Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ παράνομου και επιβλαβούς περιεχομένου. Ορισμένοι τύποι περιεχομένου, για παράδειγμα η άρνηση του Ολοκαυτώματος, μπορεί να είναι παράνομοι σε ορισμένα κράτη μέλη, αλλά όχι σε άλλα. Το επιβλαβές περιεχόμενο, όπως η ρητορική μίσους και η παραπληροφόρηση, δεν είναι πάντα παράνομο. Απαιτείται αυστηρή διάκριση, καθώς οι δύο τύποι περιεχομένου απαιτούν διαφορετικές προσεγγίσεις – το παράνομο περιεχόμενο πρέπει να αφαιρείται, ενώ το επιβλαβές περιεχόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί και με άλλους τρόπους.
Οι ευρωβουλευτές θεωρούν ότι οι εθελοντικές δράσεις και η αυτορρύθμιση των διαδικτυακών πλατφορμών δεν επαρκούν. Ζητούν σαφείς, πανευρωπαϊκούς κανόνες για τον έλεγχο περιεχομένου, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων μηχανισμών «αναγγελίας και δράσης». Οι κανόνες πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο μηχανισμός:
-είναι αποτελεσματικός – οι χρήστες θα πρέπει να είναι σε θέση να κοινοποιούν εύκολα στους διαδικτυακούς μεσάζοντες την ύπαρξη δυνητικά παράνομου διαδικτυακού περιεχομένου, ώστε να μπορούν να το αφαιρέσουν γρήγορα
-δεν είναι αντικείμενο καταχρήσεων – σε περίπτωση επισήμανσης ή απόσυρσης περιεχομένου, οι θιγόμενοι χρήστες θα πρέπει να ειδοποιούνται και να έχουν τη δυνατότητα προσφυγής σε εθνικό όργανο επίλυσης διαφορών
– ο μηχανισμός να σέβεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των χρηστών, όπως η ελευθερία έκφρασης και ενημέρωσης, έτσι ώστε οι διαδικτυακοί μεσάζοντες να αφαιρούν παράνομο περιεχόμενο με συνετό, αναλογικό και αμερόληπτο τρόπο και να μην αποσύρουν περιεχόμενο που δεν είναι παράνομο.