Τα μηνύματα που έρχονται από το Τελ Αβίβ, μέχρι αυτή τη στιγμή, είναι ότι το Ισραήλ θα απαντήσει σε χρόνο και με τρόπο που θα επιλέξει στην ιρανική επίθεση με drones και πυραύλους. Τα αντίποινα πρέπει, λοιπόν, να θεωρούνται δεδομένα αφού η Ιράν πέρασε μία σημαντική κόκκινη γραμμή.
Επιμέλεια: Εύη Απολλωνάτου
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Μέσης Ανατολής που το Ιράν χτυπάει απευθείας από το έδαφος του το Ισραήλ. Όλοι οι αναλυτές και τα διεθνή δίκτυα προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα, που κρύβει αυτή η απόφαση του συντηρητικού καθεστώτος της Τεχεράνης. Τα δεδομένα είναι δύο.
Πρώτον το Ιράν έστειλε drones, τα οποία χρειάστηκαν ώρες για να φτάσουν στο Ισραήλ. Αυτό έδωσε στον ισραηλινό στρατό και τους συμμάχους του χρόνο για να οργανωθούν και στον Αμερικανό πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν να επιστρέψει από το Ντέλαγουερ εσπευσμένα στον Λευκό Οίκο.
Δεύτερον δηλώνει ότι είχε ενημερώσει εκ των προτέρων τις ΗΠΑ ότι θα προχωρήσει σε αντίποινα κατά του Ισραήλ για το χτύπημα στο προξενείο του στην Δαμασκό που στοίχισε την ζωή σε υψηλόβαθμα στελέχη των Φρουρών της Επανάστασης. Αυτό διαψεύδεται από την Ουάσινγκτον.
Παρόλα αυτά έχει κάνει τα διεθνή δίκτυα να αναρωτιούνται: Τελικά ήταν μία επίθεση που ήθελε σοβαρό πλήγμα κατά του Ισραήλ ή απλώς μία σκληρή προειδοποίηση; Στρατιωτικοί αναλυτές επιμένουν ότι αν το Ιράν ήθελε να επιφέρει απώλειες στο Ισραήλ θα χρησιμοποιούσε κυρίως τους πιο γρήγορους βαλλιστικούς πυραύλους που έχει στο οπλοστάσιο του.
Αντίθετα επέλεξε να εξαπολύσει μόλις 9 βαλλιστικούς πυραύλους που διαπέρασαν την αεράμυνα του Ισραήλ και χτύπησαν στα νότια της χώρας, την αεροπορική βάση Νεβατίμ, στην οποία προκάλεσαν σημαντικές ζημιές.
Την ώρα που τα drones και οι πύραυλοι ήταν στον αέρα η Τεχεράνη φέρεται ήδη να είχε ενημερώσει την Ουάσινγκτον ότι δεν επιθυμεί κλιμάκωση και το θέμα θεωρείται λήξαν εάν το Ισραήλ δεν απαντήσει με χτύπημα σε ιρανικό έδαφος.
Πώς φτάσαμε στον κίνδυνο ανάφλεξης
Η σημερινή κατάσταση οφείλεται εν πολλοίς στις κινήσεις που έχουν γίνει στην διπλωματική και πολεμική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο. Η Ουάσινγκτον επιχείρησε να πετύχει προσέγγιση της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ, που θα ανέτρεπε πολλές ισορροπίες στην Μέση Ανατολή.
Μία τέτοια εξέλιξη φυσικά δυσαρεστούσε το Ιράν, το οποίο επιθυμεί να εμφανίζεται ως ένας υπολογίσιμος παίκτης σε οποιαδήποτε μεγάλη εξέλιξη στην περιοχή. Γι’ αυτό το Ισραήλ κατηγορεί την Τεχεράνη ότι γνώριζε για την αιματηρή επίθεση της Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος στις 7 Οκτωβρίου που οδήγησε σε έναν ακόμη πόλεμο στην Λωρίδα της Γάζας. Το βέβαιο είναι ότι αυτός ο πόλεμος έβαλε στον «πάγο» τα σχέδια προσέγγισης ανάμεσα στην συντηρητική μοναρχία του Ριάντ και το Τελ Αβίβ.
Στη συνέχεια την 1η Απριλίου το Ισραήλ αποφάσισε να βομβαρδίσει το προξενείο του Ιράν στην Δαμασκό και να σκοτώσει διοικητές των Φρουρών της Επανάστασης αλλά και τον ταξίαρχο, Μοχάμαντ Ρέζα Σαχεντί. Οι ισραηλινοί τον θεωρούσαν τον «εγκέφαλο» της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου.
