Συγκλονισμένος δήλωσε στο πολυσέλιδο απολογητικό υπόμνημα ο πλοίαρχος του Blue Horizon, στο οποίο ανέλυσε μία προς μία τις ενέργειες που έκανε πριν και μετά την δολοφονία του αδικοχαμένου 36χρονου Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά το βράδυ της Τρίτης (05/09), σε μία προσπάθεια να αντικρούσει τις βαριές κατηγορίες που αντιμετωπίζει.
Το απόγευμα της Κυριακής (10/09) ολοκληρώθηκαν οι απολογίες των τριών μελών του πληρώματος του Blue Horizon ενώπιον της ανακρίτριας Πειραιά για τον τραγικό θάνατο του 36χρονου Αντώνη, ενώ η ίδια μεταβαίνει στο Θριάσιο Νοσοκομείο της Ελευσίνας όπου νοσηλεύεται ο τέταρτος κατηγορούμενος προκειμένου να απολογηθεί.
Στο υπόμνημα που κατέθεσε ο πλοίαρχος, αναφέρονται όσα έχει καταγράψει ο ίδιος στο ημερολόγιο γέφυρας του πλοίου, το οποίο έχει κατασχεθεί και περιλαμβάνεται στην δικογραφία. «Εγώ ήδη από τις 20:30 της 05/09 βρισκόμουν στην γέφυρα του πλοίου, από κοινού με λοιπούς συναδέρφους μου αξιωματικούς και μη, και προετοιμάζαμε τον απόπλου του, που είχε καθοριστεί για τις 21:00, ωστόσο καθυστέρησε περίπου 10 λεπτά λόγω φόρτωσης οχημάτων.
Έπειτα από 40 λεπτά, όπως έχει καταγράψει ο πλοίαρχος στο ημερολόγιο, δηλαδή στις 21:09, είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία ασφαλούς φόρτωσης των οχημάτων, όπως και η επιβίβαση όλων των επιβατών, και στη συνέχεια «ζήτησα μέσω του ch 13 του Piraeus Marine Traffic από το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Πλοίων άδεια απόπλου, την οποία έλαβα στις 21:12 με προορισμό το λιμάνι του Ηρακλείου».
Άμεσα, μέσα σε ένα λεπτό, ο ίδιος ενημερώθηκε από τους αξιωματικούς πρύμνης και καταπέλτη ότι το πλοίο είχε αποδεθεί, κι αφού τον διαβεβαίωσε ο ύπαρχος ότι «είμαστε έτοιμοι να φύγουμε κι όλα έχουν καλώς», ο κατηγορούμενος έδωσε εντολή να σηκώσουν τον καταπέλτη.
Μάλιστα, ο πλοίαρχος τονίζει πως δεν υπέπεσε στην αντίληψή του καμία προγενέστερη διαμάχη μεταξύ του προσωπικού καταπέλτη και του θανόντος. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Σας δηλώνω υπεύθυνα ότι εγώ, απασχολούμενος με την διαδικασία απόπλου του πλοίου, η οποία είναι πολυσύνθετη και δαιδαλώδης, αναγκάζομαι να κοιτάω – και μόνο – την πλώρη του πλοίου και να συντονίζω ταυτόχρονα το προσωπικό της γέφυρας, έχοντας εμπιστοσύνη ότι το μεν τα εμπειρότατα στελέχη μου (πρύμνης, καταπέλτη, καταστρώματος) θα πράξουν τα δέοντα, σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεδεγμένα στην ναυσιπλοΐα και με βάση την εκπαίδευση και την πείρα τους, το δε η αρμόδια εποπτεύουσα Λιμενική Αρχή θα είχε μεριμνήσει, ως ώφειλε, για την διασφάλιση της διακοπής της κυκλοφορίας και της εν γένει προσέγγισης από και προς το πλοίο και μέχρι την απομάκρυνσή του και κατά τούτο ΔΕΝ υπέπεσε στην αντίληψή μου καμία προγενέστερη διαμάχη μεταξύ του προσωπικού καταπέλτη και του θανόντος.
