Μεγαλώνοντας, όλοι είχαμε διαφορετικές εμπειρίες με τους γονείς μας. Μερικοί από εμάς είχαμε την τύχη να έχουμε συναισθηματικά παρόντες γονείς, ενώ άλλοι… όχι και τόσο. Το να μεγαλώνουμε με συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας.
Μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπίσεις τα σημάδια, ωστόσο, η αναγνώριση αυτών των σημείων είναι το πρώτο βήμα για να κατανοήσουμε το συναισθηματικό μας υπόβαθρο και να θεραπεύσουμε τις πληγές μας στη συνέχεια.
8 σημάδια που δείχνουν ότι μεγάλωσες από συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς
- Δυσκολία στην έκφραση συναισθημάτων
- Λαχτάρα για επιβεβαίωση
- Παλεύοντας με την οικειότητα
- Υπερβολικά ανεξάρτητοι
- Φόβος απόρριψης
- Δίψα για αγάπη
- Δυσκολία να εμπιστευτείς τους άλλους
- Υπερευαισθησία στην κριτική
- Δυσκολία έκφρασης συναισθημάτων
Δυσκολία έκφρασης συναισθημάτων
Το να μεγαλώνουμε από συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς μπορεί να αφήσει το αποτύπωμά του στον δικό μας συναισθηματικό κόσμο. Δεν είναι ασυνήθιστο για τα παιδιά τέτοιων γονέων να δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Γιατί; Επειδή τα συναισθήματα δεν συζητήθηκαν ή αναγνωρίστηκαν ανοιχτά κατά την ανατροφή τους. Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει να καταπνίξουμε τα συναισθήματά μας ή ακόμα χειρότερα να νιώθουμε ένοχοι που τα έχουμε.
Έτσι, εάν συχνά δυσκολεύεστε να εκφράσετε ή να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας, αυτό θα μπορούσε να είναι σημάδι ότι σας μεγάλωσαν συναισθηματικά μη διαθέσιμοι γονείς.
Η αναγνώριση είναι το πρώτο βήμα προς την κατανόηση και τη θεραπεία.
Λαχτάρα για επιβεβαίωση
Μεγαλώνοντας, οι γονείς σας ήταν πάντα απασχολημένοι. Ήταν σωματικά εκεί, αλλά συναισθηματικά απόμακροι. Ήταν σαν να ζούσατε με αγνώστους που έτυχε να μοιράζονται τον ίδιο χώρο. Ίσως ως παιδί θα κάνατε τα πάντα για να πάρετε ένα νεύμα επιβράβευσης ή ένα απλό «μπράβο». Διψούσατε για τέτοιου είδους συναισθηματική δέσμευση και επιβεβαίωση από τους γονείς σας.
Και αυτό μεταφέρθηκε και στην ενηλικίωσή σας. Είτε στη δουλειά είτε σε προσωπικές σχέσεις, έχετε την τάση να αναζητάτε συνεχώς επικύρωση. Είναι ένα κλασικό σημάδι ότι μεγαλώσατε με συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς.
Παλεύοντας με την οικειότητα
Τα παιδιά από συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς συχνά βρίσκουν δύσκολο να δημιουργήσουν βαθιές, οικείες σχέσεις στην ενήλικη ζωή τους. Αυτό δεν ισχύει μόνο για ρομαντικές σχέσεις, αλλά και για φιλίες, ακόμη και για επαγγελματικές σχέσεις.
Ο λόγος πίσω από αυτό είναι αρκετά ξεκάθαρος. Ως παιδιά, μαθαίνουμε για τη συναισθηματική οικειότητα από τους γονείς μας. Αν ήταν συναισθηματικά απόμακροι, ίσως να μην είχαμε μάθει πώς να ανοιγόμαστε και πώς να εμπιστευόμαστε στους άλλους τα συναισθήματά μας.
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με συναισθηματικά απόμακρους γονείς είναι πιο πιθανό να έχουν προβλήματα σχέσης στην ενήλικη ζωή τους. Έτσι, αν δυσκολεύεστε να δημιουργήσετε και να διατηρήσετε στενές σχέσεις, αυτό μπορεί να είναι σημάδι που προέρχεται από το παρελθόν σας.
Υπερβολικά ανεξάρτητοι
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ του να είσαι αυτοδύναμος και υπερβολικά ανεξάρτητος. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς συχνά είναι υπερβολικά ανεξάρτητοι ως ενήλικες. Αυτό συμβαίνει επειδή έπρεπε να φροντίσουν τον εαυτό τους συναισθηματικά από νεαρή ηλικία.
