Την οργή των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών προκάλεσε η κίνηση της Hellenic Train να επιστρέψει το αντίτιμο των εισιτηρίων, χαρακτηρίζοντας μάλιστα το δρομολόγιο ως “μη ολοκληρωμένο”.
Πρόκειται για το δρομολόγιο της 28ης Φεβρουαρίου που πραγματοποίησε η μοιραία αμαξοστοιχία Intercity 62, οδηγώντας στον θάνατο 57 ανθρώπους, όταν συγκρούστηκε με την εμπορική αμαξοστοιχία. Μάλιστα, η επιστροφή του αντιτίμου έγινε μόνο σε όσους είχαν πληρώσει ηλεκτρονικά το εισιτήριο.
Συγγενείς των θυμάτων μιλάνε στο enikos.gr
Ο Στέλιος Ρίμπας, πατέρας τραυματία του μοιραίου Intercity χαρακτηρίζει την κίνηση της εταιρείας εξευτελιστική και μοιράζεται αναμνήσεις από τα πρώτα λεπτά μετά την τραγωδία.
“Δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να έχει συμβεί αυτό που συζητάμε τώρα. Μιλάμε για τη μέγιστη ξεφτίλα. Δεν αφήνουν τις οικογένειες , ειδικά αυτές που έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους στην τραγωδία, να ησυχάσουν. Είναι κωμικοτραγικό”, λέει στο enikos.gr
“Το παιδί μου ζει από θαύμα”
“Εμείς τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το ψυχολογικό κομμάτι της τραγωδίας. Βρισκόταν στο βαγόνι 6 και είχε μαζί της το laptop της για να δουλέψει κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Όμως, ο υπολογιστής της δεν είχε μπαταρία και αποφάσισε να μετακινηθεί στο βαγόνι 2, που ήταν το κυλικείο, για να βρει πρίζα και να καθίσει εκεί. Τελευταία στιγμή, όμως, άλλαξε γνώμη κι έτσι δεν πήγε ποτέ στο μοιραίο βαγόνι”.
“Με πήρε τηλέφωνο 5 λεπτά μετά τη σύγκρουση. Άκουγα από μέσα φωνές και ουρλιαχτά. Ταράχτηκα, όταν είδα ότι μου τηλεφωνεί, γιατί ήξερα ότι θ’ αργήσει να φτάσει, επειδή το τρένο ξεκίνησε με καθυστέρηση. Μου είπε, “μπαμπά έχει γίνει ένα ατύχημα, μην τρομάξεις, εγώ είμαι καλά. Βλέπω πολλή φωτιά, δεν ξέρω με τι τρακάραμε. Κάποια βαγόνια έχουν πέσει στο γκρεμό”. “Της είπα, προσπάθησε να βρεις ένα ξέφωτο και να βγεις έξω. Λίγη ώρα αργότερα τους έβαλαν σε λεωφορεία κι επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη”, περιγράφει ο Στέλιος Ρίμπας.
“Δύο ημέρες μετά το ατύχημα, επικοινώνησε μαζί της κάποιος από μία γραμμή υποστήριξης. Το παιδί, αντί να συνέρχεται, όσο συνειδητοποιούσε τι έχει συμβεί, γινόταν χειρότερα. Ξυπνούσε στον ύπνο της, πεταγόταν. Δεν ήθελε να γυρίσει πίσω στην πόλη που εργάζεται, γιατί δεν ήθελε να μπει ξανά στη διαδικασία να ταξιδέψει. Τις τελευταίες ημέρες αποφάσισε να καλέσει μόνη της σε κάποια ειδική γραμμή στήριξης για να μπορέσει να βοηθηθεί και να ξεπεράσει αυτό που της συνέβη. Κανείς άλλος να μην ζήσει αυτό που περάσαμε”.
“Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ψυχολογικός βιασμός. Νιώσαμε οργισμένοι”
Ο αδελφός του αδικοχαμένου Βάιου Βλάχου, Βαγγέλης, συγκλονίζει μιλώντας στο enikos.gr.
“Έχουμε δημιουργήσει ένα group το τελευταίο διάστημα περίπου είκοσι οικογένειες θυμάτων και τραυματιών και μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας γι’ αυτό που έχει συμβεί. Χθες, ενημερωθήκαμε από ανθρώπους που είχαν κλείσει ηλεκτρονικά οι ίδιοι το εισιτήριο για τους ανθρώπους τους, ότι εδώ και μία εβδομάδα η Hellenic Train έχει ξεκινήσει να επιστρέφει τα χρήματα του αντιτίμου στους λογαριασμούς χαρακτηρίζοντας το δρομολόγιο ¨μη ολοκληρωμένο”. Εκεί επικράτησε φρίκη. Νιώσαμε πολύ άσχημα. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ένας ψυχολογικός βιασμός”, τονίζει στο enikos.gr ο κ. Βλάχος.
“Η κοπέλα του αδελφού μου, το κορίτσι μας, βγήκε από την εντατική”
“Εδώ και περίπου μία εβδομάδα η Δάφνη μας έχει βγει από την εντατική. Βρίσκεται στο στάδιο της ανάρρωσης. Έχει διαφύγει τον κίνδυνο, αλλά χρειάζεται προσοχή. Τώρα, έχει αρχίσει το ψυχολογικό κομμάτι που είναι εξίσου σημαντικό με το σωματικό. Η Δάφνη θυμάται ακριβώς τι συνέβη το μοιραίο βράδυ. Κατάλαβε σχεδόν από τα πρώτα λεπτά της σύγκρουσης ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Βάιο”, προσθέτει.
Η Δάφνη και ο Βάιος ήταν μαζί 17 χρόνια. Πήραν το τρένο από τη Λάρισα εκείνο το μοιραίο βράδυ. Είχαν επισκεφθεί τον τόπο καταγωγής του 34χρονου στην Καρδίτσα και το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, αποφάσισαν να επιστρέψουν. Κάθισαν σε ένα από τα πρώτα βαγόνια που μετά τη σύγκρουση διαλύθηκαν. Ο Βάιος Βλάχος σκοτώθηκε ακαριαία και η κοπέλα του νοσηλεύτηκε με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Δεν θα ξανασμίξουν ποτέ…
“Δεν θα βρεθούμε ποτέ ξανά όλοι μαζί σαν οικογένεια”
“Τον αδελφό μου είχα να τον δω από κοντά από το 2019. Εγώ εργάζομαι στο εξωτερικό και λόγω της πανδημίας απαγορεύονταν οι μετακινήσεις. Δεν θα κάτσουμε ποτέ ξανά όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι, αγαπημένοι και χαρούμενοι. Τραγική ειρωνεία ότι ανήμερα της ονομαστικής εορτής του αδερφού μου και της κοπέλας του, συμπληρώνονται 40 ημέρες από το δυστύχημα”, καταλήγει.