Ακαριαία έδωσα εντολή στον ανθυποπλοίαρχό μου να μειώσει ταχύτητα και ισχύ μηχανών στην απειροελάχιστη πηδαλιουχική δύναμη (αναλύω παρακάτω τους λόγους) και να ενημερώσει ΆΜΕΣΑ μέσω vhf ch 13 το Piraeus Marine Traffic και ταυτόχρονα να καλέσει και τηλεφωνικά το Α’ Λιμενικό Τμήμα του Λιμεναρχείου Πειραιά, ως επιτάσσεται από το πρωτόκολλο ενεργειών, πράγμα το οποίο έγινε, ενώ μίλησα και ο ίδιος τηλεφωνικά με το παραπάνω τμήμα. Ειλικρινά, σας διαβεβαιώ ότι μέχρι εκείνη την στιγμή ΔΕΝ γνώριζα τι ακριβώς είχε συμβεί και μάλιστα φώναζα στο vhf στους ευρισκόμενους στον καταπέλτη αξιωματικούς «Ρε παιδιά τι γίνεται εκεί…;».
«Σημειώνω στο σημείο αυτό (επειδή έχει γίνει πολύς λόγος γιατί δεν έκανα άμεσα κράτη τις μηχανές και γιατί δεν ακινητοποίησα το πλοίο) ότι έδωσα εντολή στους υφισταμένους μου να ορίσουν την ελάχιστη δυνατή πηδαλιουχική ταχύτητα με κατεύθυνση προς την έξοδο του λιμένος, διότι σε διαφορετική περίπτωση το πλοίο θα έμενε ακυβέρνητο ΜΕ ΟΡΑΤΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΖΩΗΣ του πολυπληθούς πληρώματος και των εκατοντάδων επιβατών τόσο του πλοίου που κυβερνούσα εγώ όσο και λοιπών σκαφών ευρισκόμενων στο λιμένα του Πειραιώς, ένεκα του σοβαρού ενδεχομένου πρόσκρουσης είτε στον λιμενοβραχίονα, είτε στα ελλιμενισμένα σκάφη, είτε στον ντόκο, με περαιτέρω βάσιμο κι ορατό κίνδυνο συνθλίψεως του ανθρώπου που για άγνωστο σε μένα – μέχρι την στιγμή εκείνη – λόγο είχε βρεθεί στην θάλασσα. Ειλικρινά, βρέθηκα εντελώς αιφνιδιαστικά σε πρόδηλη κατάσταση ανάγκης και τραγικό ηθικό δίλημμα, καταληφθείς εντωμεταξύ από ταχύτατα αναπτυσσόμενα αισθήματα αγωνίας, άγχους και απογοήτευσης κι έπραξα αυτό που μού υπέδειξε εκείνη την στιγμή το ένστικτο και η εμπειρία μου, προς αποφυγή διακινδυνεύσεως και βλάβης υπέρτερων ποιοτικά και ποσοτικά εννόμων αγαθών».
«Περί τις 21.42 μμ, ήτοι περί τα 30’ μετά την αρχική μου επικοινωνία με το Κέντρο Ελέγχου Κυκλοφορίας Πλοίων και με το Α’ Λιμενικό Τμήμα, έλαβα εντολή για διακοπή πλού και αναμονή περαιτέρω οδηγιών, πράγμα που έπραξα άμεσα δίδοντας τις αντίστοιχες εντολές στο προσωπικό της γέφυρας και περί τις 22.01 μμ, ήτοι περί τα 45’ μετά την αρχική μου επικοινωνία έλαβα τηλεφωνική εντολή από τον ίδιο τον Κεντρικό Λιμενάρχη Πειραιά για επιστροφή του πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά, πράγμα το οποίο έπραξα άμεσα» καταλήγει.