Η συνεχής ανάγκη να βασίζεται κανείς αποκλειστικά στον εαυτό του, η άρνηση βοήθειας από τους άλλους ακόμα και όταν χρειάζεται ή το να προτιμά πάντα να εργάζεται μόνος είναι όλα σημάδια υπερβολικής ανεξαρτησίας.
Είναι ένας αμυντικός μηχανισμός, ένας τρόπος προστασίας από τη συναισθηματική απογοήτευση που έχει βιώσει κάποιος στην παιδική ηλικία.
Φόβος απόρριψης
Ένα άλλο σημάδι που δείχνει ότι μπορεί να έχετε μεγαλώσει από συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς είναι ο επίμονος φόβος της απόρριψης. Τέτοιοι φόβοι προέρχονται συχνά από πρώιμες εμπειρίες που είχαν να κάνουν με το συναίσθημα της απόρριψης από τους γονείς μας ή της αδιαφορίας.
Εάν οι συναισθηματικές μας ανάγκες ήταν σταθερά ανεκπλήρωτες κατά τη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας, μπορεί να αναπτύξουμε έναν βαθιά ριζωμένο φόβο ότι θα μας απορρίψουν ή θα μας εγκαταλείψουν.
Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους στην ενήλικη ζωή μας. Μπορεί να ανακαλύψετε ότι αποφεύγετε τις σχέσεις ή υποχωρείτε μπροστά στις δεσμεύσεις από φόβο μήπως απογοητευτείτε.
Δίψα για αγάπη
Όλοι λαχταρούν την αγάπη και τη στοργή, αλλά όσοι μεγαλώνουν από συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς μπορεί να νιώθουν μια ακόρεστη πείνα για αυτό. Ίσως πέρασαν τα παιδικά τους χρόνια λαχταρώντας για μια ζεστασιά που διαρκώς αρνούνταν, μια σύνδεση που ήταν πάντα δύσκολη.
Αυτό μπορεί να αφήσει αυτούς τους ανθρώπους με ένα μεγάλο κενό που συνεχίζουν να προσπαθούν να γεμίσουν με αγάπη και στοργή από τους άλλους. Είναι πιθανόν να δίνουν πάρα πολλά στις σχέσεις που κάνουν ή να ερωτεύονται πολύ γρήγορα, όλα αυτά σε μια προσπάθεια να βρουν τη συναισθηματική σύνδεση που τους έλειπε όταν ήταν παιδιά.
Δυσκολία να εμπιστευτείς τους άλλους
Υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται να αφήσουν τους άλλους να μπουν στη ζωή τους και να τους εμπιστευτούν τα συναισθήματά τους. Χτίζουν γύρω τους έναν τοίχο, όχι από επιλογή, αλλά επειδή έτσι νιώθουν ασφαλείς. Αυτή η απροθυμία δεν ξεπηδά από το πουθενά. Είναι μια στρατηγική επιβίωσης ριζωμένη μέσα τους λόγω των συναισθηματικά μη διαθέσιμοι γονέων τους.
Ίσως ως παιδιά, οι άνθρωποι που έπρεπε να εμπιστευτούν περισσότερο ήταν αυτοί που τους απογοήτευσαν επανειλημμένως. Έτσι, είναι πιο εύκολο για αυτούς να κρατούν τους πάντες σε απόσταση αντί να κινδυνεύουν να πληγωθούν συναισθηματικά.
Έτσι, αν δυσκολεύεστε να εμπιστευτείτε τους άλλους ή αν περιμένετε πάντα τα χειρότερα από τους ανθρώπους, αυτό μπορεί να είναι σημάδι ότι έχετε μεγαλώσει με συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς. Δεν φταίτε εσείς, και είναι κάτι που μπορεί να επιλυθεί με τον χρόνο και την κατανόηση.
Υπερευαισθησία στην κριτική
Εάν νιώθετε υπερβολικά ευαίσθητοι στην κριτική, είτε αυτή είναι εποικοδομητική είτε όχι, θα μπορούσε να είναι σημάδι ότι έχετε μεγαλώσει με συναισθηματικά μη διαθέσιμους γονείς.
Αυτή η ευαισθησία πηγάζει συχνά από την αίσθηση ότι δεν είσαι αρκετά καλός ως παιδί. Εάν οι συναισθηματικές σας ανάγκες είχαν παραμεληθεί, μπορεί να νιώθατε ότι φταίγατε κι εσείς για κάποιον λόγο.
Ως ενήλικες, αυτό μπορεί να εκδηλωθεί ως υπερβολική αντίδραση στην κριτική. Μπορεί να ερμηνεύετε τις επικρίσεις που δέχεστε ως προσωπικές επιθέσεις, ενισχύοντας την βαθιά ριζωμένη πεποίθησή σας ότι δεν είστε αρκετά καλοί.