ΦΩΤΟ-Αναξιοποίητες εγκαταστάσεις της ΕΒΟ Αιγίου
Με στόχο να αναδείξουν το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην Άμυνα της χώρας κι όχι μόνο το εργοστάσιο του Αιγίου, οι εργαζόμενοι ανοίγουν τις «πύλες» του και εκθέτουν την μακρά κατασκευαστική ιστορία του.
Ήταν φθινόπωρο του 1977 όταν επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή το εργοστάσιο της ΕΒΟ στο Αίγιο άνοιγε τις πύλες του φέρνοντας μια νέα εποχή για το Αίγιο, την Αχαϊα, αλλά κι ολόκληρη τη χώρα… αφού πέρα από τα πολιτικά «παιχνίδια» που ανά καιρούς έχουν διαδραματιστεί εις βάρος της Αμυντικής Βιομηχανίας, οι εγκαταστάσεις του Αιγίου αποτελούν ένα πραγματικό «διαμάντι» που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προς όφελος του ελληνικού Κράτους…
Πέρασαν 36 ολόκληρα χρόνια, με την ΕΒΟ Αιγίου να αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους «αιμοδότες» για την τοπική οικονομία αφού χιλιάδες ήσαν οι εργαζόμενοι που πέρασαν όλ`αυτά τα χρόνια από τις εγκαταστάσεις της, είτε ως μόνιμοι είτε ως συμβασιούχοι, είτε «ενοικιαζόμενοι», και σήμερα το εργοστάσιο της ΕΒΟ κινδυνεύει με «λουκέτο», κάτι που εάν τελικά γίνει θα είναι ένα πραγματικό έγκλημα σε βάρος όχι μόνο των λιγοστών πλέον… απομεινάντων εργαζομένων (σημείο των καιρών…) αλλά εις βάρος του ελληνικού λαού! Εις βάρος του ελληνικού Κράτους!
Ο «Ημερήσιος της Αχαϊας» παρακολουθώντας πάντα στενά τα όσα διαδραματίζονται σε εθνικό επίπεδο και τις πράγματι φιλότιμες σήμερα… κυβερνητικές προσπάθειες για την διάσωση της Αμυντικής Βιομηχανίας επιχειρεί μέσα από ένα σύντομο «οδοιπορικό» -με την βοήθεια του Σωματείου Εργαζομένων- να δώσει μια συνοπτική «χαρτογράφηση» του εργοστασίου του Αιγίου, ενός εργοστασίου πρότυπο όσον αφορά τον εξοπλισμό του και τις δυνατότητες παραγωγής. Ενός εργοστασίου με μακρά ιστορία και «περγαμηνές» στην κατασκευή οπλικών συστημάτων που όμοιό του δεν υπάρχει (!) στην Ευρώπη. Κι είναι απορροίας άξιο ποιος ιθύνων νους… θα επέλεγε το «λουκέτο» από την αξιοποίηση για μια βιομηχανική μονάδα που εάν αξιοποιηθεί θα μπορούσε να επιφέρει κέρδη, κύρος και ανάπτυξη επί της ουσίας για την Αμυντική Βιομηχανία. Ο ρόλος που θα μπορούσε να διαδραματίσει το εργοστάσιο του Αιγίου στην Ανάπτυξη της Βιομηχανίας της χώρας είναι ασύλληπτα μεγάλος και σε καμιά περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση δε θα πρέπει να αφήσει να χαθεί… αυτή η ευκαιρία.
Μακρά Ιστορία με προδιαγραφές για λαμπρό μέλλον!
