Το 2017, αρχαιολόγοι στην Βρετανία εντόπισαν τον σκελετό ενός άνδρα που είχε καρφωμένο στην φτέρνα του ένα καρφί. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι τα οστά ανήκουν σε έναν Ρωμαίο σκλάβο, ο οποίος σταυρώθηκε κατά τον 3ο ή 4ο αιώνα μ.Χ.
Τώρα, μια νέα ψηφιακή απεικόνιση του προσώπου του σκλάβου παρουσιάστηκε στο BBC και δείχνει πώς θα μπορούσε να είναι στην πραγματικότητα.
«Αυτός ο άντρας είχε ένα τόσο απαίσιο τέλος που νιώθεις ότι βλέποντας το πρόσωπό του μπορείς να του δώσεις περισσότερο σεβασμό», λέει στο βρετανικό κανάλι η οστεοαρχαιολόγος και διευθύντρια σπουδών στην Αρχαιολογία και την Ανθρωπολογία στο Lucy Cavendish College του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, Corinne Duhig.
Με βάση την αρχική ανάλυση, οι ερευνητές γνώριζαν ότι ο άνδρας πέθανε σε ηλικία από 25 έως 35 ετών. Τα τραύματα στον σκελετό του και τα λεπτά οστά των ποδιών του αποκάλυψαν ότι πιθανότατα ήταν αλυσοδεμένος σε τοίχο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα λείψανά του βρέθηκαν σε ένα νεκροταφείο στο Κεϊμπριτζσάιρ μαζί με τα οστά περισσότερων από 40 ατόμων. Οι σκελετοί τους είχαν επίσης σημάδια ότι στην διάρκεια της ζωής τους έκαναν σκληρή χειρωνακτική εργασία.
Πώς ήταν θαμμένος
Ο σκελετός του άνδρα θάφτηκε με μια ντουζίνα σιδερένια καρφιά και μια ξύλινη σανίδα που μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για να σχηματίσει έναν σταυρό στον οποίο είχαν καρφωθεί τα χέρια και τα πόδια του. Τα λείψανα θεωρούνται το πιο καλά διατηρημένο παράδειγμα σταύρωσης της ρωμαϊκής εποχής στον κόσμο, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.
Για την ανακατασκευή του προσώπου, οι ερευνητές ζήτησαν τη βοήθεια του ιατροδικαστή και επικουρικού μέλους του διδακτικού προσωπικού του Πανεπιστημίου George Mason στη Βιρτζίνια, Joe Mullins, ο οποίος πραγματοποιεί συχνά ανακατασκευές προσώπων για τις αστυνομικές αρχές.
Ο Mullins χρησιμοποίησε αξονική τομογραφία του κρανίου του άνδρα και λογισμικό υπολογιστή για να δημιουργήσει το πλαίσιο του προσώπου. «Ήταν σαν να τοποθετούσα ένα αρχαίο παζλ», είπε στο Live Science ο Mullins. Μόλις φτιάχτηκε η δομή των οστών του άνδρα ο Mullins εξήγησε ότι «σκάλισε τους μύες του προσώπου του» χρησιμοποιώντας βιοδείκτες για να προσδιορίσει το πάχος τους.
Η ανακατασκευή του προσώπου
Οι ερευνητές του έδωσαν και ένα γενετικό προφίλ από το DNA του άνδρα. Έτσι ο Mullins κατάφερε να προσδιορίσει κάποιες λεπτομέρειες στα χαρακτηριστικά του άνδρα, όπως το χρώματα του δέρματος και των ματιών του.
«Με όλες αυτές τις πληροφορίες μπροστά μου, το αρχαίο παζλ ολοκληρώθηκε πολύ εύκολα. Είναι σαν να δημιουργείς ένα πορτρέτο από μέσα προς τα έξω», τόνισε ο Mullins.
Μάλιστα εξήγησε ότι αισθάνεται όταν μία ανακατασκευή προσώπου έχει ολοκληρωθεί επειδή «βλέπει ένα άτομο να τον κοιτάζει πίσω» από την οθόνη του υπολογιστή.
«Μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχω πάντα όταν εργάζομαι σε τέτοιου είδους περιπτώσεις είναι ότι αυτό το άτομο ήταν κάποτε ένας ζωντανός άνθρωπος», είπε ο Mullins. Και συνέχισε: «Αν και έζησε πριν από περισσότερα από 1.000 χρόνια και πέθανε κάτω από φρικτές συνθήκες, ήταν απλώς ένας άντρας. Αν και δεν ήταν Φαραώ ή βασιλιάς, ήταν απλώς ένας καθημερινός άνθρωπος και μπορώ επιτέλους να φτιάξω ένα πρόσωπο για την ιστορία του».
Πηγή: FOXreport.gr
Η Τεχνητή Νοημοσύνη στην Ελλάδα του 2030 – Τα 4 σενάρια
Πώς η Generative AI εξηγεί την ανθρώπινη μνήμη και φαντασία – Αποκαλυπτική νέα μελέτη
