Στα χρονικά της ιστορίας, υπάρχουν ιστορίες αγάπης που ξεπερνούν τα όρια του χρόνου και της κοινωνίας. Ρομάντζα που έχουν αφήσει μόνιμο σημάδι στον κόσμο. Από το παθιασμένο, αλλά καταδικασμένο ειδύλλιο του Μάρκου Αντωνίου και της Κλεοπάτρας μέχρι την πολιτική ένωση -που μετατράπηκε σε ερωτική σχέση- της βασίλισσας Βικτωρίας και του πρίγκιπα Αλβέρτου, αυτές οι ερωτικές ιστορίες προσφέρουν μια ματιά στην προσωπική ζωή ηγεμόνων, κατακτητών και βασιλιάδων.
Καθώς εκτυλίσσονταν εν μέσω ανόδων και πτώσεων αυτοκρατοριών, σε εποχές που βασίλευαν οι πολιτικές ίντριγκες, αυτές οι ιστορίες αγάπης, της πραγματικής ζωής, αποκαλύπτουν τη διαρκή δύναμη και επιρροή που έχει η αγάπη στην πορεία των ανθρώπινων γεγονότων. Δεν είναι όλες αυτές οι ιστορίες αγάπης ευτυχισμένες, αλλά είναι όλες βαθιά ανθρώπινες.
1. Αντώνιος και Κλεοπάτρα – Κατέληξαν να αυτοκτονήσουν
Ίσως μια από τις πιο διάσημες ερωτικές σχέσεις στην ιστορία, είναι η σχέση της Κλεοπάτρας, βασίλισσας της Αιγύπτου, και του Μάρκου Αντωνίου, ενός ισχυρού Ρωμαίου στρατηγού. Η σύζευξή τους δεν ήταν απλώς ρομαντική, αλλά αναδιαμόρφωσε και το πολιτικό τοπίο του αρχαίου κόσμου.
Η Κλεοπάτρα, που φημιζόταν όχι μόνο για την ομορφιά της αλλά και για την ευφυΐα και το χάρισμά της, γοήτευσε τον Αντώνιο, όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 41 π.Χ. Η γοητεία της ήταν ένα ισχυρό όπλο και το χρησιμοποίησε στρατηγικά, για να συμμαχήσει με τον Αντώνιο εναντίον του κοινού τους εχθρού, του Οκταβιανού (που αργότερα θα γινόταν Αύγουστος). Ο έρωτάς τους άνθισε μέσα στις χλιδάτες αυλές της Αλεξάνδρειας, με μεγάλες γιορτές, εξωφρενικές επιδείξεις και χαλαρές βόλτες με βάρκες κατά μήκος του Νείλου.
Αλλά το ειδύλλιό τους δεν ήταν χωρίς διαμάχες. Πρώτον, ο Αντώνιος ήταν παντρεμένος και εγκατέλειψε τη σύζυγό του, Οκτάβια, για να είναι με την Κλεοπάτρα. Η εγκατάλειψη της πιστής Ρωμαίας συζύγου του για να είναι με μια ξένη (κάποια ελληνικής καταγωγής, μάλιστα) δεν ήταν ακριβώς καλή εικόνα για τον Αντώνιο και ο Οκταβιανός το χρησιμοποίησε στην προπαγάνδα του.
Οι άνθρωποι στην πατρίδα ανησυχούσαν επίσης ότι η πίστη του Αντώνιου είχε αλλάξει. Μπορούσε κανείς να τον εμπιστευτεί ότι θα έβαζε τις ανάγκες της Ρώμης πάνω από τις ανάγκες της Αιγύπτου; Αυτές οι ανησυχίες ήταν νερό στον μύλο του Οκταβιανού.
Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η σχέση τους ήταν καταδικασμένη να έχει τραγικό τέλος. Η ένωσή τους οδήγησε γρήγορα σε πολιτική ένταση που αναζωπυρώθηκε βίαια, στη μάχη του Ακτίου το 31 π.Χ., όπου οι ενωμένες δυνάμεις του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας αντιμετώπισαν το ναυτικό του Οκταβιανού. Τόσο ο Αντώνιος όσο και ο Οκταβιανός ήταν άριστοι στρατηγοί, αλλά πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η σχέση του Αντώνιου με την Κλεοπάτρα θόλωσε την κρίση του πρώτου. Στην πορεία προς το Άκτιο, είχε κάνει πολλά σοβαρά λάθη εναντίον του Οκταβιανού, χάνοντας μάχες που θα έπρεπε να είχε κερδίσει.
