Ορισμένοι γονείς κακομαθαίνουν τα παιδιά τους σε τέτοιο βαθμό, ώστε αυτά να μην καταφέρνουν ποτέ να γίνουν ώριμοι και υπεύθυνοι ενήλικες.
Μια γυναίκα κατηγορεί τους γονείς της, οι οποίοι εξακολουθούν να δίνουν τα πάντα έτοιμα στον 40χρονο αδελφό της.
Η ίδια είναι 45 ετών και ο κατά πέντε χρόνια νεότερος αδελφός της, ήταν ανέκαθεν το «αγαπημένο» παιδί της οικογένειας, ενώ εκείνη είχε πάντα χειρότερη αντιμετώπιση.
“Του χάρισαν τα πάντα ενώ εγώ τα έβγαλα πέρα μόνη μου”
Ενδεικτικά, η ίδια χρειάστηκε να πάρει δάνειο ώστε να σπουδάσει, ωστόσο οι γονείς της κάλυψαν όλα τα έξοδα των σπουδών του αδελφού της.
Συν τοις άλλοις, ο αδελφός της πήγαινε στο πατρικό τους κάθε Σαββατοκύριακο για να του πλένει τα ρούχα και να του μαγειρεύει η μαμά του, τη στιγμή που η ίδια πάλευε να είναι όσο το δυνατόν πιο αυτάρκης και ανεξάρτητη.
«Για τους γονείς μου, ο αδελφός μου έχει πάντα δίκιο και πάντα βρίσκουν μια δικαιολογία, ό,τι και αν κάνει», εξηγεί η γυναίκα.
«Μετά από όλα αυτά, απομακρυνθήκαμε και αυτό είναι μόνο η αρχή σε σχέση με όλα όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα».
Μετά τις σπουδές της, η γυναίκα παντρεύτηκε και έκανε παιδιά, ενώ ο αδελφός της γύρισε πίσω στους γονείς τους.
Η γυναίκα μετακόμισε σε μια πόλη μακριά από το σπίτι των γονιών της, και η μητέρα της, της ξεκαθάρισε ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να αφήσουν ποτέ τον αδελφό της για να τη βοηθήσουν με τα παιδιά.
“Ο αδελφός μου δεν έχει προχωρήσει καθόλου στη ζωή του”
Είκοσι χρόνια μετά την αποφοίτησή τους, η γυναίκα ζει ευτυχισμένη με τον άνδρα και τα παιδιά της, ενώ ο αδελφός της δεν έχει κάνει κανένα βήμα προόδου και βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο σημείο.
«Τελικά, ο αδελφός μου μετακόμισε από το πατρικό μας-νοίκιασε δηλαδή ένα σπίτι ακριβώς από πίσω», πληροφορεί η γυναίκα.
«Η μητέρα μου είναι διαρκώς στο σπίτι του, του μαγειρεύει και καθαρίζει. Ο αδελφός μου δεν έχει καταφέρει να βρει καμία γυναίκα, ούτε να παντρευτεί, ούτε καν να κάνει σχέση, γιατί όλες του λένε ότι παραέχει στενή σχέση με τους γονείς του».
Η γυναίκα πιστεύει ότι ο αδελφός της έχει τη δυνατότητα να βρει σύντροφο και να ζήσει ανεξάρτητος τη ζωή του, αλλά τον κρατάνε πίσω οι γονείς τους και ειδικά η μητέρα τους.
“Έπρεπε να τους μιλήσω”
Εν τέλει, σε μια πρόσφατη επίσκεψη στο πατρικό της, η γυναίκα αποφάσισε να κάνει μια σοβαρή κουβέντα με τους γονείς της για την κατάσταση του αδελφού της.
Τους εξήγησε ότι τον έχουν κάνει ένα μεγάλο παιδί, και τους είπε ότι ουσιαστικά, με τις ενέργειές τους, του έχουν καταστρέψει τη ζωή και του έχουν στερήσει τη δυνατότητα να ζήσει ανεξάρτητα.
Έκλεισε την κουβέντα εκφράζοντας το παράπονό της για την κατάφωρη αδικία εναντίον της και την προνομιακή συμπεριφορά των γονιών της προς τον αδελφό της, την οποία βίωσε για όλη της τη ζωή.
“Δεν ξέρω αν έκανα καλά”
Οι γονείς της διαφώνησαν με όσα τους είπε, της είπαν ότι αγαπάν και τους δύο το ίδιο, αν και η μητέρα της ισχυρίστηκε ότι ήταν «ευκολότερο» να έχει πιο στενή σχέση με τον αδελφό της.
«Τους είπα ότι ζουν με ψευδαισθήσεις και πως πρέπει να κάνουν ψυχοθεραπεία και μετά έφυγα», εξηγεί η γυναίκα.
«Η συζήτηση αυτή ασφαλώς και αναστάτωσε τους γονείς μου. Όμως εγώ δεν άντεχα άλλο. Θεωρείτε ότι πρέπει να ζητήσω συγγνώμη;»
Εσείς τι πιστεύετε; Οφείλει να ζητήσει συγγνώμη απ’ τους γονείς της;
