Μεντή – Ζούλιας ετοιμάζουν τη «Μαρίκα», πάνω στη ζωή της Μ. Κοτοπούλη

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Η χαρισματική Νένα Μεντή κι ο σημαντικός Πέτρος Ζούλιας που έχουν «παντρέψει» με μεγάλη επιτυχία τις δυνάμεις τους πολλές φορές-με κορυφαίες δουλειές τους φυσικά την σαρωτική «Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου» και τις έξοχες «Γυναίκες του Παπαδιαμάντη» του… τα σπάνε για δεύτερη χρονιά στο Χώρα- ετοιμάζουν νέο ισχυρότατο «χτύπημα». Σύμφωνα με έγκυρες πηγές μου ο πολυσχιδής Ζούλιας γράφει ένα έργο βασισμένος στη ζωή και το έργο της σπουδαίας κυρίας του θεάτρου μας Μαρίκας Κοτοπούλη! Ναι,ναι, ο εμπνευσμένος δημιουργός δουλεύει εδώ και καιρό ένα θεατρικό που «φωτίζει» το μακρύ ταξίδι της πρωταγωνίστριας που έγραψε τη δική της ιστορία στο σανίδι κι είναι η στενή συνεργάτιδα και φίλη-καρδιάς του Νένα Μεντή που θα την ερμηνεύσει, με την σκηνοθετική του καθοδήγηση φυσικά! Η φιλόδοξη «Μαρίκα» θα ανέβει στο θέατρο Χώρα τον επόμενο χειμώνα και η διανομή φτιάχνεται από τώρα με μεγάλη προσοχή!

Η Μαρίκα Κοτοπούλη ήταν μια από τις πιο σπουδαίες ερμηνεύτριες που πέρασαν ποτέ από το ελληνικό θέατρο! Διακρίθηκε περισσότερο ως τραγωδός στα έργα ξένων και Ελλήνων κλασικών συγγραφέων. Πρωταγωνίστησε, ωστόσο, σε πολλά διαφορετικά θεατρικά είδη, ανάμεσά τους η κομεντί και η φάρσα. Η ερμηνεία της σε έργα σύγχρονων συγγραφέων θεωρήθηκε ανεπανάληπτη.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ήταν κόρη της Ελένης και του Δημητρίου Κοτοπούλη. Και οι δυο γονείς της ήταν ηθοποιοί, ενώ ο πατέρας ήταν και θιασάρχης, επικεφαλής του Δραματικού Θιάσου Πρόοδος.

Εμφανίστηκε στη σκηνή βρέφος σε περιοδεία των γονέων της στο έργο «Ο αμαξάς των Άλπεων». Είχε, έτσι κι αλλιώς, γεννηθεί σχεδόν κυριολεκτικά πάνω στο θεατρικό σανίδι, όταν η μητέρα της «καταληφθείσα επί σκηνής από τας ωδίνας του τοκετού», όπως περιέγραφε μια εφημερίδα της εποχής, «μετεφέρθη κακώς έχουσα εις την οικίαν της, ένθα έφερεν εις φως τον τελευταίον γόνον των Κοτοπούληδων».

Ο πρώτος ρόλος της ήταν σε επιθεώρηση, σε ηλικία πέντε ετών, όπου υποδύθηκε μια μαθήτρια. Έως το 1901 εμφανιζόταν στο πλάι των γονιών της σε διάφορα έργα, ακόμη και του κλασικού ρεπερτορίου, σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, τη Σμύρνη κλπ.

Το 1902 προσελήφθη στο Βασιλικό Θέατρο κι άρχισε να γίνεται γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Στο ξεκίνημα αντιμετώπισε εχθρότητα από μερίδα συναδέλφων της, εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας της. Το ταλέντο της αναγνωρίστηκε γρήγορα από τους κριτικούς κι αυτό ενέτεινε τον ανταγωνισμό με την ευνοούμενη των ανακτόρων ηθοποιό Άννα Φραγκοπούλου. Το ντεμπούτο της στο Βασιλικό Θέατρο ήταν ο ρόλος του Πουκ στο Όνειρο θερινής νυκτός και συνέχισε με ανάλογες επιλογές από το κλασικό ρεπερτόριο, όπως Δωδεκάτη νύκτα, Φάουστ και άλλα. Σημαντική στιγμή στην καριέρα της νεαρής Κοτοπούλη υπήρξε η συμμετοχή της στην τριλογία του Αισχύλου Ορέστεια το 1903, όπου η απαγγελία για πρώτη φορά αρχαίου δράματος στη δημοτική γλώσσα προκάλεσε σεισμό στα θεατρικά και κοινωνικά δεδομένα της εποχής.

Θιασάρχης

Έγινε θιασάρχης το 1908 και το 1912 εγκαταστάθηκε στο θέατρο «Ομονοίας», το οποίο μετονομάστηκε σε «Μαρίκας Κοτοπούλη» και το 1936 μετακόμισε στο «Ρεξ» της οδού Πανεπιστημίου. Στις αρχές του 1929 η Κοτοπούλη συνέστησε την «Ελευθέραν Σκηνήν», σε συνεργασία με τον χρονογράφο και θεατρικό συγγραφέα Σπύρο Μελά και με τη σύμπραξη του γαμπρού της Μήτσου Μυράτ. Η δημιουργία του θιάσου είχε σχεδιαστεί ως αντίβαρο στην επικείμενη σύσταση του Εθνικού Θεάτρου. Γρήγορα, όμως, οι οικονομικές αποτυχίες ορισμένων επιλογών της «Ελευθέρας Σκηνής» οδήγησαν τον Μελά στην απόφαση να αποχωρήσει από το σχήμα, επιλέγοντας την προώθηση των συμφερόντων του μέσω του Εθνικού. Μετά τη διάλυση του θιάσου, η Κοτοπούλη, μαζί με μια ομάδα ηθοποιών, έφυγε τον Οκτώβριο του 1930 για παραστάσεις στις ΗΠΑ, όπου παρέμεινε μέχρι τον Ιανουάριο του 1932. Η επιθυμία της να δημιουργήσει ένα θεατρικό σχήμα που θα ήταν το αντίπαλο δέος του Εθνικού Θεάτρου πραγματοποιήθηκε όταν επέστρεψε από την Αμερική και έφτιαξε έναν θίασο με την άλλοτε ανταγωνίστριά της, Κυβέλη ο οποίος γνώρισε σημαντική επιτυχία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η παρουσία της Κοτοπούλη στο θεατρικό σανίδι αραίωσε. Η τελευταία της εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1952, στην Ερμούπολη της Σύρου

ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΖΟΥΛΙΑ θα γίνει εκτενής αναφορά στο σημαντικό έργο της στο θέατρο αλλά και στην πολυτάραχη αλλά και πολυσυζητημένη προσωπική ζωή της.

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