Όταν οι αρχαιολόγοι βρήκαν χιλιάδες ασημένια νομίσματα σε περιοχές που το μέταλλο δεν ήταν σε αφθονία, πρόσθεσαν ένα μυστήριο στα όσα επί δεκαετίες προσπαθούσαν να λύσουν. Πού βρέθηκε τόσο πολύ ασήμι. Ήταν προφανές ότι από κάπου είχε έρθει.
Μεταξύ του 660-750 μ.Χ., η Αγγλό-Σαξωνική Αγγλία, γνώρισε μια μεγάλη αναβίωση του εμπορίου. Η εμπορική άνθιση οδήγησε σε τεράστια αύξηση της χρήσης ασημένιων νομισμάτων, μάλιστα περιορίζοντας τον χρυσό. Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει περίπου 7.000 από αυτές τις ασημένιες “δεκάρες”. Πρόκειται για έναν τεράστιο αριθμό, σχεδόν ίσο με αυτόν ολόκληρης της προγενέστερης Αγγλοσαξονικής περιόδου (5ος αιώνας – 1066 μ.Χ.).
Για δεκαετίες, οι ιστορικοί αναρωτιούνταν από πού προήλθε το ασήμι για να κοπούν όλα αυτά τα νομίσματα. Ομάδα ερευνητών από το Κέιμπριτζ, την Οξφόρδη και τα πανεπιστήμια του Άμστερνταμ, έλυσαν το μυστήριο. Μελέτησαν την σύνθεση των νομισμάτων που φυλάσσονται στο Μουσείο Fitzwilliam, στο Κέιμπριτζ.
Αρχικά, οι ερευνητές εξέτασαν 49 νομίσματα από το 660-820 μ.Χ. σε μικροσκόπιο. Πήραν μικροσκοπικά δείγματα και ανέλυσαν διάφορα στοιχεία και ισότοπα του μόλυβδου στο ασήμι, αποκαλύπτοντας δύο βασικά ευρήματα σχετικά με την προέλευση του ασημιού.
Πρώτον, στα παλαιότερα νομίσματα του 660-750 μ.Χ., βρέθηκε ότι το ασήμι είχε χημική και ισοτοπική υπογραφή που ταίριαζε με το ασήμι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ηλικία του μετάλλου προσδιορίστηκε από τον 3ο αιώνα έως τις αρχές του 7ου αιώνα. Το ασήμι των νομισμάτων ήταν πολύ παρόμοιο, με υψηλή περιεκτικότητα σε χρυσό. Αυτό έδειξε ότι η κύρια πηγή ήταν το βυζαντινό ασήμι που εισαγόταν στη Δυτική Ευρώπη πολύ πριν γίνει νόμισμα.
Οι δεσμοί της Βυζαντινής αυτοκρατορίας με την Αγγλία
Δεύτερον, σε μεταγενέστερα νομίσματα του 750-820 μ.Χ., το ασήμι ήταν πολύ διαφορετικό. Ταίριαζε με το ασήμι που έβγαινε από τα ορυχεία στο Μέλλε στη δυτική Γαλλία. Τα αρχεία δείχνουν ότι η εξόρυξη εκεί άνθισε τον 8ο-9ο αιώνα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ασήμι από το Μέλλε πλημμύρισε τα αποθέματα αργύρου της περιοχής μετά το 750 μ.Χ. και αναμείχθηκε με παλαιότερα Βυζαντινά αποθέματα αργύρου.
Αυτή η μελέτη παρέχει νέα στοιχεία για τους ισχυρούς ηγέτες της εποχής, όπως ο Καρλομάγνος και ο βασιλιάς Όφα της Μερκίας, οι οποίοι έλεγχαν την εξόρυξη αργύρου και την παραγωγή νομισμάτων. Δείχνει επίσης στενούς οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς που αναπτύχθηκαν μεταξύ της Αγγλίας, της Γαλλίας και άλλων περιοχών, καθώς εξαρτιόνταν από το ασήμι για να φτιάχνουν νομίσματα.
Ο τόπος προέλευσης των πολύτιμων πόρων, όπως το ασήμι, ήταν σημαντικός και μπορούσε να επηρεάσει τις σχέσεις μεταξύ των ηγεμόνων. Γενικά, η ανακάλυψη ρίχνει νέο φως στο εμπόριο και την πολιτική της πρώιμης, μεσαιωνικής, Βόρειας Ευρώπης.