Το Εργοστάσιο του Αιγίου που ιδρύθηκε το 1977 με πρωταρχικό σκοπό τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας με το τυφέκιο G3, ενσωματώνει πλέον τεχνολογικές- παραγωγικές εξειδικεύσεις μοναδικές στην Χώρα μας και αναγνωρίσιμες διεθνώς στην αγορά του αμυντικού υλικού. Οι εξειδικεύσεις αυτές, απόρροια της πολύχρονης απασχόλησης των εργαζόμενων, βρίσκονται σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής- ανάπτυξης- εφοδιασμού- υποστηρικτικών εργασιών. Η συσσώρευση των τεχνολογικών- παραγωγικών εξειδικεύσεων έγινε διαχρονικά, σε σημαντικό βαθμό, με ενδογενή ανάπτυξη- παραγωγή μερών οπλικών συστημάτων/ πυρομαχικών ή και ολοκληρωμένων προϊόντων. Συγκεκριμένα με τη γρήγορη αφομοίωση της τεχνογνωσίας και την απόκτηση εμπειρίας προχώρησε στη μελέτη και ανάπτυξη νέων προϊόντων όπως όλμοι 81& 120 mm, τρίποδες, δίποδες, ξιφολόγχες, βάσεις στήριξης διαφόρων τύπων πολυβόλων (για πλοία, οχήματα, ελικόπτερα), μετατροπή- εκσυγχρονισμός πολυβόλου Browning 0.50 (σύστημα ΤΑΚ), κάννες πυροβόλων 20 & 30 mm καθώς επίσης και πυρομαχικά 30 mm ARTEMIS & DEFA. Επιπλέον με συμπαραγωγές ξένων και Ελληνικών εταιρειών παρήχθησαν όλ`αυτά τα χρόνια πολυβομβιδοβόλα GMG 40mm, πιστόλια USP Standard 9 mm, όλμοι 60 mm, υποπολυβόλα MP5A3, πολυβόλα MG3, οπλοπολυβόλα HK11, διόπτρες και βάσεις διοπτρών…. Επίσης δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ότι από το εργοστάσιο του Αιγίου ξεκίνησε η ανάπτυξη του ολοκληρωμένου Αντιαεροπορικού συστήματος ΑΡΤΕΜΙΣ, το 1980 που απασχόλησε το σύνολο των εργοστασίων της πρώην ΕΒΟ μέχρι περίπου το 2000.
Πρωτοποριακός εξοπλισμός 15 εκατομμυρίων ευρώ έφερε εκσυγχρονισμό
Στον μηχανολογικό εξοπλισμό του Εργοστασίου που αριθμεί 530 μηχανές, προστέθηκαν από το 2008, 33 μηχανές νέας τεχνολογίας, κόστους 14,5 εκατ. Ευρώ, με σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως μείωση χρόνου κατεργασίας και αύξηση ποιότητα των κατεργαζόμενων εξαρτημάτων, συμβάλλοντας δραστικά στην ευελιξία της παραγωγής. Μηχανές που δίνουν τη δυνατότητα ψυχρής σφυρηλάτησης, επεξεργασία μετάλλων με λέιζερ και δυνατότητες που οι εργαζόμενοι παρομοιάζουν με «λεπτή χειρουργική» για την κατασκευή οπλικών συστημάτων.
Τέσσερις συμβάσεις αξίας 18 εκ.ευρώ σε… εξέλιξη
Σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της εταιρίας, είναι το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη σε εκκρεμότητα συμβατικές υποχρεώσεις προς το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, οι οποίες αφορούν την παραγωγή 790 πολυβόλων ΜΙΝΙΜΙ διαμέτρου 5,56, 84 όλμων 81mm, 600 πολυβόλων BROWNING 0,50 (ΤΑΚ) και 17000 βλημάτων ARACHE, συνολικής αξίας 18 εκατ.€. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν οι μηχανές βάλουν σήμερα μπροστά έχουν τη δυνατότητα παραγωγής προκειμένου να προχωρήσει η παράδοση των συγκεκριμένων παραγγελιών μέχρις ότου έρθουν… νέες.
Μη λησμονούμε άλλωστε το γεγονός ότι στο Εργοστάσιο του Αιγίου τα τελευταία τρία χρόνια μειώθηκε σημαντικά το λειτουργικό κόστος σε ποσοστό 51,23% (Φυσικά σε αυτή τη μείωση συνέβαλε η σημαντική μείωση των μισθών από τον 11/2010 σε ποσοστό πάνω από 40% καθώς επίσης και η μείωση εξόδων σε ποσοστό 63%).
Δείτε τις φωτογραφίες:
Πηγή: Ημερήσιος της Αχαϊας
