Το χρονολόγιο των εργασιών και των ερευνών στο σημείο της μοιραίας σύγκρουσης της επιβατικής αμαξοστοιχίας με την εμπορική αμαξοστοιχία την μοιραία νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου στα Τέμπη, παρουσιάστηκε αναλυτικά από την Επιτροπή Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνωμόνων Οικογενειών, κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε σήμερα (26/02) το μεσημέρι.
Της Κωνσταντίνας Χαϊνά
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο κ. Κώστας Λακαφώσης Μηχανολόγος-Αεροναυπηγός Μηχανικός από την πρώτη κιόλας ημέρα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος οι γερανοί ξεκίνησαν να σηκώνουν τα βαγόνια. Συγκεκριμένα, έγινε μετακίνηση του καμένου βαγονιού Β2, μετακίνηση κομματιών Η/Μ της αμαξοστοιχίας IC 62 και κομματιών του Α1, ενώ την δεύτερη ημέρα σήκωσαν το βαγόνι του κυλικείου το οποίο ήταν καμένο και διαλυμένο, κι όλη την ημέρα πραγματοποιήθηκαν έρευνες στον χώρο, προσπαθώντας να βρουν οποιοδήποτε στοιχείο.
«Την τρίτη ημέρα, την Παρασκευή 3 Μαρτίου, είχαν τελειώσει όλα. Από το πρωί γίνονταν χωματουργικές εργασίες στο επίκεντρο της φωτιάς. Μπουλντόζες άρχισαν να στρώνουν το χώμα στο σημείο μηδέν, στο επίκεντρο της φωτιάς. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνει αυτό, γιατί ο γερανός θα μπορούσε να πατήσει στο σημείο και από την έξω πλευρά. Άρα την ίδια ημέρα, ο κρατικός μηχανισμός, είχε αποφασίσει πως “ό,τι ψάξαμε, ψάξαμε, τα μαζεύουμε και φεύγουμε”. Το Σάββατο, άρχισαν να απομακρύνονται τα χώματα και τα μπάζα με φορτηγά για να μεταφερθούν κάπου αλλού. Την Κυριακή απομακρύνθηκαν τα βαγόνια 5, 6 και 7. Την Δευτέρα, ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για την αποκατάσταση της γραμμής. Συνολικά έξι ημέρες μετά, ολοκληρώθηκε η διαμόρφωση του χώρου και πλέον δεν υπήρχε τίποτα».
Όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες, ο κ. Λακαφώσης επεσήμανε πως υπάρχουν ιδιώτες με πολιτικά ρούχα στο σημείο της τραγωδίας, υπάλληλοι της εταιρείας με γερανούς, καθώς και εθελοντές που συνέδραμαν. «Δεν υπάρχει περίμετρος ελέγχου. Έχουμε στον χώρο υπαλλήλους του ΟΣΕ και της Hellenic Train. Οι δύο εταιρείες που ελέγχονται ως κατηγορούμενοι, είχαν από την πρώτη στιγμή πλήρη πρόσβαση στο σημείο, χωρίς να αφήνω να εννοηθεί τίποτα παραπάνω. Υποτίθεται πως όποιος έμπαινε στον χώρο, θα έπρεπε να υπογράψει μπαίνοντας και βγαίνοντας. Αυτό δείχνει το πόσο σοβαρά χειρίστηκε το γεγονός ο κρατικός μηχανισμός. Είναι σαν να έχει γίνει φόνος σε ένα σπίτι, και να έχει πρόσβαση όλη η γειτονιά, και ίσως και ο δολοφόνος».
Το χρονολόγιο των εργασιών
- Τετάρτη 1/3 μετακίνηση καμένου Β2 με γερανό, μετακίνηση κομματιών Η/Μ της IC 62 και κομματιών του Α1
- Πέμπτη 2/3 ανύψωση καμένου βαγονιού Κυλικείου με γερανό, έρευνες όλη την ημέρα στο σημείο του Κυλικείου
- Παρασκευή 3/3 από το πρωί χωματουργικές εργασίες στο επίκεντρο της φωτιάς, στις 11:00 σύσκεψη στην Περιφέρεια, ανύψωση βαγονιού Β3 με γερανό, το απόγευμα απομάκρυνση Η/Μ εμπορικής Σάββατο 4/3 χωματουργικές εργασίες, απομάκρυνση χωμάτινων όγκων, μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων, απομακρύνονται λαμαρίνες, πλατφόρμες εμπορικής, ξεκινούν εργασίες αποκατάστασης γραμμής
- Κυριακή 5/3 απομάκρυνση βαγονιών Β5, Β6, Β7, επισκευή σιδηροτροχιών και αποκατάσταση γραμμής Δευτέρα 6/3 εργασίες αποκατάστασης γραμμής, χωματουργικά έργα στον περιβάλλοντα χώρο, στρώσιμο του πάρκινγκ
1η Μαρτίου
3 Μαρτίου (εικόνες 1,2)
Τρεις μήνες μετά εντοπίστηκαν τυχαία ανθρώπινα υπολείμματα
Κατά την διάρκεια της ομιλίας του, ο κ. Λακαφώσης τόνισε πως το ένα σκέλος των ερευνών είναι οι χημικές ουσίες και η συζήτηση για την φωτιά, ενώ το δεύτερο, και πιο σημαντικό κατά τον ίδιο, είναι ο σεβασμός στους νεκρούς, στους ανθρώπους που χάθηκαν και δεν έγινε αυτό που έπρεπε.
