Σε απεργία προχωρούν οι εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία – Τα αιτήματα

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ), προκηρύσσει πανελλαδική 24ωρη απεργία την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου και συγκέντρωση – συλλαλητήριο έξω από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Σταδίου 29) στις 11.00 π.μ..

Αναφέρει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή της τα εξής:

“Επιχειρώντας να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της συνεχούς αντίστασης στη διαχρονική επίθεση στο Κοινωνικό Κράτος μέσω των συνεχιζόμενων και κλιμακούμενων αντιλαϊκών πολιτικών, διεκδικούμε ταυτόχρονα ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς στους νέους οργανισμούς οι οποίοι προέκυψαν μέσα από συνεχείς οργανωτικές αναδιαρθρώσεις και ενοποιήσεις. Ο ΕΦΚΑ, το ΕΤΕΑΕΠ, ο ΟΠΕΚΑ, ο ΕΟΠΥΥ και οι «πετσοκομμένοι» από αρμοδιότητες τ. ΟΕΕ & τ. ΟΕΚ (μετά τη βίαιη κατάργησή τους το 2012 ενσωματώθηκαν στον ΟΑΕΔ), δεν αποτελούν μόνο οργανισμούς «κομμένους και ραμμένους» στα μέτρα και στα πλαίσια της εφαρμογής και της υλοποίησης αυτών των πολιτικών αλλά και στυγνές «εργασιακές γαλέρες». Αποτελούν επίσης οργανισμούς υπό συνεχή «διαμόρφωση», λειτουργώντας ουσιαστικά σαν «πιλότοι» για την εφαρμογή των νέων διοικητικών και οργανωτικών προτύπων στο δημόσιο, στη λογική του αυταρχισμού, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και του περιορισμού βασικών τους αρμοδιοτήτων.

ΕΦΚΑ

Ξεκινώντας από τον ΕΦΚΑ, όπως αποδείχθηκε στην πράξη ο συγκεκριμένος φορέας δεν υφίσταται παρά μόνο στο επίπεδο της εφαρμογής των άμεσων μνημονιακών υποχρεώσεων. της Κυβέρνησης, με κάθε κόστος και με κάθε μέσο. Αναφερόμαστε στις άγριες περικοπές των παροχών μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού των νέων και του επανυπολογισμού των παλαιών συντάξεων. Γι αυτά αγωνιούσαν δύο χρόνια τώρα τόσο η Πολιτική Ηγεσία όσο και η Διοίκηση. Πρέπει όμως να τονίσουμε ότι, προς το παρόν διακρίνουμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου, αφού η νέα «αρχιτεκτονική» του συστήματος δηλαδή ο κεφαλαιοποιητικός του χαρακτήρας και ο δραστικός περιορισμός της εγγύησης των παροχών από το κράτος, κρύβει μεσοπρόθεσμα δυσάρεστες εκπλήξεις για ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας, ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Το ίδιο ισχύει για διατάξεις που αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες ασφαλισμένων που πολλές φορές περνούν «στα ψιλά», όπως π.χ. η κατάργηση της Ειδικής Προσαύξησης ΤΣΜΕΔΕ όπου ο δικαιούχος για 35 χρόνια ασφάλισης λάμβανε επιπλέον περίπου 1200 ευρώ και τώρα αυτό μειώθηκε κατά περίπου 70%! (κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την Μονοσύνταξη στο ΤΣΑΥ η οποία όμως καταργείται τέλος του 2019). Η πλήρης κατάργηση του ν. 4387/16 και κάθε άλλης αντιασφαλιστικής νομοθεσίας παραμένουν επομένως από τις πλέον βασικές και κρίσιμες διεκδικήσεις ολόκληρου του εργατικού κινήματος.

