ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ
Του Βασίλη Μπουζιώτη
Μπορεί να μην την είδαμε στο «Nine» όπου συζήτησε να παίξει και δεν τα βρήκε, θα την χαρούμε όμως στο Τέχνης και στο «Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα».
Ο λόγος για την εξαιρετική Τάνια Τσανακλίδου που ετοιμάζεται για ένα αληθινά ενδιαφέρον θεατρικό «χτύπημα», που την θέλει να πρωταγωνιστεί στο νέο έργο του Άκη Δήμου που θα παρουσιάσει στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου η παραγωγική ομάδα bijoux de kant.
Πρόκειται για μια φιλόδοξη παράσταση που σηματοδοτεί την πρώτη δυνατή συνεργασία της Τάνιας με την ομάδα αλλά και την επιστροφή της στο Τέχνης ύστερα από 40 χρόνια. Στο πλάι της έχει τους χαρισματικούς Λένα Δροσάκη,Νικόλα Αγγελή και Γιάννη Παπαδόπουλο.
Ένα αγόρι μεγαλώνει σ’ ένα ορεινό χωριό της Κρήτης, καθώς ο 19ος αιώνας τελειώνει. Ψηλά στο βουνό, μα με το βλέμμα στραμμένο στη θάλασσα, αναμετριέται με την αποκάλυψη των επιθυμιών του. Διχάζεται, ταλαντεύεται, τρομάζει, αντιστέκεται και ενδίδει ακολουθώντας το εκκρεμές της καρδιάς και τις γραμμές του ιδρώτα στην παλάμη του. Ανατριχιάζοντας και τρέμοντας, μετρώντας μυστικά και φιλιά, τάζοντας όλα του τα χάδια στις ενοχές του για να σωπάσουν: έτσι πάει. Ο έξω κόσμος υποχωρεί σιγά σιγά, για να κερδίσει ο άλλος κόσμος, ο κόσμος των θεών και των διαταγών τους, του λαχανιάσματος και των αναφιλητών, των ονείρων και των ματαιώσεών τους, της αμαρτίας και της εξιλέωσης, των αισθημάτων και των αισθήσεων. Μια πάμφωτη Κόλαση χτίζεται με τα υλικά ενός χαμένου Παράδεισου – χώματα τα πιο πολλά,για μια στιγμή ανθισμένα, μετά άγονα. Ένας λαβύρινθος σαν κήπος κρεμαστός που αιωρείται πάνω από τ’ ανθρώπινα κι ένας Μινώταυρος που τα περιγελάει.
Όπως και να την πεις, η ιστορία του Γιωργή σε περιγράφει.Με όχημα την «Πρώτη Αγάπη» του Ιωάννη Κονδυλάκη και με στοίχημα την ποιητική διαχρονία της γλώσσας ως ακριβού και αναντικατάστατου αγωγού του αισθήματος, το «Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα» παρακολουθεί βήμα βήμα τη μεταμόρφωση ενός θαύματος σε εφιάλτη, το πάθος να τρέχει ξέφρενο μέχρι το χείλος της απόγνωσης και τον έρωτα να πέφτει σ’ έναν βαθύ γκρεμό για να βυθιστεί εκεί όπου κανένα πειρατικό δεν θα τον ψάξει.Μια παραλλαγή σε μια εμβληματική νουβέλα της ελληνικής λογοτεχνίας και, ταυτόχρονα, μια συμφωνία για τέσσερα πρόσωπα ενορχηστρωμένη από το φάντασμα της αδύνατης Αγάπης. Ίσως γιατί «όποιος δεν γεμίζει τον κόσμο του με φαντάσματα, μένει μονάχος». Και γιατί οι λυγμοί είναι η καλύτερη μουσική για τους άδοξους έρωτες.
ΚΕΙΜΕΝΟ: Άκης Δήμου
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιάννης Σκουρλέτης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Κώστας Δαλακούρας
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
ΣΚΗΝΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Ανδρέας Κασάπης
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Δήμητρα Λιάκουρα
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Χριστίνα Θανάσουλα
ARTWORK: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
ΒΙΝΤΕΟ: Βασίλης Κεκάτος – Artώ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μυρτώ Αποστολίδου
ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΛΥΡΕΣ: Παντελής Σταυρακάκης
ΠΑΙΖΟΥΝ: Τάνια Τσανακλίδου, Λένα Δροσάκη, Γιάννης Παπαδόπουλος, Νικόλας Αγγελής.