«Στις 3 Μαρτίου, ο κρατικός μηχανισμός αποφασίζει πως ολοκληρώνεται η έρευνα για τα θύματα, ενώ είχαμε ακόμη μία αγνοούμενη, αλλά κάποιος αποφάσισε “τέλος οι έρευνες και τα μαζεύουμε”. Στις 29 Μαρτίου, έγινε η πρώτη δειγματοληψία. Αυτό, θα έπρεπε να είχε γίνει από την πρώτη ή δεύτερη ημέρα του δυστυχήματος.
Η πιο σημαντική ημερομηνία για εμάς, είναι στις 31 Μαΐου, το οποίο από αφέλεια δεν το είχαμε αναφέρει νωρίτερα, καθώς εμπιστεύτηκα τον κρατικό μηχανισμό, τους θεσμούς και τις διαδικασίες, παραπάνω από ότι θα έπρεπε. Τότε λοιπόν, Με τον συνάδελφό μου τον κ. Πυργολιώτη ζητήσαμε άδεια από τον εφέτη ανακριτή για να πάμε στο Κουλούρι της Λάρισας, στο σημείο φύλαξης. Εκεί, βρεθήκαμε οι 2 μας και ένας ακόμη αστυνομικός που μας επέβλεπε και πήγαμε στο βαγόνι του κυλικείου, σε ότι είχε μείνει, που είναι ένα κομμάτι 6 μέτρων γεμάτο με αποκαΐδια. Εμείς ψάχναμε να βρούμε ίχνη τεχνικής φύσεως. Βρήκαμε μια μάζα λιωμένου αλουμινίου, την οποία την βγάλαμε για να καταλάβουμε σε πόση θερμοκρασία έφτασε το βαγόνι του κυλικείου. Κάτω από το κομμάτι αλουμινίου βρήκαμε ένα ανθρώπινο υπόλειμμα που θα έπρεπε να το βρει κάποιος άλλος πολύ νωρίτερα από εμάς, και πολύ κακώς το βρίσκουμε εμείς».
Όπως είπε, ενημέρωσαν με απόλυτη μυστικότητα την ανάκριση και τις αρχές, οι οποίες ήρθαν στη συνέχεια της ημέρας και το παρέλαβαν. «Θεωρήσαμε ότι κάποιος θα πάει να ψάξει περαιτέρω. Δεν πήγε κανείς. Εδώ πέφτουμε σε ένα μικρό κενό, δεν ξέρουμε ποιος θα έπρεπε να πάει. Δεν ξέρω ποιος είναι ο αρμόδιος. Ίσως το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας; Εκτιμώ ότι κανένας δεν αποφάσισε να το ψάξει περισσότερο για να μην φανεί ότι καθυστέρησε την προηγούμενη φορά. Πέρασε όλο το καλοκαίρι και συνειδητοποιήσαμε πως δεν έχει γίνει τίποτα. Προσπαθήσαμε να βρούμε αφορμές για να ξαναπάμε στο Κουλούρι της Λάρισας. Μας βρήκε ο Daniel και χάθηκε πολύς χρόνος. Ήταν πολύ βαρύ να σκεφτόμαστε ότι αν πλημμυρίσει ο χώρος μετά θα χαθούν όλα».
Εν τέλει, στις 15-16 Νοεμβρίου καταφέρνουν να ξαναπάνε και πάλι στο Κουλούρι της Λάρισας, αρκετούς μήνες αργότερα, για να συνεχίσουν τις έρευνές τους, για κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει την 1η-2η ημέρα. «Παρουσία του ιατροδικαστή Λάρισας, και έχοντας την χαρτογράφηση όπως την έχουμε κάνει, με πολύ μεγάλη ακρίβεια. Δηλαδή, το τι γινόταν πού, σε ποιο σημείο του τρένου, και σε κάθε βαγόνι, παίρνοντας το σημείο που καθόταν η αγνοούμενη Εριέττα, λέγαμε “εδώ ψάχνουμε”. Τότε, βρήκε ο αρμόδιος φορέας ευρήματα.
Παράλληλα, σε ένα δεύτερο σημείο του καμένου βαγονιού Β2, όπου γνωρίζουμε ότι έχουν χάσει την ζωή τους κάποιοι άνθρωποι, που δεν ήταν γραμμένοι στα εισιτήρια και έπρεπε κάπως να ταυτοποιηθούν, όντως βρέθηκαν προσωπικά αντικείμενα και ανθρώπινα υπολείμματα και στο δεύτερο μέρος που υποδείξαμε.
Μετά τις 15-16 Νοεμβρίου το ειδικό συνεργείο με τα σκυλιά έμεινε στο χώρο και επιβεβαίωσε πως δεν υπάρχει κάτι άλλο, για να ησυχάσουν πλέον οι οικογένειες. Τουλάχιστον έληξε οριστικά η έρευνα τέλη Δεκεμβρίου, και μπορούσαμε να πούμε στις οικογένειες ότι έστω και αργά, ότι μπορούσε να γίνει, έγινε. Δεν ξέρουμε τόσους μήνες μετά εάν κάτι άλλο μας ξέφυγε, τώρα δεν μπορούμε να πούμε κάτι για αυτό. Όλα αυτά, έπρεπε να έχουν βρεθεί νωρίτερα».
Το χρονολόγιο ερευνών
- 3 Μαρτίου ολοκλήρωση ερευνών για θύματα
- 29 Μαρτίου πρώτη χημική δειγματοληψία ΓΧΚ
- 31 Μαϊου τυχαία ανεύρεση ανθρώπινων υπολειμμάτων
- 29 Σεπτεμβρίου δειγματοληψία σε ΑΤ Τεμπών
- 25 Οκτωβρίου δεύτερη χημική δειγματοληψία ΓΧΚ
- 15-16 Νοεμβρίου έρευνες για ανθρώπινα υπολείμματα
- 21 Δεκεμβρίου ολοκλήρωση ερευνών για ίχνη DNA