Το Ιράν θεώρησε αυτό το χτύπημα ως απευθείας επίθεση στο έδαφος του, αφού αφορούσε προξενείο. Επίσης ήταν ένα απευθείας πλήγμα στον εκτελεστικό βραχιόνα που έχει σχηματίσει με τους Φρουρούς της Επανάστασης σε Δαμασκό, Παλαιστίνη και Ιράκ. Επομένως η ηχηρή απάντηση της Τεχεράνης ήταν απλώς θέμα χρόνου, αφού δεν ήθελε να φανεί αδύναμη στα μάτια των συμμάχων και των εχθρών της.
Το χτύπημα το βράδυ του Σαββάτου, όμως, συνιστά και μία αλλαγή στην πάγια τακτική του Ιράν που εστιάζεται στην αποτροπή. Πρώτη φορά ενεπλάκη ενεργά σε μία επίθεση κατά του Ισραήλ για να δείξει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τα συμφέροντα του στην περιοχή.
Οι ΗΠΑ φέρονται να ενημέρωσαν την Τεχεράνη ότι δεν είχαν καμία γνώση ούτε ενέκριναν το ισραηλινό πλήγμα στην Δαμασκό. Με αυτό τον τρόπο η Ουάσινγκτον επιχειρεί να αποφύγει να συρθεί σε έναν πόλεμο με το Ιράν.
Άλλωστε ο Αμερικανός πρόεδρος, φέρεται να έχει κάνει ξεκάθαρο σε όλους τους τόνους στο Ισραήλ ότι οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν την άμυνα του αλλά δεν θα συμμετάσχουν σε καμία επίθεση κατά του Ιράν.
Το παρασκήνιο
Αυτή η προειδοποίηση του Τζο Μπάιντεν φαίνεται ότι βαραίνει αρκετά στο Τελ Αβίβ. Κατά την χθεσινή συνεδρίαση του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου δεν ελήφθη τελική απόφαση για αντίποινα κατά του Ιράν. Αντίθετα ζητήθηκαν επιλογές και σενάρια από τον ισραηλινό στρατό προκειμένου τα μέλη του πολεμικού συμβουλίου να έχουν όλα τα δεδομένα για να αποφασίσουν.
Γιατί προέκυψε, όμως, αυτή η καθυστέρηση; Έγινε γνωστό ότι ο υπουργός Πολέμου, Μπένι Γκαντζ ήταν ανάμεσα σε εκείνους που ζήτησαν ήδη από το βράδυ του Σαββάτου άμεση στρατιωτική απάντηση κατά του Ιράν. Όταν τελείωσε η ιρανική επίθεση και φάνηκε ότι δεν υπήρξαν απώλειες και οι ΗΠΑ φάνηκαν να προκρίνουν μία διπλωματική διέξοδο στο πρόβλημα μπήκε στην άκρη προς ώρας η επιλογή της στρατιωτικής επίθεσης στο Ιράν.
Στο τραπέζι φαίνεται ότι βρίσκεται ένα νέο πακέτο οικονομικής βοήθειας από τις ΗΠΑ προς το Ισραήλ. Επίσης το Τελ Αβίβ ζυγίζει και το γεγονός ότι το ιρανικό χτύπημα αποκατέστησε στην διεθνή πολιτική σκηνή το αφήγημα του ότι είναι αμυνόμενο στην περιοχή. Επίσης έβαλε στην άκρη τις διαφωνίες με την Ουάσινγκτον που πίεζε για να τερματιστεί ο πόλεμος στην Γάζα.
Αυτό που θα ήθελε το Ισραήλ είναι να έχει το «πράσινο φως» να διεξάγει μία σκληρή στρατιωτική επιχείρηση για να τελειώνει οριστικά με την Χαμάς και κάποιου είδους συμφωνία με τις ΗΠΑ ότι θα βάλουν στο στόχαστρο το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Ωστόσο όσο το μέτωπο στην Λωρίδα της Γάζας παραμένει ανοιχτό και το Ισραήλ επεξεργάζεται τα αντίποινα εναντίον του Ιράν αυτό το επεισόδιο φαίνεται ότι θα αργήσει να τελειώσει και απειλεί με ανάφλεξη την Μέση Ανατολή.
Σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών, Ντέιβιντ Κάμερον είπε αυτό που σκέφτονται και φοβούνται όλοι, όταν ρωτήθηκε για τα ισραηλινά αντίποινα «πάντα υπάρχει κίνδυνος λανθασμένου υπολογισμού».
