5 μυστικά για να κάνετε χαρούμενη τη μέρα σας
Η αισιοδοξία ορίζεται, σύμφωνα με την Κλινική Μάγιο στο Ρότσεστερ της Μινεσότα, ως «η πεποίθηση ότι καλά πράγματα θα μας συμβούν και ότι τα αρνητικά γεγονότα είναι παροδικά εμπόδια που περιμένουν να ξεπεραστούν και στα οποία δεν πρέπει να δίνουμε μεγάλη σημασία». Το αντίθετο της αισιοδοξίας είναι ο επονομαζόμενος νόμος του Μέρφι (Murphy’sLaw) που πρεσβεύει ότι οτιδήποτε είναι να πάει στραβά, θα πάει στραβά.
Σε ένα βιβλίο με τίτλο «Breaking Murphy’s Law», η καθηγήτρια Σούζαν Σέγκερστρομ, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι, εξηγεί ότι η αισιοδοξία δεν είναι τόσο θέμα του αν είναι κάποιος θετικός ή όχι στη ζωή, πιο σημαντικό είναι να βρίσκει κίνητρα και να είναι επίμονος.
Η δρ Σέγκερστρομ και άλλοι ερευνητές ανακάλυψαν ότι αντί να καταθέτουν τα όπλα και να απομακρύνονται από τις δύσκολες καταστάσεις, οι αισιόδοξοι άνθρωποι έχουν την τάση να τα αντιμετωπίζουν κατά μέτωπον. Καταρτίζουν ένα σχέδιο δράσεως, ζητούν συμβουλές από άλλους και δίνουν όλο το βάρος στις πιθανές λύσεις.
Επιπλέον, όταν έρχονται αντιμέτωποι με ανεξέλεγκτους στρεσογόνους παράγοντες, οι αισιόδοξοι τείνουν να αντιδρούν αποκομίζοντας «υπαρξιακούς πόρους» – λ.χ. χρησιμοποιούν το γεγονός για να εξελιχθούν ως άνθρωποι με θετικό τρόπο.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η ροπή προς την αισιοδοξία επηρεάζεται ισχυρά από τα γονίδια – πιθανώς από εκείνα που ρυθμίζουν την παραγωγή νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο (σ.σ. είναι οι ουσίες από την οποία εξαρτάται η επικοινωνία των νευρικών κυττάρων μεταξύ τους). Ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία πως και η ανατροφή παίζει ρόλο. Οι γονείς που τονώνουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών τους, αποφεύγοντας τις επικρίσεις και επαινώντας τα επιτεύγματά τους, μπορούν να την ενθαρρύνουν.
Με την σωστή καθοδήγηση, οι απαισιόδοξοι ενήλικες μπορούν να διδαχθούν πολλά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των αισιόδοξων, γράφει η δρ Σέγκερστρομ.
Τονίζοντας ότι είναι ευκολότερο να αλλάξει κάποιος τις συμπεριφορές παρά τα συναισθήματά του, συνιστά μία μορφή γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας: «δράσε πρώτα και τα σωστά συναισθήματα θα ακολουθήσουν». Ή, όπως σημειώνει, στο βιβλίο της: «προσποιήσου έως ότου το πιστέψεις».
«Ο κόσμος μπορεί να μάθει να είναι πιο αισιόδοξος, λειτουργώντας σαν να ήταν πιο αισιόδοξος», εξηγεί. «Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα προσπαθεί αντί να καταθέτει εξ αρχής τα όπλα. Μπορεί έτσι να επιτύχει περισσότερα απ’ όσα περίμενε. Ακόμα, όμως, κι αν η πρόσθετη προσπάθεια δεν αποδώσει, μπορεί να χρησιμεύσει ως μία θετική εμπειρία, οδηγώντας σε μία διαφορετική προσέγγιση σε ένα παρόμοιο πρόβλημα στο μέλλον».
Διαβάστε τη συνέχεια στο boro.gr
