Σφοδρή κριτική ασκείται στον Ρίσι Σούνακ σε άρθρο του «Guardian» μετά την άρνηση του Βρετανού Πρωθυπουργού να συναντήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το άρθρο φέρει τίτλο ένα «αχρείαστο διπλωματικό ξέσπασμα».
«Η οξυθυμία δεν είναι καλό θέαμα για έναν πρωθυπουργό. Ίσως η άρνηση του Ρίσι Σούνακ να συναντήσει τον Έλληνα ομόλογό του αυτή την εβδομάδα ήταν περισσότερο αποτέλεσμα υπολογισμού παρά μια ιδιοτροπία – μια στρατηγική έκρηξη θυμού προκειμένου να εκπέμψει μήνυμα σταθερότητας για την τύχη των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ακόμη και έτσι όμως, φάνηκε παιδική αντίδραση» αναφέρει το άρθρο και συνεχίζει:
«Ο κ. Σουνάκ μπορεί όντως να ενοχλήθηκε από τα σχόλια του Κυριάκου Μητσοτάκη που παρομοίασε την κατοχή των αρχαίων ελληνικών γλυπτών από το Βρετανικό Μουσείο με το κόψιμο της Μόνα Λίζα στη μέση. Αυτή η παρέμβαση ίσως να αθέτησε μια δέσμευση να μην κάνει εκστρατεία για την επιστροφή των μαρμάρων κατά την επίσκεψή του στη Βρετανία. Πιθανότατα, ξεπέρασε τα όρια που πρόβαλε η Ντάουνινγκ Στριτ σε συνομιλίες που ερμηνεύονται διαφορετικά από την ελληνική πλευρά.
«Έντονα υπερβολική αντίδραση του Σούνακ»
Είτε έτσι είτε αλλιώς, η ακύρωση μιας συνάντησης ήταν μια έντονα υπερβολική αντίδραση. Είναι αμφίβολο κατά πόσον εντυπωσιάστηκε το εσωτερικό ακροατήριο, ανεξάρτητα από την άποψη που έχουν οι άνθρωποι για το θέμα των μαρμάρων. Στο εξωτερικό φαντάζει σαν επιστροφή μιας μυγιάγγιχτης στάσης και μιας ανασφάλειας που οι γείτονες της Βρετανίας συνδέουν με το Brexit στην πιο πολεμόχαρη κατάστασή του».
Σύμφωνα με το άρθρο, «αυτή η εντύπωση οξύνθηκε από την απάντηση του πρωθυπουργού στην κριτική που τού ασκήθηκε για την κακή διπλωματία. Την Τετάρτη προσπάθησε να αντικρούσει τα όσα έλεγε ο Keir Starmer με το επιχείρημα ότι ο ηγέτης των Εργατικών είναι υποταγμένος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και συνεχίζει ο Guardian: «Ο κ. Μητσοτάκης εκπροσωπεί μια κεντροδεξιά κυβέρνηση σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Μαζί με τον ηγέτη των Τόρηδων θα μπορούσαν να είχαν βρει πολλά κοινά σημεία και ταυτόχρονα να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν στο προφανές σημείο διαμάχης. Ένας πιο έμπειρος πολιτικός από τον κ. Σούνακ θα μπορούσε να είχε βρει έναν τρόπο να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του χωρίς να καταστρέψει την επίσκεψη.
«Πολιτική αδυναμία»
Η αδυναμία βαθμονόμησης μιας διπλωματικής επίπληξης εκφράζει πολιτική αδυναμία και ιδιοσυγκρασιακό ελάττωμα. Η ευέξαπτη πλευρά του πρωθυπουργού βγαίνει συχνά στην επιφάνεια. Φαίνεται στις συνεντεύξεις όταν δεν του αρέσει η ένταση ή η επιμονή των ερωτήσεων. Το χάρισμα μπορεί να υπερεκτιμηθεί και δεν συσχετίζεται με την ικανότητα, αλλά η έλλειψη χαρίσματος είναι σαφές μειονέκτημα σε έναν ηγέτη.
Η ετοιμότητα του κ. Σούνακ να θυσιάσει τις σχέσεις με ένα κράτος μέλος της ΕΕ είναι επίσης σύμπτωμα μιας ενστικτώδους ευρωσκεπτικιστικής προκατάληψης.
Ο πρωθυπουργός αναρριχήθηκε στην κλίμακα ενός Συντηρητικού Κόμματος που περιφρονεί το ευρωπαϊκό εγχείρημα και έχει πειστεί ιδεολογικά ότι η Βρετανία πρέπει να επιδιώξει αλλού τα οικονομικά και στρατηγικά της συμφέροντα . Η πραγματικότητα του Brexit θα έπρεπε να είχε διαψεύσει αυτή την κοσμοθεωρία, αλλά είναι πολύ βαθιά ριζωμένη».
Kαι καταλήγει ο Guardian στην ανάλυσή του: «Ίσως ο πρωθυπουργός απλά να μη νοιάζεται ή ίσως να περιορίζει τις επαφές με την ηπειρωτική Ευρώπη από φόβο μήπως αναστατώσει τους σκληροπυρηνικούς θιασώτες του Brexit. Είτε έτσι είτε αλλιώς, αποδείχθηκε ένοχος επειδή παραμέλησε ένα απαραίτητο στοιχείο της δουλειάς του. Στην περίπτωση του κ. Μητσοτάκη, προχώρησε από την αμέλεια στον βανδαλισμό. Οι σχέσεις μεταξύ Βρετανίας και Ελλάδας θα ανακάμψουν. Αλλά τη μεγαλύτερη ζημιά έχει υποστεί η φιλοδοξία του κ. Σούνακ να τον λαμβάνουν σοβαρά υπόψη στη διεθνή σκηνή».
