Μήπως γίνεσαι το θύμα στις σχέσεις σου;
Ένιωσες ποτέ σου ότι βάζεις τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα μέσα στη σχέση σου; Ότι ανέχεσαι περισσότερα απ’ όσα μπορείς επειδή νιώθεις ότι ο/η σύντροφος σου σε χρειάζεται και δεν μπορείς να τον αφήσεις; Ή επειδή θέλεις με κάθε τρόπο ν’ αποφύγεις τη μοναξιά;
Γράφει η Μαρία Μεραμβελιωτάκη-Simon MSc Σύμβουλος Ψυχολόγος (www.happymind.gr)
Οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται από εξαιρετική ποικιλομορφία: καμία δεν είναι ίδια με την άλλη. Γι’ αυτό το λόγο είναι δύσκολο να τις κατηγοριοποιήσουμε και να τις βάλουμε σε καλούπια. Πέρα όμως από τη διαφορετικότητα, υπάρχει και ομοιότητα, κάποια κοινά χαρακτηριστικά και μοτίβα που προσδιορίζουν ορισμένες σχέσεις και τα οποία δημιουργούν μια συγκεκριμένη δυναμική.
Ο όρος συνεξάρτηση προήλθε αρχικά από τους Ανώνυμους Αλκοολικούς για να υποδηλώσει τον τρόπο με τον οποίο σχετίζονταν με τους αλκοολικούς συντρόφους τους οι μη αλκοολικοί σύντροφοι/σύζυγοι. Από τότε όμως η έννοια επεκτάθηκε και στο γενικό πληθυσμό.
Στη συνεξαρτητική σχέση, το ένα μέλος βάζει διαρκώς σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό του και τις ανάγκες του προκειμένου να ικανοποιήσει το άλλο μέλος το οποίο συχνά μπορεί να βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση ή να εμφανίζει κάποια παθολογία (π.χ ανθρώπους εξαρτημένους σε ουσίες, ναρκισσιστές ή άλλους ανθρώπους με πολλαπλά προβλήματα). Η συνεξάρτηση μπορεί να προκύψει σε κάθε είδους σχέση, ερωτική, φιλική και οικογενειακή. Επίσης, κάθε σχέση ενέχει ένα βαθμό αμοιβαίας εξάρτησης, πράγμα φυσιολογικό όταν δεν διαταράσσει την αίσθηση προσωπικής ηρεμίας και την ψυχολογική ισορροπία μας. Η συνεξαρτητική σχέση όμως δεν είναι μια σχέση υγιούς εξάρτησης, αλλά αντίθετα αποτελεί μια επώδυνη εμπειρία.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο boro.gr
