Εχεικατσικωθεί στη χώρα και την εξετάζει, ετάζει καρδίας και νεφρούς, κόβει-ράβει, λύνει-δένει,
κλείνει συμφωνίες, δίνει μπροστάντζες, φυτεύει σμπίρους, γενικώς βάζει την Αποικίασεμίατάξη. Αυτό πωλείται, αυτό αγοράζεται, εκείνο λεηλατείται, αυτό εκδίδεται.
ΣτηνΕλλάδα ο χερ Φούχτελ,
στηΓερμανία ο κ. Σαμαράς, κι εν προκειμένω στη Βαυαρία, στο Μόναχο. Οπου συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό
φον χερ ΧορστΖεεχόφερ. Γιαβόλ!
Ασκώτηγλώσσαμου για να το προφέρει –ΧορστΖεεχόφερ– κάτι σαν γραμμήΖίγκφριντ, σαν άχτουνγκ άμα τε και ράους.
Χριστιανοκοινωνιστής ο φον χερ Χόρστ Ζεεχόφερ, έχουν και μια αδυναμία στις σύνθετες λέξεις οι Γερμανοί, αναλόγως ονομάζουν και τα κόμματά τους Χριστιανοδημοκρατικό, Χριστιανοκοινωνιστικό (σαν να λέμε Χριστιανοσοσιαλιστικό – και πιο δεξιά τα Ουράλια), Σοσιαλδημοκρατικό, Εθνικοσοσιαλιστικό – ουπς! άσ’ το αυτό,
αςμείνουμε στο Χριστιανοκοινωνιστικό και στον φύρερ (σ.σ.: αρχηγό) του κόμματος φον χερ Χορστ Ζεεχόφερ, από τον οποίον ο κ. Σαμαράς ζήτησε
κατανόηση,
υποστήριξη,
επενδύσεις,
ντηλ!
Ο Βαυαρόςπρωθυπουργός Χορστ Ζεεχόφερ (ασκούμαι: Ζέ-εχοφερ) έδειξε να έχει «αντίληψη του ελληνικού προβλήματος» (τον ενημερώνει, ως φαίνεται, ο κόμαντατουρκαμαραντενΦούχτελ) και υποσχέθηκε
στον Πτολεμαίο τον Αυλητή, συγγνώμην,
στον Σέλευκο τον Ψευδοσέλευκο, συγγνώμην,
στον Μανουήλ Παλαιολόγο, συγγνώμην,
στον Ελληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά
ότι θα λάβει πρόνοια για το ελληνικό ζήτημα – ωχ! πάλι «στο Μοναστηράκι Βαυαροί χωροφυλάκοι»…
Υστερα έπιασε (πιο πολύ) κρύο – χιονόνερο. Και σκοτεινιά. Στον σταθμό του Μονάχου, περιμένοντας το τραίνο, ο Αντώνης και ο Χρύσανθος ήπιαν ένα ουζάκι – στο τζουκ μποξ Ακης Πάνου και Καζαντζίδης
κι έξω ένα κρύοοο! Να παγώνουν στο στόμα σου οι λέξεις χερ-Χορστ-Ζεεχόφερ,
Ζεε-ε, κάτι σαν ωτομοτρίς που φρενάρει, χο-χοφ-φεερ, κάτι σαν μουντζούρης που ξεφυσάει ατμό και σφυρίζει ξενιτιά με φθηνή καπαρντίνα…
Σκύβουν τα κυπαρισσάκια το κεφάλι στη Μάνη, ξαφνικός ήλιος το απογευματάκι, λάμπει ολόχρυσος ο τόπος
όμως χο-χοφ-χεερ φθάνει ως το Ακροταίναρο κρύος ο βοριάς από τα Μαύρα Δάση, κρυώνει η λευκή πέτρα κι ανατριχιάζει το άγριο χορταράκι…
(Ιντερμέτζο: τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές κάποιος απολύεται.
Κάποιος άλλος κλαίει, δεν έχει για νοίκι, δεν έχει για φαΐ) – χόόό φυσάει ο άνεμος που
έρχεται απ’ τη Βαυαρία, έδειξε «κατανόηση» ο Χριστιανοκοινωνιστής, «υποσχέθηκε υποστήριξη», σε ευχαριστώ, ω Βαυαρία…
…μικρή αγγελία : «Ζευγάρι με δυο παιδιά θα δουλεύει για την εφορία».
Κι εγώ εδώ ανήμπορος τις λέξεις μου μαδώ – τις βούλεται αγορεύειν; ρωτάει φέρνοντας γυροβολιά το βλέμμα της η Πνύκα και σκάει στα γέλια η Εκκλησία του Δήμου, τραντάζεται ο τόπος από δωρικά χάχανα…