«Καμπανάκι» κρούουν οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ για τα λεωφορεία στη συμπρωτεύουσα μετά και το περιστατικό με τη φωτιά που ξέσπασε σε όχημα, προκαλώντας πανικό στους επιβάτες, οι οποίοι έσπαγαν τα τζάμια για να βγουν έξω.
Ο πρόεδρος των εργαζομένων του ΟΑΣΘ, Γιάννης Δήμκας μιλώντας στον Realfm 97,8 και την εκπομπή του Μάνου Νιφλή είπε μεταξύ άλλων ότι στους δρόμους κυκλοφορούν λεωφορεία 15ετίας που μπορεί να έχουν «γράψει» ακόμη και 1 εκατ. χιλιόμετρα.
Ο Γιάννης Δήμκας τόνισε ότι «έγινε μια σύμβαση με τον ανάδοχο έπειτα από διαγωνισμό για να προμηθευτεί ο Οργανισμός οχήματα μέσω leasing. Το αποτέλεσμα είναι ό, τι όχημα υπήρχε στην Ευρώπη και το οποίο αποσύρθηκε – καθώς πολλές χώρες ανανέωσαν τον στόλο τους και λόγω ηλεκτροκίνησης- ήρθαν στην Ελλάδα, δόθηκαν στα ΚΤΕΛ για να εξυπηρετήσουν κόσμο. Έχουμε λεωφορεία από Γερμανία, Ολλανδία και Ουγγαρία».
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «όταν έρχεται ένα όχημα που έχει ακόμη και 1 εκατ. χιλιόμετρα και είναι 15ετίας μπορεί να έχει και ελλείψεις στην ασφάλεια – δεν έχουν όλα, ούτε θέλω να τρομάξω τον κόσμο- όμως, υπάρχουν επαναλαμβανόμενα περιστατικά».
Ο κ. Δήμκας τόνισε ότι «προβλήματα έχουν και τα ΚΤΕΛ που εκτελούν συγκοινωνιακό έργο και στην Θεσσαλονίκη, προβλήματα έχει και ο ΟΑΣΘ. Από το 2010 και μετά δυστυχώς υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε όλες τις συγκοινωνίες. Έκλεισαν οι στρόφιγγες χρηματοδότησης και αυτό προκάλεσε χιλιάδες προβλήματα. Υπάρχουν καταρχάς ελλείψεις προσωπικού. Προσλήψεις στον Οργανισμό έχουν να γίνουν από το 2011 σε οδηγούς και από το 2008 σε τεχνίτες. Υπάρχουν ελλείψεις και σε ανταλλακτικά άρα και στη συντήρηση των λεωφορείων με αποτέλεσμα οχήματα του ΟΑΣΘ να μην μπορούν να αποκατασταθούν και να βγουν στην κυκλοφορία. Ένα όχημα που μπορεί να μένει μέσα στο αμαξοστάσιο για μια ζημιά 500- 1.000 ευρώ, όταν είναι ακινητοποιημένο για 4-5 χρόνια η ζημιά γίνεται 15.000 – 20.000 ευρώ».
Όπως είπε ο κ. Δήμκας, «έως το 2012 ήταν νομοθετημένο να αντικαθίστανται τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ κάθε 12 χρόνια ανεξαρτήτως χιλιομέτρων. Και όπως γνωρίζουμε καλά στα επαγγελματικά λεωφορεία σημασία δεν έχουν τα χιλιόμετρα αλλά η χρονολογία. Τα 12 χρόνια έγιναν 15, μετά η ηλικία αυξήθηκε στα 20 και πλέον είναι στα 22 χρόνια. Και αυτό είναι νομοθετημένο.
Για ένα αστικό λεωφορείο τα 22 χρόνια είναι πάρα πολλά και υπάρχει και ακόμη ένας παράγοντας: ένα λεωφορείο δεν το οδηγάει ένας οδηγός. Ο τρόπος οδήγησης είναι διαφορετικός για κάθε άτομο όπως και η προσοχή που δείχνει ο καθένας. Η αύξηση του ορίου ηλικίας έγινε για λόγους οικονομίας. Γιατί για να προμηθευτείς ένα καινούριο λεωφορείο με φυσούσα κοστίζει κοντά στα 300.000 – 350.000 ευρώ και μάλιστα συμβατικής τεχνολογίας. Την ασφάλεια από το 2010 λόγω της οικονομικής κρίσης την βάλαμε σε δεύτερη μοίρα».
Σχετικά με τη συντήρηση ο κ. Δήμκας είπε ότι «στα οχήματα του ΟΑΣΘ την ευθύνη συντήρησης την έχει ο Οργανισμός αλλά δεν είναι στα επίπεδα που θα έπρεπε να είναι. Και δεν αναφέρομαι σε θέματα ασφάλειας, όμως πρώτον τα λεωφορεία είναι παλιά και δεύτερον στο Δημόσιο υπάρχει μια τεράστια αγκύλωση όσον αφορά στην προμήθεια των ανταλλακτικών. Ακόμη και μία βίδα να χρειαστεί να πάρεις, μπορεί να απαιτηθούν έξι μήνες γιατί θα πρέπει να γίνει διαγωνισμός και να τηρηθούν κάποιες διαδικασίες. Το κράτος προκειμένου να διασφαλίσει το δημόσιο χρήμα έχει ένα πολύπλοκο σύστημα προμηθειών στους δημόσιους φορείς που ουσιαστικά τους αναγκάζει να μην κάνουν προμήθειες».
Ακούστε το ηχητικό:
