Οι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν στην απεργία κατά του εργασιακού νομοσχεδίου, που εξήγγειλε η ΑΔΕΔΥ για την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου.
Σε σχετική ανακοίνωση, η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) καλεί όλους να συμμετέχουν στην απεργία και στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έχει προγραμματιστεί στην Πλατεία Κλαυθμώνος.
«Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. αποφάσισε την προκήρυξη 24ωρης Πανεργατικής Πανελλαδικής Απεργίας, την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου, ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Απαιτούμε την απόσυρσή του και καλούμε τους/τις εργαζόμενους/ες να πάρουν μέρος στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιούνται την ίδια μέρα σε όλη τη χώρα.
Η ΟΛΜΕ καλεί στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ΑΔΕΔΥ στην Πλατεία Κλαυθμώνος, ώρα 10.30 π.μ. Όλοι/ες στον Αγώνα! Όλοι/ες στην Απεργία!», τονίζει η ΟΛΜΕ σε σχετική ανακοίνωση.
Η ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ
Στην απεργία της Πέμπτης συμμετέχει και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) με σύνθημα «να μην μετατραπεί η δουλειά σε δουλεία». Μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση που εξέδωσε η ΟΙΕΛΕ τονίζει ότι κύριο αίτημα είναι η απόσυρση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας, το οποίο «”συμπληρώνει” τις διατάξεις του Νόμου Χατζηδάκη, αλλά προσθέτει μια εφιαλτική διάσταση. Την αλλαγή παραδείγματος, όχι μόνο για την εργασία, αλλά για τις ζωές μας».
Η ΟΙΕΛΕ επισημαίνει: «Η εισαγωγή νέων συμβάσεων «ευκαιριακής» απασχόλησης, η επέκταση της υποχρεωτικότητας του 7ημέρου, το νέο ωράριο-λάστιχο, συχνά σε εικονικά πολλαπλούς εργοδότες, τα νέα εμπόδια στις εργασιακές κινητοποιήσεις είναι πλευρές μιας νέας πραγματικότητας για τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας επιχειρούν να πείσουν την κοινωνία ότι η 16ωρη εργασία σε περισσότερες από μία δουλειές είναι μονόδρομος για την επιβίωση, ότι η ανάπαυση, η δημιουργία οικογένειας, ο χρόνος με τα παιδιά μας είναι περιττά ή είδη πολυτελείας, αποκλειστικά για τα μέλη μιας ολιγάριθμης ελίτ. Ότι επιστρέφουμε ολοταχώς στη ζωή των ανθρώπων της πρώτης βιομηχανικής περιόδου. Ότι θα ζήσουμε έναν ντικενσιανό εφιάλτη σε μια χώρα που έχει μετατραπεί σε ειδική οικονομική ζώνη.
Για την ιδιωτική εκπαίδευση, η επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων και η εντατικοποίηση της εργασίας είναι μια πραγματικότητα, ιδίως την τελευταία 4ετία. Μπορεί οι εκπαιδευτικοί με διοριστήριο στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια να απέφυγαν τα χειρότερα μετά την άμεση παρέμβαση της ΟΙΕΛΕ (της πρώτης Ομοσπονδίας που ασχολήθηκε εντατικά με το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας), όμως ο κίνδυνος είναι άμεσος για τους συναδέλφους στις απογευματινές δράσεις των σχολείων. Σημαντικός είναι ο κίνδυνος και για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς της μη τυπικής εκπαίδευσης, καθώς οι επιχειρηματίες σε Φροντιστήρια και σε Κέντρα Ξένων Γλωσσών «ψάχνονται» για το πώς θα βρουν νομικό παραθυράκι να μετατρέψουν συμβάσεις ορισμένου και αορίστου χρόνου σε ευκαιριακές συμβάσεις.
Γιατί απεργούμε;
-Γιατί, ακόμη κι αν δεν αφορά άμεσα κάποιους εργαζόμενους, η δραματική αλλαγή που επιβάλλεται στις εργασιακές σχέσεις θα προκαλέσει αργά ή γρήγορα επιπτώσεις σε όλο το φάσμα της εργασίας. Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, υπάρχει κίνδυνος και για το δικό σου.
-Για να μην επιβληθεί οριστικά ένας Μεσαίωνας στην εργασία, για να μην μετατραπεί η δουλειά σε δουλεία. Με το «αφεντικό» να στήνει εικονικές, παράλληλες εταιρείες, ώστε να απασχολεί ατελείωτες ώρες τους εργαζόμενους, με την δια της βίας επιβολή της αλλαγής της σύμβασης από αορίστου σε «κατά παραγγελία».
-Γιατί θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Με ανθρώπινο ωράριο (σε πολλές χώρες πλέον γίνεται λόγος για 6ωρη και 4ήμερη εργασία), με καλές αποδοχές, με χρόνο για κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
Τι ζητάμε;
-Την απόσυρση του νομοσχεδίου και την ειλικρινή διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους για τον τρόπο ενσωμάτωσης της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152.
-Επαναφορά των αποδοχών των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία που είναι παγωμένες εδώ και 12 χρόνια στα προ 2011 επίπεδα.
-Αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και γενναία αύξηση αποδοχών για τους εκπαιδευτικούς σε Φροντιστήρια, Κέντρα Ξένων Γλωσσών και ιδιωτικά ΙΕΚ που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της εξαθλίωσης σε ένα χώρο-πρωταθλητή αδήλωτης εργασίας και φοροδιαφυγής.
-Σταθερότητα στις εργασιακές σχέσεις στο χώρο της ελληνικής ιδιωτικής εκπαίδευσης και κατάργηση του καθεστώτος των ελεύθερων, χωρίς καμιά εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, απολύσεων στα ιδιωτικά σχολεία.
-Άμεση βελτίωση των συνθηκών εργασίας με εντατικούς ελέγχους και αυστηροποίηση του πειθαρχικού πλαισίουγια τις ιδιωτικές μονάδες εκπαίδευσης.
-Ψήφιση ενός νέου, κοινωνικά δίκαιου νόμου για το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης μετά από κοινωνικό διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους. Πολιτεία, εργαζόμενους, εργοδότες, γονείς ιδιωτικών αλλά και δημόσιων σχολείων, κόμματα και επιστημονικούς φορείς».