Η ερωτική ιστορία του ζευγαριού τελείωσε με την ήττα στο Άκτιο. Σύμφωνα με τους Ρωμαίους ιστορικούς, οι δυο τους κατέφυγαν στην Αλεξάνδρεια όπου πολιορκήθηκαν από τις δυνάμεις του Οκταβιανού. Η πιο διάσημη εκδοχή της ιστορίας τους τελειώνει με την Κλεοπάτρα να σκηνοθετεί τον θάνατό της για να αποφύγει τη σύλληψη. Στο άκουσμα των ειδήσεων, συντετριμμένος ο Αντώνιος λέγεται ότι αυτοκτόνησε, πέφτοντας στο σπαθί του.
Η Κλεοπάτρα, η οποία ήταν ακόμα ζωντανή, λέγεται ότι αυτοκτόνησε επιτρέποντας σε μια δηλητηριώδη οχιά (Αφρικής) να την δαγκώσει. Ο θάνατός τους σηματοδότησε το τέλος της δυναστείας των Πτολεμαίων στην Αίγυπτο και την άνοδο της αδιαμφισβήτητης εξουσίας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
2. Ο αυτοκράτορας Σαχ Τζαχάν έχτισε το Ταζ Μαχάλ για τη Μουμτάζ Μαχάλ
Ποιος είναι ο απόλυτος τρόπος για να δείξετε στο έτερον ήμισυ πόσο σημαντικό είναι για εσάς; Λοιπόν, αν είστε ο αυτοκράτορας Σαχ Τζαχάν της αυτοκρατορίας των Μογγόλων χτίζετε στη σύζυγό σας ένα από τα πιο διάσημα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα στον κόσμο.
Ο Σαχ Τζαχάν κυβέρνησε από το 1628 έως τον θάνατό του, το 1658. Πριν έρθει στην εξουσία, παντρεύτηκε την Kandahari Begum, κόρη ενός ισχυρού ευγενή. Στη συνέχεια, αφού έγινε αυτοκράτορας, παντρεύτηκε την Ακμπαραμπάντι Μαχάλ, αλλά δεν είναι πολλά γνωστά γι’ αυτήν. Στις 30 Απριλίου 1612 παντρεύτηκε τη Μουμτάζ Μαχάλ και ο έρωτάς του γι’ αυτήν άλλαξε τη ζωή του.
Δεν ήταν απλώς η αγαπημένη του σύζυγος- ήταν η πιο στενή του, πιστή και έμπιστη σύμβουλος. Με τραγικό τρόπο, κατά τη διάρκεια της γέννησης του δέκατου τέταρτου παιδιού τους, η Mumtaz Mahal απεβίωσε. Θλιμμένος, ο Σαχ Τζαχάν ορκίστηκε να τιμήσει τη μνήμη της με έναν εξαιρετικό τρόπο.
Αυτό το έκανε κτίζοντας ένα μεγαλοπρεπές, λευκό, μαρμάρινο μαυσωλείο, απαράμιλλης ομορφιάς, το Ταζ Μαχάλ. Έφερε τους πιο ειδικευμένους αρχιτέκτονες και τεχνίτες για να δημιουργήσουν αυτό το αρχιτεκτονικό θαύμα, το οποίο χρειάστηκε πάνω από 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Η εκπληκτική συμμετρία του και οι περίπλοκες λεπτομέρειες στέκονται ως αιώνιος φόρος τιμής στη μνήμη της Mumtaz.
Η αγάπη του Σαχ Τζαχάν για τη Μουμτάζ Μαχάλ και η δημιουργία του Ταζ Μαχάλ εξακολουθούν να γοητεύουν και σήμερα. Εκατομμύρια επισκέπτες από όλο τον κόσμο θαυμάζουν αυτό το σύμβολο αγάπης και αφοσίωσης, υπενθυμίζοντάς μας ότι η αληθινή αγάπη ξεπερνά τον χρόνο, τον τόπο, ακόμη και τη θνητότητα.
3. Νέρων και Ποππαία
Ο Νέρωνας δεν είναι ακριβώς ο πιο αγαπητός αυτοκράτορας της αρχαίας Ρώμης και αυτό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ερωτική του σχέση με την Ποππαία Σαμπίνα. Η ιστορία τους είναι μια ιστορία πάθους, φιλοδοξίας και ταραχών στην αρχαία Ρώμη. Ο Νέρων, διαβόητος για τη βασιλεία του, που χαρακτηρίστηκε από υπερβολές και τυραννία, γοητεύτηκε από την πανέμορφη Ποππαία Σαμπίνα, μια γυναίκα εξαιρετικής ομορφιάς.
Το ειδύλλιο άρχισε όταν ακόμα ό Νέρων ήταν παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο (μια -άλλη- Οκτάβια). Την είχε παντρευτεί ως νεαρός το 53 μ.Χ., αλλά ο γάμος τους δεν ήταν ποτέ ευτυχισμένος. Η σχέση του με την Ποππαία, παντρεμένη γυναίκα κι εκείνη, σύντομα έγινε σκανδαλώδης. Αυτό που έκανε όμως στη συνέχεια ο Νέρωνας χειροτέρεψε τα πράγματα.
Ο Νέρωνας ήθελε να παντρευτεί την Ποππαία, αλλά το διαζύγιο ήταν στιγματισμένο στη ρωμαϊκή κοινωνία. Για να το παρακάμψει αυτό κατηγόρησε την Οκταβία (η οποία ήταν εξαιρετικά δημοφιλής) για μοιχεία και συνωμοσία εναντίον του, γεγονός που του επέτρεψε να τη χωρίσει. Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Η Οκταβία ήταν κόρη του αυτοκράτορα Κλαύδιου, πράγμα που σήμαινε ότι είχε ισχυρούς συμμάχους. Ο Νέρωνας φοβήθηκε ότι η σύζυγός του μπορεί να αποφασίσει να πάρει εκδίκηση και αποφάσισε να την εξορίσει το 62 μ.Χ.
Την εξόρισαν στο νησί Παντατέρια (τη σημερινή Βεντοτένη), όπου αναγκάστηκε να ζει σε άθλιες συνθήκες. Πιστεύεται ότι ενώ βρισκόταν στην εξορία την ανάγκασαν να αυτοκτονήσει ή την δολοφόνησαν. Έτσι ο Νέρωνας παντρεύτηκε την Ποππαία σε έναν εξαιρετικά πολυτελή γάμο.
Η σχέση τους χαρακτηριζόταν από τρυφηλή ζωή με απολαύσεις. Η Ποππαία χρησιμοποίησε την επιρροή της στον Νέρωνα για να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα και φιλοδοξίες, συχνά εις βάρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η ένωσή τους διανθίστηκε από παρακμιακά πάρτι και επιδείξεις πλούτου, επιβαρύνοντας τη ρωμαϊκή οικονομία. Όλα τελείωσαν με δάκρυα. Σε μια κρίση οργής, ο Νέρωνας κλώτσησε την έγκυο Ποππαία, γεγονός που οδήγησε στο θάνατό της. Ήταν συντετριμμένος από την απώλειά της και της έχτισε έναν πολυτελή τάφο. Από εκεί και πέρα η βασιλεία του Νέρωνα κατέληξε σε χάος και επανάσταση, με αποκορύφωμα την αυτοκτονία του.
4. Ο φαραώ Ακενατόν και η βασίλισσα Νεφερτίτη
Τι θα λέγατε για μια ιστορία αγάπης που είναι λίγο πιο ευτυχισμένη; Όλοι έχουμε ακούσει το παλιό ρητό ότι πίσω από κάθε ισχυρό άνδρα κρύβεται μια γυναίκα. Λοιπόν, η Νεφερτίτη είναι η γυναίκα που αποδεικνύει ότι αυτό το παλιό ρητό είναι αληθινό.
Η ιστορία αγάπης τους είναι ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας. Χαρακτηρίζεται από ένα μοναδικό μείγμα ρομαντισμού, θρησκείας και ριζικών αλλαγών. Ο Ακενατόν, αρχικά γνωστός ως Αμενχοτέπ IV, ανέβηκε στο θρόνο τον 14ο αιώνα π.Χ. Η βασιλεία του διαμορφώθηκε ισχυρά από τη βαθιά αγάπη και τη συνεργασία του με τη Νεφερτίτη.
Η Νεφερτίτη δεν ήταν απλώς μια βασίλισσα- ήταν ένας ισχυρός εταίρος στη θρησκευτική και πολιτική επανάσταση του Ακενατόν. Μαζί ξεκίνησαν ένα τολμηρό ταξίδι για να μετασχηματίσουν τις πολυθεϊστικές πεποιθήσεις της Αιγύπτου στη λατρεία του θεού Ήλιου – Ατέν, υποστηρίζοντας τη μονοθεϊστική λατρεία αυτής της θεότητας.
Η αγάπη τους και το κοινό τους όραμα για τη θρησκευτική μεταρρύθμιση οδήγησαν στην κατασκευή μιας νέας πρωτεύουσας, της Αμάρνας, όπου θα μπορούσαν να ασκήσουν την πίστη τους, μακριά από τα παραδοσιακά κέντρα της αιγυπτιακής εξουσίας. Παρά τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα της βασιλείας τους, η αγάπη και η αφοσίωση του Ακενατόν και της Νεφερτίτης μεταξύ τους ήταν εμφανείς στις επιγραφές και τις απεικονίσεις που κοσμούσαν τους ναούς και τα μνημεία τους. Η Νεφερτίτη διαδραμάτιζε εξέχοντα ρόλο στις θρησκευτικές τελετές, και η προτομή της, που ανακαλύφθηκε στη σύγχρονη εποχή, αποτελεί διαχρονικό σύμβολο της ομορφιάς και της επιρροής της.
5. Η βασίλισσα Βικτώρια και ο πρίγκιπας Αλβέρτος
Η Νεφερτίτη και ο Ακενατόν δεν είναι οι μόνοι βασιλείς που είχαν ευτυχισμένο γάμο. Η ιστορία αγάπης της βασίλισσας Βικτωρίας και του πρίγκιπα Αλβέρτου είναι ένα διαχρονικό σύμβολο αφοσίωσης και συνεργασίας που άφησε ανεξίτηλο σημάδι στη βρετανική μοναρχία και τον 19ο αιώνα. Όταν η Βικτώρια ανέβηκε στον θρόνο το 1837, ήταν ανύπαντρη. Είχε γνωρίσει τον ξάδελφό της πρίγκιπα Αλβέρτο της Σαξονίας-Κόμπουργκ και Γκότα τον προηγούμενο χρόνο και η σχέση μεταξύ των δύο κρατών τους είχε κανονιστεί μυστικά. Αυτό που ξεκίνησε ως πολιτική συμφωνία σύντομα εξελίχθηκε σε μια βαθιά και διαρκή αγάπη.
Οι δυο τους παντρεύτηκαν το 1840 και ο γάμος τους ήταν ένας αληθινός γάμος από έρωτα, πράγμα ασυνήθιστο για τις βασιλικές ενώσεις της εποχής. Ο Αλβέρτος έγινε γρήγορα το δεξί χέρι της Βικτώριας. Συχνά λειτουργούσε ως ο πιο έμπιστος σύμβουλός της, διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο καθ’ όλη τη διάρκεια της βασιλείας της.
Η επιρροή του Αλβέρτου στη βικτοριανή Βρετανία ήταν βαθιά. Υπερασπίστηκε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, την τεχνολογική καινοτομία και την κοινωνική πρόνοια. Η οικογενειακή ζωή του ζευγαριού ήταν ιδιαίτερα ζεστή και στενή. Είχαν εννέα παιδιά. Η εικόνα της Βικτώριας και του Αλβέρτου ως στοργικών γονέων και συζύγων συνέβαλε στη διαμόρφωση των ιδεωδών της οικογένειας και της νοικοκυροσύνης τον 19ο αιώνα. Πίσω από κλειστές πόρτες, οι δύο τους λέγεται επίσης ότι είχαν μια… ενδιαφέρουσα σεξουαλική ζωή.