Ταυτόχρονα φρόντισαν να στήσουν τη «βιτρίνα» της ενοποίησης, η οποία εκ των πραγμάτων όπως τους είχαμε προειδοποιήσει περιορίζεται στις κεντρικές υπηρεσίες και εσχάτως βάση του οργανογράμματος στα γραφεία των εννέα (9) νέων γεν. διευθυντών που τοποθέτησε η Διοίκηση κατ’ εντολή του υφυπουργού Τ. Πετρόπουλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, χωρίς να γενικεύουμε ή να αφορίζουμε, οι συγκεκριμένες επιλογές δεν μπορεί παρά να προκαλούν σοβαρές επιφυλάξεις από τη μεριά μας, δεδομένων των δεκάδων αυθαιρεσιών και της αδιαφάνειας στη διαχείριση του προσωπικού ήδη από το καλοκαίρι του 2016, πριν δηλαδή από την έναρξη λειτουργίας του ΕΦΚΑ την 01/01/2017. Αυθαιρεσία και αδιαφάνεια που νομιμοποιήθηκαν και έλαβαν θεσμικό χαρακτήρα με την ψήφιση ειδικών νόμων με τους οποίους όλες οι σχετικές αρμοδιότητες συγκεντρώθηκαν άμεσα ή έμμεσα στο πρόσωπο του κου Πετρόπουλου, αναστέλλοντας ουσιαστικά τις σχετικές διατάξεις του υπαλληλικού κώδικα. Γι αυτό μιλήσαμε παραπάνω για «πιλοτική» οργάνωση και λειτουργία των νέων οργανισμών.

Όσο για το οργανόγραμμα το οποίο βέβαια ολοκληρώθηκε δύο χρόνια μετά τον αρχικό προγραμματισμό, αποτελεί προϊόν μιας «κομπογιαννίτικης» πρακτικής για την κατά παραγγελία δημιουργία ενός υδροκέφαλου, αθηνοκεντρικού, δυσλειτουργικού φορέα, ερήμην βέβαια των εργαζόμενων αλλά και της κοινής λογικής. Ακόμη όμως πιο ανησυχητικός είναι ο σχεδιασμός (ή ορθότερα η ανυπαρξία σχεδιασμού), για την πλήρη εφαρμογή του. Εκτός αν πιστεύουν ότι θα πάρουμε στα σοβαρά αυτό που ειπώθηκε στη σχετική επιτροπή για το αρχικό στάδιο εφαρμογής και αφορά στην υποχρέωση των υπαλλήλων στη χρήση σχετικού εγχειριδίου που θα περιλαμβάνει τις διατάξεις ΟΛΩΝ των ενοποιημένων ταμείων. Δηλαδή ο συνάδελφος π.χ. του πρώην ΟΓΑ θα έχει μπροστά του στο γκισέ τον ασφαλισμένο του πρώην ΙΚΑ, ΟΑΕΕ κ.λ.π. και θα ψάχνει το «usermanual», προκειμένου να τον εξυπηρετήσει. Αλήθεια αυτοί που το σκέφτηκαν έχουν ποτέ βρεθεί στην «πρώτη γραμμή» της εξυπηρέτησης;

Παρά τις βαρύγδουπες λοιπόν εξαγγελίες και δηλώσεις , ο ΕΦΚΑ έως σήμερα απέτυχε πλήρως στους οργανωτικούς και υποτίθεται «αντιγραφειοκρατικούς» ιδρυτικούς του στόχους, δηλαδή:

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΕΤΕΑΕΠ

Συνεχίζουμε με τοΕΤΕΑΕΠτο οποίο στα συνολικότερα ζητήματα δεν αποτελεί παρά μικρογραφία του ΕΦΚΑ, αντιμετωπίζοντας τα ίδια οργανωτικά και λειτουργικά προβλήματα γι αυτό και οι διεκδικήσεις είναι κοινές (οργανόγραμμα, κανονισμός παροχών, σύνθεση Δ.Σ. και ειδικότερα προβλήματα ενοποίησης των ταμείων). Αναφερόμαστε βέβαια στην έκταση και όχι στην ένταση των προβλημάτων, αφού σε πολλές περιπτώσεις είναι ακόμη πιο σοβαρά, ιδιαίτερα για ότι αφορά στην έλλειψη προσωπικού και στις συνθήκες εργασίας. Σε συνδυασμό δε, με το μεγάλο όγκο εκκρεμών συνταξιοδοτικών υποθέσεων (75000 Επικουρικές και 20000 εφάπαξ), προκαλεί απίστευτη πίεση στους εργαζόμενους, εντατικοποίηση της εργασίας, αυθαίρετες μετακινήσεις υπαλλήλων, παράλληλα καθήκοντα και διάθεση υπαλλήλων (οι αριθμοί των καθυστερούμενων συντάξεων τόσο στην επικουρική όσο και στο εφάπαξ είναι θα λέγαμε «πλασματικοί», αφού δεκάδες χιλιάδες αιτήματα δεν εμφανίζονται επειδή εκκρεμεί η έκδοση της κύριας σύνταξης). Όσο για το επίπεδο των παροχών, μετά τα συνεχή «σφαγεία» όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, τους «μαθηματικούς τύπους» και τον «επανυπολογισμό» του νόμου Κατρούγκαλου, έχουν λάβει τη μορφή φιλοδωρήματος και για τα εφάπαξ μετά το 2014 της άτοκης επιστροφής εισφορών.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΟΠΕΚΑ

OΟΠΕΚΑόπως είναι γνωστό αφορά στις προνοιακές υπηρεσίες του πρώην ΟΓΑ, αφού οι ασφαλιστικές – συνταξιοδοτικές μεταφέρθηκαν στον ΕΦΚΑ (να τονίσουμε εδώ ότι, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι του ΕΦΚΑ – ΑΓΡΟΤΩΝ, η τρομερή έλλειψη προσωπικού και οι συνθήκες εργασίας είναι απερίγραπτα).

Από την πρώτη μέρα εκφράσαμε τις πάγιες θέσεις μας για τον εντελώς διαφορετικό κοινωνικό χαρακτήρα που ο νέος Οργανισμός οφείλει να υπηρετήσει, σε αντίθεση με τη σκοπιμότητα που καθ’ υπόδειξη των δανειστών έρχεται με τη σημερινή του μορφή να διεκπεραιώσει. Δηλαδή, τη μετατροπή της «συστημικής» διογκούμενης φτώχειας σε στρατηγική μεταβλητή δημιουργίας και διαχείρισης του «υποστηριζόμενου» πολίτη, του προνοιακού «επαίτη» και όχι του «δικαιούχου» στο πλαίσιο της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και των αντίστοιχων δικαιωμάτων. Έστησαν δηλαδή, έναν οργανισμό «συμπληρωματικό» και απαραίτητο για τη συνέχιση και τη διεύρυνση των αντεργατικών-αντιασφαλιστικών πολιτικών τους, έτοιμο να υποδεχτεί τους ανέργους, τους υποαπασχολούμενους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους οι οποίοι θα πολλαπλασιάζονται χρόνο με τον χρόνο ως αποτέλεσμα αυτών των συγκεκριμένων πολιτικών.

Τονίσαμε επίσης το γεγονός ότι τέτοιου είδους «μεταρρυθμιστικές» πρωτοβουλίες, με άλλοθι τον «εξορθολογισμό» και τις οργανωτικές και λειτουργικές δυσχέρειες, οδηγούν συνήθως άμεσα ή έμμεσα στον περιορισμό ή στην κατάργηση παροχών και ο ΟΠΕΚΑ δυστυχώς δεν θα αποκλίνει από τον ανωτέρω κανόνα. Διαφορετικά, δεν είχαν κανένα λόγο να αποφύγουν –κατά τα πρότυπα του ΕΦΚΑ– τη δημιουργία Ενιαίου Κανονισμού Παροχών ταυτόχρονα με την έναρξη λειτουργίας του νέου Οργανισμού. Επίσης, η οργανωτική προχειρότητα, το διοικητικό μοντέλο όπως και οι σχετικές πρακτικές είναι αντιγραφή από τον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ.

Τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι του ΟΠΕΚΑ στην εργασιακή τους καθημερινότητα αφορούν σε μια υπερπροσπάθεια να υπερβούν παλιά εμπόδια που παραμένουν – με απόλυτη ευθύνη των διοικήσεων και της πολιτικής ηγεσίας – αλλά και νέα που συνεχίζουν να ορθώνονται μπροστά τους, ώστε να κατορθώνουν τελικά να εξυπηρετήσουν με επάρκεια και αξιοπρέπεια όλους ανεξαιρέτως τους συμπολίτες μας. Τα προβλήματα ωστόσο χρονίζουν και διογκώνονται και παρά τις επαναλαμβανόμενες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις παραμένουν ανεπίλυτα:

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

ΕΟΠΥΥ

Σχετικά με τον ΕΟΠΥΥ είναι γνωστό ότι, ιδρύθηκε με το ν. 3918/11 και καλύπτει σχεδόν το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού στις παροχές υγείας. Από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα έχει υποστεί τεράστιες αλλαγές – ν. 4238/14 των μονάδων υγείας στο Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας (Π.Ε.Δ.Υ.) και αλλαγή σκοπού, παραμένοντας μόνο αγοραστής υπηρεσιών υγείας. Τα οικονομικά του τελούν υπό τη σκληρή εποπτεία των «θεσμών» και ουσιαστικά χρόνο με το χρόνο υποβαθμίζονται οι παροχές υγείας μέσω συνεχών περικοπών.

