Όσο μεγαλώνουμε, ο κοινωνικός μας κύκλος περιορίζεται και, σε ορισμένες περιπτώσεις, οδηγούμαστε σε απομόνωση. Κάποιες φορές, μεγαλώνοντας, οι γυναίκες οδηγούνται πιο εύκολα στην μοναξιά.
Για το φαινόμενο της απομόνωσης, δεν ευθύνονται μόνο οι περιστάσεις, αλλά σημαντικό ρόλο παίζουν και γνωρίσματα της προσωπικότητας. Αυτό σημαίνει ότι, ορισμένες γυναίκες προτιμούν την μοναξιά, και άλλες δυσκολεύονται να διατηρήσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις. Μήπως ανήκετε και εσείς στην κατηγορία αυτών των γυναικών;
Υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που συχνά οδηγούν τις γυναίκες σε μεγαλύτερη απομόνωση όσο ο χρόνος περνά.
9 χαρακτηριστικά των γυναικών που νιώθουν μοναξιά όσο μεγαλώνουν
- Τάσεις απομόνωσης
- Μεγάλη ανεξαρτησία
- Ιδιαίτερη ευαισθησία
- Φόβος απόρριψης
- Τελειομανία
- Απώλεια και πένθος
- Κοινωνικό άγχος
- Δυσκολεύονται να εμπιστευτούν
- Η αυτοεκτίμησή τους είναι συνυφασμένη με την παραγωγικότητα
Τάσεις απομόνωσης
Είναι γεγονός ότι τα στοιχεία της προσωπικότητάς μας, καθορίζουν την αλληλεπίδρασή μας με τον κόσμο γύρω μας. Ένα χαρακτηριστικό που συνδέεται άμεσα με την απομόνωση όσο μεγαλώνουμε είναι η εσωστρέφεια.
Οι γυναίκες που είναι εσωστρεφείς, απολαμβάνουν τον χρόνο που περνούν μόνες τους και χρειάζονται πολύ λιγότερη κοινωνική αλληλεπίδραση για να νιώσουν ικανοποίηση, σε σχέση με τις εξωστρεφείς.
Τα εσωστρεφή άτομα, αντλούν ενέργεια και δύναμη από τον χρόνο που περνούν μόνα τους, ενώ οι κοινωνικές εκδηλώσεις και συναντήσεις τα κουράζουν. Όσο οι γυναίκες μεγαλώνουν, προτιμούν περισσότερο τις μοναχικές δραστηριότητες και χόμπι, κάτι που τις οδηγεί σε μεγαλύτερη απομόνωση.
Μεγάλη ανεξαρτησία
Ένα χαρακτηριστικό, κοινό στις γυναίκες που οδηγούνται στην απομόνωση όσο ο χρόνος περνά, είναι ο υψηλός βαθμός ανεξαρτησίας. Για παράδειγμα, μία γυναίκα που έχει μάθει να κάνει τα πάντα μόνη της και να μην ζητάει βοήθεια, να είναι περήφανη και αυτάρκης, μπορεί με το πέρασμα του χρόνου να οδηγηθεί σε αυτό-επιβαλλόμενη μοναξιά.
Μάλιστα, μπορεί να προτιμά να κάνει κάτι μόνη της, όσο δύσκολο αν είναι, παρά να ζητήσει βοήθεια. Το χαρακτηριστικό της αυτό όχι μόνο περιορίζει την κοινωνικότητά της, αλλά εμποδίζει και τους άλλους να την πλησιάσουν. Αυτή είναι μία υπενθύμιση πως, ακόμη και τα προτερήματά μας μπορεί να γίνουν μειονεκτήματα αν φτάσουν στα άκρα.
Ιδιαίτερη ευαισθησία
Ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας των γυναικών που όσο περνούν τα χρόνια αποσύρονται κοινωνικά, είναι ο μεγάλος βαθμός ευαισθησίας τους. Οι γυναίκες αυτές αισθάνονται πιο έντονα τα συναισθήματά τους και επηρεάζονται βαθύτερα από τα λόγια και τις πράξεις των άλλων ανθρώπων. Η ευαισθησία δεν είναι εγγενώς αρνητική, όμως αν δεν τη διαχειριστούμε σωστά, μπορεί να οδηγήσει σε μοναξιά.
Αυτό συμβαίνει καθώς, οι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι μπορεί ν’ αποφεύγουν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, προκειμένου ν’ αποφεύγονται τα συναισθήματα δυσφορίας. Γι’ αυτό καταλήγουν να έχουν αυξημένη αίσθηση απομόνωσης.
Σύμφωνα με μία ενδιαφέρουσα στατιστική, ένα 15%-20% του πληθυσμού είναι πολύ ευαίσθητο. Πρόκειται δηλαδή για ένα αρκετά κοινό, αλλά παρεξηγημένο συναίσθημα που κάνει πολλές γυναίκες να αισθάνονται «διαφορετικές» ή «εκτός τόπου».
Φόβος απόρριψης
Ένα συχνό χαρακτηριστικό που φαίνεται να έχουν κοινό οι γυναίκες που με το πέρασμα του χρόνου απομονώνονται, είναι ο φόβος της απόρριψης. Ο φόβος της απόρριψης εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους: Μπορεί οι γυναίκες να μην παίρνουν πρωτοβουλία να επικοινωνήσουν, ίσως ακόμη και να διώχνουν τους ανθρώπους, υπό τον φόβο ότι θα τις απορρίψουν.
Ο φόβος απόρριψης προέρχεται από τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος ή από υποκείμενες ανασφάλειες, και αν και αποτελεί μορφή αυτο-προστασίας μπορεί να οδηγήσει στην αυτο-επιβαλλόμενη απομόνωση.
Ίσως πράγματι φαινομενικά ν’ ανακουφίζεται από αυτό που αντιλαμβάνεται ως απειλή απόρριψης. Ωστόσο μακροπρόθεσμα οδηγείται στην απομόνωση και την μοναξιά. Η αντιμετώπιση του φόβου της απόρριψης μπορεί να οδηγήσει στην υιοθέτηση υγιέστερων μηχανισμών άμυνας και να βελτιώσει ουσιαστικά τις κοινωνικές σχέσεις, αποτρέποντας τον κίνδυνο της απομόνωσης.
Τελειομανία
Γυναίκες που είναι τελειομανείς, βάζουν πολύ υψηλά στάνταρ για τις ίδιες και τους άλλους. Αυτό μπορεί όμως να οδηγήσει σε απογοήτευση κάθε φορά που τα στάνταρ τους δεν ικανοποιούνται.
Συν τω χρόνω, η απογοήτευση και η κριτική θα τις απομακρύνει από τις κοινωνικές επαφές. Η τελειομανία, εκτός από μη ρεαλιστικές προσδοκίες, θέτει ουσιαστικά εμπόδια στις ανθρώπινες σχέσεις και οδηγεί στην απομόνωση.
Απώλεια και πένθος
Όσο μεγαλώνουμε, εξοικειωνόμαστε με το πένθος και την απώλεια ολοένα και περισσότερο. Μπορεί, με το πέρασμα του χρόνου να έχουμε θρηνήσει τον θάνατο, φίλων, γονιών και συγγενών. Οι απώλειες έχουν βαρύ ψυχικό κόστος και δημιουργούν βαθιά αίσθηση πένθους και θλίψης.
Για ορισμένες γυναίκες, η απώλεια αυτή μπορεί να γίνει λόγος να αποσυρθούν από τις κοινωνικές επαφές. Όσο και αν, κατά τη διεργασία του πένθους, η απομόνωση είναι φυσιολογική και λυτρωτική, όταν γίνεται παρατεταμένη μπορεί να καταλήξει στην μοναξιά. Το πένθος οφείλει να κάνει τον κύκλο του αλλά, είναι βασικό να θυμάστε ότι υπάρχουν άνθρωποι που σας νοιάζονται και θέλουν να σας βλέπουν.
Η συνύπαρξη με αγαπημένα πρόσωπα μπορεί ακόμη να σας ανακουφίσει κατά τη διαχείριση του πένθους.
Κοινωνικό άγχος
Το κοινωνικό άγχος δεν περιγράφει την απλή συστολή ή το αίσθημα νευρικότητας που μπορεί φυσιολογικά να συνοδεύει ένα σημαντικό κοινωνικό γεγονός. Πρόκειται για μία βαθιά φοβία κατά τις κοινωνικές επαφές που οδηγεί σε αποφυγή και τελικά, σε απομόνωση. Ο άνθρωπος που βιώνει κοινωνικό άγχος, πανικοβάλλεται στη σκέψη και μόνο της παρουσίας του σε μία κοινωνική συγκέντρωση.
