσθημα». Μετά από τόσα χρόνια και τόσες εκατοντάδες καταδύσεις, καταλήγω πως εκεί νιώθω πιο άνετα, αβίαστα και φυσικά από οπουδήποτε αλλού.
Εκτός από την Αλόννησο, πού αλλού θα ήσουν ευτυχισμένος;
Στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οχι τόσο στις μεγαλουπόλεις, αλλά στην Κορνουάλη, στο Ντέβον, στην ύπαιθρο της Αγγλίας και της Σκωτίας, κυρίως. Σε ένα καταπράσινο περιβάλλον, με λίμνες και ποτάμια, όπου μετακινείσαι κυρίως με τον σιδηρόδρομο.
Νόσησες από κορονοϊό. Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Ευτυχώς πέρασα τη νόσο πολύ ελαφρά. Το αρνητικό στην όλη υπόθεση ήταν το ότι μόλις διαγνώστηκα φοβήθηκα, δεν ήξερα τι να περιμένω, πράγμα φυσικό για μια νέα, άγνωστη ασθένεια. Μετά τις πρώτες λίγες ημέρες ησύχασα. Ηταν πολύ καθησυχαστική η αντιμετώπιση από τους ανθρώπους μου. Εχω δύο οικογένειες, η μία βιολογική και η άλλη τα παιδιά στη δουλειά, εμπρός και πίσω από τις κάμερες.
Τι είναι αυτό που ανακάλυψες για τον εαυτό σου κατά τη διάρκεια της καραντίνας;
Οτι δεν έχει και τεράστια διαφορά από την προσωπική μου κανονικότητα. Ούτως ή άλλως, δεν είμαι πολύ της εξόδου, πάντα προτιμώ το βιβλίο μου, τη μουσική ή το θέαμά μου. Με ενόχλησε πάρα πολύ το ότι δεν μπορούσα να πάω ταξίδι. Ετσι ανακάλυψα ότι πέτρα που δεν κυλάει χορταριάζει. Επίσης ανακάλυψα πόσο σημαντική και ψυχοθεραπευτική είναι μια θερμή αγκαλιά με έναν άνθρωπο που αγαπάς.
Τι είναι αυτό που σε κάνει να χαμογελάς μέσα στην ημέρα;
Πολλά πράγματα. Μια κουβέντα ενός αγνώστου στον δρόμο, ένα πείραγμα, ένα «καμένο» αστείο, αλλά και μια απρόσμενη συνάντηση με ένα ζώο, είτε είναι ένας σκαντζόχοιρος, μια πάπια (έχω μεγάλη αδυναμία στις πάπιες) είτε μια σουπιά ή ένα περίεργο ψάρι υποβρυχίως.
Στα διλήμματα, προσωπικά και επαγγελματικά, ποιον εμπιστεύεσαι;
Την αρχική μου παρόρμηση, καθώς πολύ συχνά αποδεικνύεται σωστή, αλλά ποτέ δεν διστάζω να ζητήσω τη γνώμη ανθρώπων που εμπιστεύομαι τον τρόπο σκέψης τους. Εκτός από τον βιολογικό μου αδελφό, έχω κι ακόμη έναν τον οποίο συχνά-πυκνά ρωτάω. Ακόμη κι αν στο τέλος ακολουθήσω την πρώτη μου παρόρμηση, το πάρε-δώσε με ένα άλλο μυαλό με βοηθά πολύ.
Θα μετακόμιζες στην Αθήνα, αν δεχόσουν μια ιδανική τηλεοπτική πρόταση;
Η απάντηση είναι αυτονόητη και υπαγορεύεται από το περιεχόμενο της ερώτησης. Αν η πρόταση είναι «ιδανική», φυσικά θα την αποδεχθώ, είτε προϋποθέτει μετακόμιση στην Αθήνα, είτε στη Μαυροθάλασσα Σερρών, είτε στην Κουάλα Λουμπούρ.
Τα τελευταία χρόνια το θέατρο και ο κινηματογράφος έχουν μπει στη ζωή σου… Μέχρι πού σκέφτεσαι να φτάσει αυτή η σχέση;
Δεν έχω υψηλές βλέψεις, ούτε βαυκαλίζομαι ότι θα γίνω «καταξιωμένος ηθοποιός» και σαν τέτοιο θα με θυμούνται. Αλίμονο, ξεκίνησα πολύ αργά στη ζωή και δεν έχω λάβει την εκπαίδευση που θα χρειαζόταν κάτι τέτοιο. Είναι όμως κάτι που με ευχαριστεί πάρα πολύ, το κάνω καλούτσικα και θέλω να το κάνω περισσότερο. Ονειρεύομαι ένα μεγάλο σε διάρκεια ρόλο, όχι υποχρεωτικά αστείο. Να είναι μια πρόκληση σε επίπεδο υποκριτικής και φόρτου εργασίας.
Ξέρεις τι θα κάνεις του χρόνου τηλεοπτικά;
Λογικά ό,τι έκανα και τη σεζόν που τελείωσε, αλλά, πρώτον, είναι πολύ νωρίς για τέτοια συζήτηση και, δεύτερον, στην ηλικία που βρίσκομαι αποφεύγω τις μακροπρόθεσμες προβλέψεις!
Πώς θα χαρακτήριζες την ελληνική τηλεόραση;
Έχουμε μια τάση να την απαξιώνουμε και να τη χαρακτηρίζουμε χαμηλής ποιότητας και κάτι τέτοια ελιτίστικα. Κακώς. Η ελληνική τηλεόραση δεν είναι χειρότερη από την τηλεόραση διεθνώς. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις υπερέχει. Ακόμη και οι αντικειμενικά ανούσιες εκπομπές, όπως τα πρωινάδικα ή τα ριάλιτι, έχουν κι αυτές τη χρησιμότητά τους, τα βλέπεις χωρίς να κουράζεις το μυαλό σου, όπως καμιά φορά πίνεις ένα αναψυκτικό – ναι, είναι ανθυγιεινό και γεμάτο ζάχαρη, αλλά πού και πού σε ξεδιψάει προσωρινά. Όταν γίνεται η μοναδική πηγή διατροφής σου, τότε υπάρχει πρόβλημα. Το μόνο που θα άλλαζα στην ελληνική τηλεόραση θα ήταν η προώθηση και αναπαραγωγή ρατσιστικών, φοβικών απόψεων.
Πηγή: Reallife