Η σύσταση και λειτουργία Αυτοτελούς Τμήματος Εποπτείας, Ανάπτυξης και Λειτουργίας ΕΟΠΥΥ στο Υπουργείο Υγείας, το οποίο θεσμοθετήθηκε με το Π.Δ. 121/17 «Οργανισμός του Υπουργείου Υγείας», στην ουσία καταργεί την αυτονομία του φορέα και θέτει τον Οργανισμό υπό την ηγεμονία του εκάστοτε υπουργού.

Σημαντικό ζήτημα είναι η έλλειψη «Οργανισμού», που είναι απαραίτητος για την λειτουργία ενός φορέα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλές δυσχέρειες στη λειτουργία και στην οργάνωσή του. Η έλλειψη προσωπικού στην Κεντρική Υπηρεσία αλλά και σε πολλές από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις δημιουργεί επίσης σοβαρά προβλήματα.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

τ. ΟΕΚ – τ. ΟΕΕ

Τέλος, για ότι αφορά στους τ. ΟΕΚ και ΟΕΕ, όλοι γνωρίζουμε ότι, το 2012 καταργήθηκαν «εν μια νυχτί» στα πλαίσια της επιχειρούμενης διαδικασίας διάλυσης και κατάργησης του Κοινωνικού Κράτους. Το μεγαλύτερο μέρος των συναδέλφων μεταφέρθηκαν στον ΟΑΕΔ και θεωρητικά το ίδιο ίσχυσε για τις αρμοδιότητες των δύο οργανισμών. Ουδέποτε βέβαια αυτές οι αρμοδιότητες και οι αντίστοιχες υπηρεσίες δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως. Ουδέποτε επίσης δεν συζητήθηκε σοβαρά και φυσικά δεν υλοποιήθηκε η υπόσχεση της σημερινής Κυβέρνησης για την επανίδρυση τους.

Βασικό στόχο και πάγιο αίτημα τόσο του ΠΑΝ.Σ.ΥΠ.Ο. όσο και της ΠΟΠΟΚΠ, αποτελεί η Ίδρυση Φορέα Κοινωνικής και Στεγαστικής Πολιτικής στην χώρα μας, σαν βασική αναγκαιότητα της κοινωνίας μας. Η Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας δεν διαθέτει αυτόνομο φορέα Στεγαστικής Πολιτικής, γεγονός απαράδεκτο αν αναλογιστεί κανείς τις τεράστιες στεγαστικές ανάγκες των πολιτών και τις δυνατότητες αξιοποίησης του στεγαστικού αποθέματος στη χώρα μας. Η εκπροσώπηση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημόσιων, Συνεταιριστικών και Κοινωνικών Φορέων Στέγασης «Housing Europe» η οποία αποτελείται από περισσότερους από 40.000 φορείς – παρόχους στέγασης από 23 χώρες, πρέπει να αποτελέσει άμεσο στόχο του νέου φορέα αλλά και του ΟΑΕΔ, όσο εκείνος αποτελεί τον καθολικό διάδοχο του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.

Έως τη δημιουργία του ως άνω φορέα και με δεδομένη την υποχρέωση του Κράτους να διαθέτει τις εισφορές των εργαζομένων για τους σκοπούς για τους οποίους παρακρατούνται:

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

Συνεχίζουμε λοιπόν τον αγώνα για την υπεράσπιση του Κοινωνικού Κράτους, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Ζητάμε τη στήριξη και καλούμε τους συλλογικούς φορείς εργαζομένων και συνταξιούχων στη συγκέντρωση – συλλαλητήριο έξω από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Σταδίου 29) την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019 στις 11.00 π.μ.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

Πηγή: enikonomia.gr

Exit mobile version