Αρχαιολόγοι στη νότια Τουρκία ανακάλυψαν τον χαμένο από δεκαετίες Ναό του Δία στην αρχαία πόλη Λίμυρα της Λυκίας, ολοκληρώνοντας μια πολύχρονη προσπάθεια να εντοπίσουν ένα ιερό που ήταν γνωστό από επιγραφές, αλλά παρέμενε άφαντο από το 1982.
Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια νέων ανασκαφικών αποστολών που διεξάγονται από κοινού από το Αυστριακό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και την Ομάδα Συντονισμού Ανασκαφών Λίμυρων, υπό τον επίκουρο καθηγητή Kudret Sezgin.
Η σπουδαία εξέλιξη που επιβεβαιώνει μακροχρόνιες υποθέσεις
Το τμήμα του ναού που αποκαλύφθηκε πρόσφατα βρέθηκε στη δυτική πλευρά της Λίμυρας, μιας σημαντικής λυκιακής πόλης χτισμένης στους πρόποδες του όρους Τότσακ, κοντά στη σύγχρονη Φοινίκη (αρχαία Φοίνιξ). Η τοποθεσία ήταν κάποτε η πρωτεύουσα του Λυκιακού Βασιλείου κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Περικλή και αργότερα, στη Βυζαντινή περίοδο, έγινε κέντρο της επισκοπής.
Η Λίμυρα είναι γνωστή σήμερα για τον μεγάλο αριθμό λαξευτών τάφων, μνημειωδών ταφικών κατασκευών όπως το Ηρώο του Περικλή, ένα θέατρο, ρωμαϊκό λουτρό και πολλά μνημεία. Ο Sezgin σημείωσε ότι τα αρχαιολογικά ίχνη υποδεικνύουν πρώιμες φάσεις αστικοποίησης που χρονολογούνται περίπου 2.400 χρόνια στο παρελθόν.
Εξήγησε ότι η ύπαρξη του ναού ήταν πάντοτε σαφής στις επιγραφικές πηγές, ωστόσο η ακριβής του θέση δεν είχε ποτέ ταυτοποιηθεί, προσθέτοντας ότι η ομάδα του κατέληξε στο συμπέρασμα—βασισμένο αποκλειστικά σε αρχαιολογικά στοιχεία—ότι επρόκειτο για τον ναό του Δία της κλασικής περιόδου.
Τόνισε ότι γραπτές πηγές από μεταγενέστερες περιόδους θεωρούν επίσης τον Δία ως την κύρια θεότητα της πόλης, γεγονός που ενίσχυσε την ταύτιση.
Νέες ανακαλύψεις που αλλάζουν όσα γνωρίζουμε για τη διάταξη της αρχαίας πόλης
Οι ανασκαφές έφεραν στο φως την ανατολική πρόσοψη του ναού, που θεωρείται η κύρια είσοδός του, μαζί με τους τοίχους που κάποτε σχημάτιζαν τη στοά του.
Σύμφωνα με τον Sezgin, η πρόσοψη εκτείνεται σε μήκος περίπου 15 μέτρων. Ο ναός αργότερα ενσωματώθηκε σε οχύρωση της βυζαντινής περιόδου και ο ιερός θάλαμος βρίσκεται τώρα κάτω από έναν ιδιωτικό πορτοκαλεώνα. Δήλωσε ότι οι εργασίες θα συνεχιστούν μόλις ολοκληρωθούν οι διαδικασίες απαλλοτρίωσης.
Κεραμικά θραύσματα που ανακτήθηκαν εντός της περιοχής βοήθησαν να αναχθεί η ιστορία του οικισμού της Λίμυρας πιο νωρίς, υποδεικνύοντας κατοίκηση ήδη πριν από πέντε χιλιετίες. Ο Sezgin είπε ότι η ανακάλυψη έχει αναγκάσει τους ερευνητές να επανεξετάσουν θεωρίες που ήταν από καιρό αποδεκτές σχετικά με την ανάπτυξη της πόλης.
Για παράδειγμα, ένα προγενέστερο πρόπυλο—μια περίτεχνη πύλη—που βρέθηκε κάτω από τη Ρωμαϊκή Οδό, τώρα θεωρείται ότι αποτελούσε την κύρια είσοδο στον ιερό περίβολο του ναού κατά την κλασική εποχή. Μια οχύρωση που προηγουμένως σχετιζόταν με την ελληνιστική περίοδο έχει επίσης επαναερμηνευτεί ως το προστατευτικό τείχος ορίου του ναού.
Η ταυτοποίηση του Ναού του Δία έχει ανοίξει τον δρόμο για μια ακριβέστερη ανακατασκευή της αρχαίας τοπογραφίας της Λίμυρας.
