Τριάντα έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη στην είσοδο του γραφείου του στην οδό Ομήρου στην Αθήνα. Δράστες ήταν τρία μέλη της 17 Νοέμβρη.
Φτάνοντας στο γραφείο του, τρεις άνδρες με 45άρια πιστόλια του έριξαν τέσσερις σφαίρες. Ο Παύλος Μπακογιάννης άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο “Ευαγγελισμός” με τη δολοφονία του να προκαλεί σοκ και αποτροπιασμό στον πολιτικό κόσμο και όχι μόνο.
Κουφοντίνας και Ξηρός στην ομάδα εκτελεστών
Με τη δίκη της 17 Νοέμβρη το τοπίο για το ποιοι ήταν οι άνθρωποι που έκοψαν το νήμα της ζωής του Παύλου Μπακογιάννη, ξεκαθάρισε. Η Αστυνομία διαθέτει την ομολογία του Βασίλη Τζωρτζάτου, ο οποίος είπε στην προανακριτική του κατάθεση ότι πήρε μέρος στη λήψη απόφασης της δολοφονίας.
Βάσει της κατάθεσής του, με τη δολοφονία εμπλέκονται ακόμη οι Αλέκος Γιωτόπουλος, Δημήτρης Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός και Ηρακλής Κωστάρης: «… Σε συνάντηση που είχαμε στα μέσα Αυγούστου 1989 εγώ, ο “Λάμπρος” (σ.σ.: Γιωτόπουλος), ο “Λουκάς” (σ.σ.: Κουφοντίνας) και ο “Μιχάλης” (σ.σ.: Σ. Ξηρός) με πρόταση του “Λουκά” και του “Λάμπρου” αποφασίσαμε την εκτέλεση του βουλευτή Μπακογιάννη. […] Την εκτέλεση έκαναν ο “Λουκάς”, ο “Μιχάλης” και ο “Χάρης” (σ.σ.: Κωστάρης), χωρίς να ξέρω ποιος πυροβόλησε. Μετά την εκτέλεση και οι τρεις ήρθαν πεζή στο αυτοκίνητο όπου ήμουν εγώ».
Τα ίδια πρόσωπα κατονομάζει και ο Χριστόδουλος Ξηρός στη δική του κατάθεση. «Στη δολοφονία του Μπακογιάννη εγώ δεν συμμετείχα, πλην όμως, απ’ όσα άκουσα στην οργάνωση, την ομάδα αποτελούσαν ο “Σταμάτης”, ο αδελφός μου ο Σάββας, ο “Λουκάς”, ο “Χάρης” και ο “Λάμπρος”».
Η ζωή του Παύλου Μπακογιάννη
Ο Παύλος Μπακογιάννης γεννήθηκε το 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα-Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη.
Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και το πείσμα του για μάθηση τον οδήγησε να φύγει για τη Γερμανία για τη συνέχιση των σπουδών του, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών, από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ. Παράλληλα, από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, ανέλαβε τη διεύθυνση του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα καθημερινής επαφής με τους Έλληνες της Γερμανίας.
Η δράση του ήταν πλούσια, από τη θέση αυτή, εναντίον του καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, και οι εκπομπές του υπήρξαν σημείο αναφοράς του αντιδικτατορικού αγώνα. Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, φοιτήτρια τότε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης, την οποία και παντρεύτηκε το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.
Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το 1974 ο Παύλος Μπακογιάννης επέστρεψε στην Ελλάδα και μετά από πρόταση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ανέλαβε Αναπληρωτής Διευθυντής της ΕΙΡΤ, θέση από την οποία αποχώρησε. Ακολουθώντας τη δημοσιογραφική καριέρα, το 1982, ο Παύλος Μπακογιάννης ανέλαβε εκδότης – διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» ως το Φεβρουάριο του 1985.
Από το 1985 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 κέρδισε τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας. Ο Παύλος Μπακογιάννης είχε αναλάβει ενεργό ρόλο στις συνεννοήσεις με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου για τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τζανετάκη ενώ ήταν εισηγητής στην Βουλή του νόμου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου.
Η συγκλονιστική ομιλία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη Βουλή
Τα νέα της δολοφονίας φτάνουν και στη Βουλή όπου εκείνη τη μέρα ήταν προγραμματισμένη η συζήτηση για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εμφανώς συγκινημένος και μη μπορώντας να κρατήσει τα δάκρυά του έκανε μια ιστορική ομιλία. «Είναι μία πολιτική δολοφονία που προστίθεται σε μια μακρά αλυσίδα δολοφονιών που προηγήθηκαν. Αποτελεί σκληρό πλήγμα για τη Νέα Δημοκρατία. Κι αποτελεί δεινή δοκιμασία για μένα και την οικογένειά μου. Πρέπει όμως αυτή την ώρα της μεγάλης δοκιμασίας να σταθούμε όλοι μας όρθιοι. Να προστατέψουμε τη Δημοκρατία και τους Θεσμούς της. Σε ό,τι με αφορά, εγώ μια ευχή έχω να εκφράσω. Να είναι το αίμα του Παύλου Μπακογιάννη το τελευταίο αίμα που χύνεται άδικα σε αυτό τον τόπο» είχε πει.
Αμέσως μετά ο τότε πρόεδρος της ΝΔ δέχεται τα συλλυπητήρια των παριστάμενων βουλευτών και προέδρων των κομμάτων, ενώ έχει μείνει στην ιστορία η χειραψία που είχε με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η κηδεία του Παύλου Μπακογιάννη πραγματοποιήθηκε στο Καρπενήσι στις 29 Σεπτεμβρίου. όπου εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου έσπευσαν να πουν το ύστατο χαίρε στον Ευρυτάνα βουλευτή. Το συγκεντρωμένο πλήθος φώναζε συνθήματα κατά της τρομοκρατίας την ώρα που ο Παύλος Μπακογιάννης οδηγούνταν τυλιγμένος με την ελληνική σημαία στην τελευταία του κατοικία.
Τραγική ειρωνεία… Την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Παύλος Μπακογιάννης, εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση η χρηματοδότηση του προγράμματος για την Ευρυτανία, που ο ίδιος είχε καταρτίσει. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να το δει να γίνεται πράξη.