Τρέμει τόσο ότι θα τον κρίνουν ή ότι θα κάνει κάποιο λάθος και θα εκτεθεί, ώστε προτιμά να παραμείνει στο σπίτι, μόνος του. Σταδιακά, το κοινωνικό άγχος οδηγεί σε παρατεταμένες περιόδους απομόνωσης από τις οποίες είναι μετά δύσκολο να ξεφύγεις. Είναι αναγκαίο να αναγνωρίσετε ότι, η κοινωνική φοβία αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο και ότι για την αντιμετώπισή της υπάρχουν πολλοί και αποτελεσματικοί τρόποι.
Μπορείτε ν’ αναζητήστε επαγγελματική βοήθεια και να βρείτε υποστηρικτικά περιβάλλοντα τα οποία θα σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε τα εμπόδια της κοινωνικής σας ζωής. Μην ξεχνάτε ότι, ποτέ δεν είναι αργά να ζητήσετε βοήθεια και να δημιουργήσετε ένα υγιές κοινωνικό δίκτυο.
Δυσκολεύονται να εμπιστευτούν
Η εμπιστοσύνη είναι θεμέλιος λίθος των κοινωνικών επαφών και των ανθρωπίνων σχέσεων. Για ορισμένες γυναίκες, η ικανότητα να εμπιστευτούν τους ανθρώπους γύρω τους, μοιάζει με πραγματικό άθλο. Η δυσκολία να εμπιστευτείς κάποιον μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματικών εμπειριών του παρελθόντος, προδοσίας ή βίωσης πόνου.
Έτσι, αναπτύσσεται το ένστικτο της αυτοπροστασίας που κρατά τους ανθρώπους σε μία απόσταση προκειμένου να μην ξαναπληγωθούν στο μέλλον. Ωστόσο, η έλλειψη εμπιστοσύνης αποτρέπει τη δημιουργία ουσιαστικών σχέσεων, οδηγώντας σε απομόνωση. Όσο και αν οι εμπειρίες του παρελθόντος μας διαμορφώνουν, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι σκοπό να μας πληγώσουν.
Μαθαίνοντας να εμπιστευόμαστε ξανά, κάνουμε το καθοριστικότερο βήμα προς την καλλιέργεια υγιών ανθρώπινων σχέσεων και την αποφυγή της απομόνωσης.
Η αυτοεκτίμησή τους είναι συνυφασμένη με την παραγωγικότητα
Ζούμε σε μία κοινωνία που δοξάζει την παραγωγικότητα και την επίτευξη των στόχων. Για πολλές γυναίκες, ειδικά εκείνες που έχουν κατακτήσει πολλά στην καριέρα τους, η αίσθηση της προσωπικής τους αξίας είναι συνυφασμένη με την παραγωγικότητά τους.
Με την αλλαγή ή την εξασθένιση των παραδοσιακών ρόλων, οι γυναίκες αυτές μπορεί να δυσκολεύονται να διατηρήσουν την αυτοεκτίμησή τους ακλόνητη. Έτσι, βασανίζονται από αισθήματα ανεπάρκειας και επιδεικνύουν την τάση της αποφυγής των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων. Πάντα να θυμάστε ότι η αξία του ανθρώπου, είναι ανεξάρτητη από την παραγωγικότητά του. Αξίζετε ακριβώς για αυτό που είστε, άσχετα από το τι καταφέρνετε ή τι αποφέρετε.
Η δυναμική της κατανόησης
Κατανοώντας τις χαρακτηριστικές συμπεριφορές που οδηγούν στην μοναξιά, είναι ευκολότερο να κατανοήσουμε και τις ρίζες τους, καθώς και να σχετιστούμε, καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση, τη συμπόνοια και τη σύνδεση.
Η ποικιλομορφία και η περιπλοκότητα είναι η ομορφιά της ανθρώπινης φύσης. Αυτό που μπορεί να μοιάζει με κλίση στην μοναχικότητα μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μηχανισμός προστασίας ή κατάλοιπο από τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος.
Είναι αναγκαίο να θυμόμαστε ότι η αξία μας παραμένει αναλλοίωτη, ανεξάρτητα από το πέρασμα του χρόνου και από το πόσο αλλάζουν οι συνήθειες, οι προτιμήσεις και οι ανάγκες μας.
