Οι επιστήμονες του NYU έκαναν μια σπουδαία ανακάλυψη. Πιστεύουν ότι τελικά κατάλαβαν πώς ακριβώς χτίστηκε η Μεγάλη Σφίγγα στην Αίγυπτο πριν από περισσότερα από 4.500 χρόνια.
Οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι έχουν εξερευνήσει, επί αιώνες, τα μυστήρια πίσω από τη Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας: Πώς έμοιαζε αρχικά; Τι σχεδιάστηκε να αντιπροσωπεύει; Ποιο ήταν το αρχικό της όνομα; Αλλά λιγότερη προσοχή έχει δοθεί σε ένα θεμελιώδες και αμφιλεγόμενο ερώτημα: Ποιο ήταν το έδαφος που αντιμετώπισαν οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι όταν άρχισαν να χτίζουν αυτήν την άμεσα αναγνωρίσιμη δομή – και άραγε αυτό το φυσικό περιβάλλον συνέβαλε στον σχηματισμό της;
Για δεκαετίες, οι ειδικοί συμφώνησαν ότι η λεπτομερής όψη του εμβληματικού ασβεστολιθικού αγάλματος που βρέθηκε κατά μήκος του ποταμού Νείλου στη Γκίζα ήταν πιθανότατα σκαλισμένη στο χέρι από μάστορες – αλλά ποτέ δεν κατέληξαν σε ασφαλές συμπέρασμα για το πώς δημιουργήθηκε το τεράστιο, πολυεπίπεδο σώμα.
Μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, η οποία έγινε δεκτή για δημοσίευση στο περιοδικό Physical Review Fluids, ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο ο άνεμος κινείται ενάντια σε σχηματισμούς βράχων για να κατανοήσει τελικά αυτό το μυστήριο.
Οι ερευνητές πήραν σωρούς από μαλακό πηλό με σκληρότερο, λιγότερο διαβρώσιμο υλικό ενσωματωμένο στο εσωτερικό για να αντιγράψουν το έδαφος στη βορειοανατολική Αίγυπτο και στη συνέχεια έπλυναν αυτούς τους σχηματισμούς με ένα γρήγορο ρεύμα νερού για να λειτουργήσει ως άνεμος. Στο τέλος, ο πηλός είχε σχηματισμό σαν Σφίγγα.
«Τα ευρήματά μας προσφέρουν μια πιθανή «ιστορία προέλευσης» για το πώς σχηματισμοί που μοιάζουν με Σφίγγα μπορούν να προκύψουν από τη διάβρωση», δήλωσε ο Leif Ristroph, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, σε μια δήλωση.
«Τα εργαστηριακά μας πειράματα έδειξαν ότι εκπληκτικά σχήματα που μοιάζουν με Σφίγγα μπορούν, στην πραγματικότητα, να προέρχονται από υλικά που διαβρώνονται από γρήγορες ροές».
Το πείραμα οδήγησε σε ένα «κεφάλι» λιονταριού, έναν «λαιμό», «πόδια» απλωμένα μπροστά στο έδαφος και μια τοξωτή «πλάτη».
«Υπάρχουν, στην πραγματικότητα, γιαρντάνγκ που υπάρχουν σήμερα που μοιάζουν με καθισμένα ή ξαπλωμένα ζώα, υποστηρίζοντας τα συμπεράσματά μας», επεσήμανε ο Ristroph.
Το πείραμα εξέτασε μια θεωρία που προτάθηκε αρχικά το 1981 από τον γεωλόγο Farouk El-Baz, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η Μεγάλη Σφίγγα δημιουργήθηκε φυσικά από τον άνεμο που διαβρώνει την άμμο.
«Η εργασία μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη για τους γεωλόγους, καθώς αποκαλύπτει παράγοντες που επηρεάζουν τους σχηματισμούς βράχων – δηλαδή, ότι δεν είναι ομοιογενείς ή ομοιόμορφες στη σύνθεση», πρόσθεσε ο Ristroph. «Τα απροσδόκητα σχήματα προέρχονται από τον τρόπο με τον οποίο οι ροές εκτρέπονται γύρω από τα σκληρότερα ή λιγότερο διαβρώσιμα μέρη».