Ο Αλβέρτος πέθανε όμως με τραγικό τρόπο στις 14 Δεκεμβρίου 1861. Ήταν μόλις 42 ετών τότε. Ο θάνατός του συνέτριψε τη Βικτώρια. Μπήκε σε μια περίοδο πένθους που κράτησε για δεκαετίες. Φορούσε μαύρα και έμεινε αποτραβηγμένη από τη δημόσια ζωή. Ποτέ δεν συνήλθε πραγματικά και η υπόλοιπη ζωή της σημαδεύτηκε από βαθιά θλίψη.
6. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης δεν ξεπέρασε ποτέ την αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα
Ο Ναπολέων, η στρατιωτική ιδιοφυΐα που αργότερα θα γινόταν αυτοκράτορας των Γάλλων, συνάντησε για πρώτη φορά τη Ζοζεφίνα, μια γοητευτική και κομψή χήρα, το 1795. Εκείνη την εποχή ο στρατηγός Ναπολέων Βοναπάρτης ήταν ένα ανερχόμενο αστέρι στον γαλλικό στρατό και η Ζοζεφίνα ντε Μποαρνέ ήταν χήρα και μητέρα δύο παιδιών.
Λέγεται ότι ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά και ότι ο δεσμός μεταξύ τους ήταν ακαριαίος. Παντρεύτηκαν ένα χρόνο αργότερα, το 1796. Η γοητεία, η χάρη και η ζεστασιά της Ιωσηφίνας ήταν σε πλήρη αντίθεση με την αυστηρή συμπεριφορά του Ναπολέοντα.
Δυστυχώς, ο γάμος τους έμελλε να μην διαρκέσει. Το μόνο πράγμα που αγαπούσε ο Ναπολέων περισσότερο από τη σύζυγό του ήταν η καριέρα του και αμέσως μετά το γάμο τους, έφυγε για να πολεμήσει στις ιταλικές εκστρατείες των Γαλλικών Επαναστατικών Πολέμων. Οι εκστρατείες του τον έπαιρναν μακριά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κάτι που η Ιωσηφίνα γρήγορα βαρέθηκε.
Όταν ο Ναπολέων βρισκόταν στην πατρίδα του, οι δύο τους περνούσαν μεγάλο μέρος του χρόνου τους προσπαθώντας να δημιουργήσουν έναν αρσενικό διάδοχο για να διασφαλίσουν τη δυναστεία του Ναπολέοντα.
Παρά το γεγονός ότι είχε ήδη αποκτήσει δύο παιδιά, η Ιωσηφίνα αντιμετώπιζε προβλήματα σύλληψης. Ο Ναπολέων έβαλε για άλλη μια φορά τις φιλοδοξίες του πάνω από την αγάπη του. Το 1809, αφού είχε καταστεί σαφές ότι η Ιωσηφίνα δεν θα του έκανε ποτέ παιδί, ο Ναπολέων χώρισε την Ιωσηφίνα. Τα γράμματα της εποχής δείχνουν ότι οι δυο τους ήταν ακόμα ερωτευμένοι και ότι ο Ναπολέων πάλευε με την απόφαση. Είχε ραγίσει και τις δύο καρδιές.
Μετά το διαζύγιο, η Ιωσηφίνα έλαβε τον τίτλο της “Δούκισσας της Ναβάρας”, αλλά συνέχισε να ζει στη Γαλλία, όπου ο Ναπολέων της εξασφάλισε άνεση και ευημερία μέχρι το θάνατό της, το 1814. Τα τελευταία του λόγια λέγεται ότι ήταν: ” Γαλλία, στρατός, αρχηγός του στρατού, Ζοζεφίνα”.
7. Ο Κύρος ο Μέγας και η Κασσανδάνη έχτισαν μαζί μια αυτοκρατορία
Ο Κύρος ο Μέγας μνημονεύεται για πολλά πράγματα. Αυτός ο θρυλικός κατακτητής ένωσε τις περσικές φυλές και αφού κατέκτησε τους Μήδους (το 550 π.Χ.) ίδρυσε την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Στη συνέχεια, συνέχισε τις εκστρατείες του σε ολόκληρη την αρχαία Εγγύς Ανατολή, με τις αμέτρητες επιτυχημένες εκστρατείες του να μετατρέπουν την αυτοκρατορία του σε μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του αρχαίου κόσμου.
Γνώρισε και παντρεύτηκε την Κασσανδάνη, επίσης γνωστή ως Άτοσσα, κάπου γύρω στο 550 π.Χ. Ήταν κόρη του ισχυρού Μήδου βασιλιά Φαρνάκη και ο γάμος τους ήταν μέρος μιας σημαντικής πολιτικής συμμαχίας μεταξύ των περσικών και των μηδικών βασιλικών οικογενειών.
Ωστόσο, αυτό που ξεκίνησε απλώς ως πολιτική ένωση οδήγησε σε κάτι βαθιά συναισθηματικό. Η Κασσανδάνη έγινε έμπιστη σύμβουλος και σύντροφός του, μοιραζόμενη τόσο τους πολλούς θριάμβους όσο και τις προκλήσεις του. Ο γάμος τους «προικίστηκε» με αρκετά παιδιά, μεταξύ των οποίων ο Καμβύσης Β’ και η Σμερντίς (γνωστή και ως Bardiya ή Gaumata).
Ενώ ο Κύρος μνημονεύεται κυρίως ως κατακτητής, είχε και μια πιο ήπια πλευρά και ήταν σεβαστός για την καλοσύνη που έδειχνε στους λαούς που κατακτούσε. Επέτρεψε στους κατακτημένους λαούς να διατηρήσουν τα έθιμα, τις γλώσσες και τις θρησκείες τους, γεγονός που συνέβαλε στη σταθερότητα της αυτοκρατορίας του. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα της επιρροής που εξασκούσε η Κασσανδάνη επάνω του.
Λέγεται ότι όταν πέθανε η γυναίκα του, ο Κύρος ήταν απαρηγόρητος και διέταξε περίπλοκες τελετές κηδείας για να τιμήσει τη μνήμη της. Η κληρονομιά της αγάπης του Κύρου και της Κασσανδάνης επεκτάθηκε πέρα από την προσωπική τους σχέση. Η καλοπροαίρετη διακυβέρνηση του Κύρου και ο σεβασμός για τους διαφορετικούς πολιτισμούς και θρησκείες έθεσαν τα θεμέλια για τη διαρκή επιρροή της Περσικής Αυτοκρατορίας στον αρχαίο κόσμο.
Συμπέρασμα
Όταν μελετάμε τη ζωή σημαντικών προσωπικοτήτων της ιστορίας, είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι ήταν και αυτοί άνθρωποι. Η θέση τους στο χρόνο, τους απομακρύνει από εμάς, κάνοντάς τους να μοιάζουν περισσότερο με χαρακτήρες σε βιβλία παρά με πραγματικούς ανθρώπους από σάρκα και αίμα.
Όμως κάθε ηγεμόνας σε αυτόν τον κατάλογο ήταν ένα πραγματικό πρόσωπο, ένας άνθρωπος με τις δικές του σκέψεις και συναισθήματα. Αυτές οι ιστορίες αγάπης το αποδεικνύουν. Ακόμη και οι μεγαλύτεροι στρατιωτικοί ηγέτες της ιστορίας, άνδρες όπως ο Ναπολέων και ο Κύρος ο Μέγας, είχαν ανάγκη από κάποιον όταν γυρνούσαν σπίτι τους.
Αυτή η γνώση δεν τους εξανθρωπίζει απλώς, αλλά συνδέει και εμάς μαζί τους. Κάθε πρόσωπο σε αυτή τη λίστα έχει ένα κοινό, το ίδιο πράγμα που έχουμε κι εμείς μαζί τους, την αγάπη. Αυτές οι ιστορίες υπογραμμίζουν ότι η αγάπη δεν γνωρίζει σύνορα. Ξεπερνά την πολιτική, τις αυτοκρατορίες και τον ίδιο τον χρόνο. Αυτές οι ιστορίες αγάπης μάς υπενθυμίζουν ότι ακόμη και μέσα στις ταραχώδεις κρατικές υποθέσεις και το μεγαλείο των αυτοκρατοριών, η ανθρώπινη καρδιά αναζητά την συντροφιά και την στοργή.
