Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας πρόληψης και ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού. Το πρωί της Δευτέρας (27/10), στην εκπομπή της Φαίης Σκορδά προβλήθηκε μία συνέντευξη που παραχώρησε στο «Buongiorno» η Γωγώ Βασιλάκου.
Στη συνέντευξή της, η Γωγώ Βασιλάκου μίλησε για την δική της μάχη με τον καρκίνο. Η ίδια, περιέγραψε το πώς ανακάλυψε ότι νοσεί και μάλιστα στο τρίτο στάδιο, δέκα μήνες αφού είχε ψηλαφίσει έναν μικρό όγκο στο στήθος της και της είχαν πει ότι δεν έχει τίποτα.
«Τότε δεν λύγισα ποτέ. Τώρα συγκινούμαι γενικώς όταν συζητάω γι’ αυτό. Τότε επειδή λύγισαν οι υπόλοιποι, μάλλον εγώ έπρεπε να είμαι η δυνατή. Δεν έκλαψα τότε καθόλου. Επειδή διαγνώστηκα ύστερα από δέκα μήνες, το είχα δουλέψει κάπως μέσα μου ότι κάτι έχω», εξομολογήθηκε στην αρχή.
«Όταν διαγνώστηκα ήμουν στο τρίτο στάδιο»
Συνεχίζοντας, εξήγησε πως: «Μια μέρα εντελώς τυχαία ψηλάφισα έναν μικρό όγκο στο στήθος μου και πήγα να κάνω την άλλη μέρα έναν υπέρηχο, να δούμε τι είναι. Μου είπαν ότι είναι πολύ μικρό, 5,5 χιλιοστά, σαν μία μικρή φακή. Μου είπαν ότι δεν είναι κάτι και να το δω σε έξι μήνες. Σε έξι μήνες περίπου πήγα στον γυναικολόγο μου για το ετήσιο τσεκ απ και του είπα να δει λίγο και αυτό. Μου είπε επίσης ότι δεν φαίνεται κάτι και να κάνω μία μαστογραφία για να είμαστε σίγουροι. Κάνω και την μαστογραφία και μου λένε ότι δεν έχω τίποτα».
«Εμένα όμως μου είχε κολλήσει και επειδή το έπιανα συνέχεια και ένιωθα ότι μεγαλώνει, φτάνει Οκτώβρης του 2020 και λέω σε μία φίλη μου που είναι ακτινοδιαγνώστρια να το δούμε πάλι. Εκεί, όταν το έβαλε, κατευθείαν μου είπε να ετοιμαστώ για να πάμε στο νοσοκομείο. Έχασα πολύ χρόνο γιατί είχα επιθετικό καρκίνο, 40% αύξηση καθημερινά, και όταν διαγνώστηκα ήμουν στο τρίτο στάδιο», πρόσθεσε.
«Πιο πολύ επηρέασε τον γιο μου»
Επιπλέον, η Γωγώ Βασιλάκου είπε: «Οι πιο δύσκολες μέρες για μένα ήταν όταν τα τελείωσα όλα. Έχω ταλαιπωρηθεί και σκέφτομαι τι θα μου συνέβαινε. Όταν μπήκα σε αυτή τη μάχη, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα πεθάνω. Όταν όμως τελείωσα, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε και να…
Εγώ προσωπικά σαν χαρακτήρας δεν θα το έλεγα σε κανέναν, απλά για να μην με ενοχλούν. Οι άνθρωποι έχουν την αίσθηση ότι όποιος έχει καρκίνο, θα πεθάνει. Το είπα κανονικά και στα παιδιά μου και στον άνδρα μου».
Ακόμα, ανέφερε πως: «Νομίζω ότι πιο πολύ όμως, επηρέασε τον γιο μου. Ήταν και μικρός, ήταν 8 ετών. Με στήριζε, απλά τον πείραξε πάρα πολύ γιατί έχασε αυτή την σταθερότητα που είχαμε μέσα στο σπίτι. Δεν του άρεσε η αλλαγή στην εικόνα μου, ντρεπόταν.
Δεν ήθελε ούτε να τον παίρνω από το σχολείο και αν ερχόταν κανένας φίλος του μου έλεγε να φοράω σκουφί. Αλλά εντάξει, ήταν για λίγο, μετά το συνήθισε.
Θα έπρεπε να μην φοβόμαστε όταν νοσούμε. Η επιστήμη έχει προχωρήσει πραγματικά πάρα πολύ. Απόδειξη είμαι εγώ, που είχα καρκίνο στο τρίτο στάδιο και ζω!».
