Πρόσφατες υποβρύχιες έρευνες, έφεραν στην επιφάνεια ένα επεξεργασμένο πέτρινο έπιπλο που ακουμπούσε στο βυθό της Γαλάζιας Σπηλιάς. Είναι μια σπηλιά, σε παραλία, διάσημη για το γαλάζιο χρώμα που έχουν εκεί τα νερά της θάλασσας και για το γεγονός ότι την χρησιμοποιούσε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, Τιβέριος ως ιδιωτική πισίνα.
Η Γαλάζια σπηλιά είναι ένα θαλάσσιο σπήλαιο στην ακτή του νησιού Κάπρι, διάσημο για το μπλε λαμπερό νερό που δημιουργείται από το φως του ήλιου που διαπερνά τη στενή τοξωτή είσοδο και την υποβρύχια κοιλότητα. Η σπηλιά έχει μήκος 60 μέτρα και πλάτος 25 μέτρα.
Η είσοδος έχει πλάτος δύο μέτρα και ύψος περίπου ένα μέτρο κατά την άμπωτη, επιτρέποντας την ασφαλή πρόσβαση μόνο όταν η παλίρροια είναι στα χαμηλά της και η θάλασσα ήρεμη. Τις έρευνες έκανε η Υπηρεσία Αρχαιολογίας, Καλών Τεχνών και Τοπίου της Μητροπολιτικής Περιοχής της Νάπολης.
Η σπηλιά στην αρχαιότητα
Κατά την αρχαιότητα, το σπήλαιο χρησίμευε ως ιδιωτικό σημείο κολύμβησης του αυτοκράτορα Τιβέριου (βασίλευσε από το 14 έως το 37 μ.Χ.). Ο ίδιος ανέθεσε την κατασκευή ενός αυτοκρατορικού νυμφαίου μέσα στην σπηλιά, το οποίο κοσμούνταν με διάφορα αγάλματα, συμπεριλαμβανομένων απεικονίσεων των ρωμαϊκών θεών.
Σε υποβρύχιες ανασκαφές κατά τη δεκαετία του 1960, βρέθηκαν τρία αγάλματα των ρωμαϊκών θεών της θάλασσας, του Ποσειδώνα και του Τρίτωνα, τα οποία εκτίθενται σήμερα σε μουσείο, στο Ανακάπρι. Επτά βάσεις αγαλμάτων ανασύρθηκαν επίσης από το δάπεδο της σπηλιάς το 2009.
Το νυμφαίο συνδέεται επίσης με τη Villa di Gradola, που βρίσκεται ακριβώς πάνω από τη Γαλάζια Σπηλιά. Η βίλα αυτή πιστεύεται ότι είναι μία από τις δώδεκα βίλες του Τιβέριου στο νησί, όπως καταγράφει ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Υπηρεσίας Αρχαιολογίας, Καλών Τεχνών και Τοπίου της Μητροπολιτικής Περιοχής της Νάπολης, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν σε βάθος 3 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του νερού έναν κατεργασμένο λίθινο όγκο, ο οποίος υποτίθεται ότι αποτελεί γλυπτή επίπλωση του αυτοκρατορικού νυμφαίου.
Χρησιμοποιώντας μπαλόνια, και κάνοντας προσεκτικούς ελιγμούς με τον λίθινο όγκο, κατάφεραν να τον περάσουν μέσα από το άνοιγμα της σπηλιάς. Στην συνέχεια τον έστειλαν, στο λιμάνι του Κάπρι για περαιτέρω μελέτη.
